Dem Noah seng Arch

Mat der Zäit gëtt et ëmmer méi Mënschen op der Äerd. Déi meescht vun hinne si béis. Esouguer eng Rei vun Engele gi béis. Si verloossen den Himmel a kommen als Mënschen op d’Äerd. Weess du firwat? Well si sech mat Frae bestuede wëllen.

D’Engele kréien zesumme mat de Frae Jongen, déi ganz staark Männer ginn. Si maachen aneren Angscht an dinn hinne wéi. Jehova kann dat net weider zouloossen. Hie beschléisst, déi ganz Äerd mat Waasser ze iwwerschwemmen, fir datt all déi béis Mënsche stierwen.

Mee do ass ee Mann, deen anescht ass. Säin Numm ass Noah an hien huet Jehova gär. Hien huet eng Fra an dräi Jongen: de Sem, den Ham an de Japhet. Si sinn allen dräi bestuet. Jehova stellt den Noah un, eng grouss Arch ze bauen, fir datt hien a seng Famill d’Sintflut iwwerliewe kënnen. Dës Arch ass eng riseg Këscht aus Holz, déi um Waasser schwëmmt. Jehova seet och zum Noah, hie soll vill Déieren an d’Arch bréngen, fir datt och si iwwerliewen.

Den Noah fänkt direkt domat un, d’Arch ze bauen. Hien a seng Famill brauchen ongeféier 50 Joer, bis si domat fäerdeg sinn. Si bauen d’Arch geneesou, wéi Jehova hinnen et gesot huet. Wärend dëser Zäit warnt den Noah déi aner Mënsche virun der Sintflut. Mee kee lauschtert op hien.

Dann ass et Zäit, an d’Arch ze goen. Wëlls du wëssen, wéi et weidergeet?