Liꞈ hpu hkʼaw awˬ hpfuhˇ hkʼaˆ ve awˬ ceuˬ
Yaˬhoˉvaˬ nawˬ htaꞈ oˇ ve aꞈ kehˉ leuˉ leh kʼawꞈ hkʼawꞈ piˇ laˇ hpehꞈ ve
Aˍmaˍziˆ lehˬ Gʼuiˬ sha canˇ paˍ htaꞈ bawˆ tuˬ maꞈ yaˇ ngaˍ ve (2 Raˍ 25:5, 6)
Gʼuiˬ sha ve chaw Aˍmaˍziˆ htaꞈ maꞈ yaˇ shiˍ kʼoꞈ˗e tehꞈ kʼoˆ piˇ ve (2 Raˍ 25:7, 8; it-1-E 1266 ¶6)
Aˍmaˍziˆ htaꞈ hpu shonˉ kʼai taˍ ve aꞈ kehˉ Yaˬhoˉvaˬ kʼawꞈ hkʼawꞈ piˇ hpehꞈ ve (2 Raˍ 25:9, 10)
Nawˬ awˬ to htaꞈ na nyi sheˍ: ‘Yaˬhoˉvaˬ ve kanˉ hkʼa biˇ te gʼa tuˬ ngaˬ aˬ htoꞈ ma ve htaꞈ yuˬ tanˇ gʼa ve le? Ngaˬ chi hkʼe te ve kʼo aˬ htoꞈ ma awˬ bon gʼa tuˬ le?’—Ml 3:10; w21.08 30 ¶16.