10 дваесет и четирите старешини+ паѓаа ничкум пред оној што седи на престолот и му се поклонуваа*+ на оној што живее во сета вечност, и ги фрлаа своите круни пред престолот, велејќи:

3 Пееја+ нешто како нова песна+ пред престолот и пред четирите суштества+ и пред старешините.+ И никој не можеше да ја научи таа песна, освен оние сто четириесет и четири илјади,+ кои се откупени+ од земјата.