5 И дозволете да донесам малку леб за да се поткрепите,*+ па потоа појдете понатаму, бидејќи од таа причина и наминавте по овој пат кај својот слуга!“ А тие одговорија: „Добро. Направи така како што рече!“

5 А на четвртиот ден, кога по обичај станаа рано наутро, тој се готвеше да тргне. Но таткото на младата жена му рече на својот зет: „Поткрепи го своето срце со залак леб,+ па тогаш одете си“.

7 Во меѓувреме, Вооз јадеше и пиеше, и беше расположен. Потоа отиде да си легне крај купот жито. А таа тивко му се приближи, му ги подоткри нозете и легна.