39 На крајот Давид посака да отиде кај Авесалом, зашто се утеши за Амнон, кој беше мртов.

33 Тогаш царот, целиот потресен, се качи во горната соба+ над градската порта и почна да плаче. И додека одеше, тажеше: „Сине мој, Авесаломе! Сине мој! Сине мој,+ Авесаломе! Да умрев јас наместо тебе, Авесаломе, сине мој, сине мој!“+

2 Така победата во тој ден се претвори во тага за сиот народ, зашто народот во тој ден чу дека царот жали за својот син.