7 Тогаш Јехова Бог го направи човекот од земниот+ прав+ и му дувна во носниците здив на животот,+ и човекот стана жива душа.+

20 И овој го зеде и го однесе кај мајка му. И тоа седеше на нејзините колена до пладне, и тогаш умре.+

11 Размислував за она што се случува под сонцето и увидов дека брзите не победуваат секогаш во трката ниту силните во битката, дека мудрите немаат секогаш храна ниту разумните богатство и дека не успеваат секогаш оние што имаат знаење, бидејќи секого од нив може ненадејно да го снајде нешто непредвидено.*