4„Колку си убава,+ о љубена моја! Колку си убава! Очите ти се како на гулабица+ под превезот твој.+ Косата ти е како стадо кози+ што потскокнуваат надолу по ридовите галадски.+
2 „Јас спијам, но срцето ми бдее.+ Го слушам љубениот мој како чука!“+
„Отвори ми,+ сестро моја, љубена моја, гулабице моја, ти која немаш маана!+ Зашто главата ми е полна со роса и кадриците од косата моја се полни со ноќни капки.“+