3 Кога дојде седмиот месец,+ синовите на Израел веќе беа во своите градови. И сите од народот се собраа како еден+ во Ерусалим.+

8 А сега, за миг, Јехова, Боже наш, ти ни покажуваш милост,+ па ни ги остави преживеаните+ и ни даде засолниште* во твоето свето место за да ни подариш сјај во очите,+ Боже наш, и да ни дадеш малку живот во нашето ропство.+

12 Во тој ден+ ќе речеш: „Ти благодарам, Јехова, зашто, иако се разгневи на мене, твојот гнев се одврати+ и ти ме утеши.+

18 Мојот народ ќе живее во мирни престојувалишта, во безбедни живеалишта, во почивалишта каде што никој нема да ги вознемирува.+

10 „Не плаши се, слуго мој, Јакове!“ — вели Јехова. „Не плаши се, Израеле!+ Зашто, еве, ќе те спасам тебе од далечна земја, и твоите потомци од земјата на нивното заробеништво.+ Ќе се врати Јаков, ќе биде мирен и спокоен и никој нема да го плаши.“+

24 Меѓу сите што се околу домот на Израел, кои го презираат, ќе нема повеќе никаква боцка која ќе го боде,+ ниту трн што ќе му нанесува болка. И тогаш ќе се знае дека јас сум Севишниот Господар Јехова“ ‘.