6 Твоето наследство е меѓу мазните поточни камења.+ Тие, тие се наследството што ти припадна.+ Ним ти им излеваше жртва налевница,+ ним им принесуваше дар. Зарем јас ќе се задоволам со тоа?+

27 Тие му велат на дрвото: ‚Ти си мој татко‘,+ — и на каменот: ‚Ти ме роди‘. А мене ми го свртеа грбот, а не лицето.+ Но во времето на својата неволја ќе речат: ‚Стани, спаси нѐ!‘+