17 А ти кажи им вака: ‚Моите очи нека ронат солзи ноќе и дење и нека не престанат,+ зашто девицата, ќерката на мојот народ, е скршена од голема пропаст,+ од удар што е крајно болен.+
12 И ги исполни зборовите што ги изговори против нас+ и против нашите судии, кои ни судеа,+ пуштајќи голема неволја врз нас, каква што не се случила под целото небо како што се случи во Ерусалим.+