3 И му реков на царот: „Нека е жив царот довека!+ Како да не ми е тажно лицето кога градот+ во кој се гробовите на моите прататковци+ е опустошен, а портите му се изгорени со оган?“+
4 Тогаш Халдејците му рекоа на царот на арамејски:+ „Царе, да си жив довека!+ Раскажи им го сонот на своите слуги, а ние ќе ти го откриеме неговото значење“.+
10 Кога царицата чу за зборовите на царот и на неговите веледостојници, влезе во салата каде што беше гозбата. И царицата рече: „Царе, да си жив довека!+ Твоите мисли нека не те плашат и лицето твое нека не пребледува!