20 А она што е посеано на каменито место, тоа е оној што ја слуша речта и веднаш ја прифаќа со радост.+

21 Но нема корен во себе, туку се одржува само некое време, а кога ќе дојде неволја или прогонство поради речта, веднаш се поколебува.+

6 Но кога излезе сонцето, ги спржи стебленцата, па се исушија бидејќи немаа корен.