36 А штом ги виде мноштвата, се сожали+ на нив бидејќи беа измачени* и расеани како овци без пастир.+

32 А Исус ги викна кај себе своите ученици и им рече:+ „Жал ми е+ за народот, зашто веќе три дена се со мене, а немаат што да јадат. Не сакам да ги распуштам гладни, зашто би можеле да премалат по патот“.

41 Тој се сожали на него, ја испружи раката, го допре и му рече: „Сакам! Исчисти се“.

13 Кога ја здогледа, Господарот се сожали+ на неа и ѝ рече: „Не плачи!“+

17 Затоа мораше во сѐ да стане како своите „браќа“,+ за да биде милосрден и верен како првосвештеник во Божјата служба,+ за да принесе жртва помирница+ за гревовите на народот.+

2 Тој може да сочувствува со оние што грешат од незнаење, зашто и самиот е подложен на сопствената слабост,+