Марко

2 А по неколку дена, Исус повторно дојде во Капернаум, и се рашири веста дека е дома. 2 И се собраа толку многу луѓе што повеќе немаше место, дури ни пред вратата. Тогаш тој почна да им зборува за добрата вест. 3 И му донесоа еден парализиран човек, кого го носеа четворица. 4 Но поради мноштвото, не можеа да го донесат до Исус, и затоа го открија покривот над Исус и низ отворот ја спуштија носилката на која лежеше парализираниот. 5 Кога ја виде нивната вера, Исус му рече на парализираниот: „Сине, простени ти се гревовите“. 6 А таму беа некои познавачи на Законот,* кои седеа и си размислуваа: 7 „Зошто овој зборува вака? Тој хули! Кој може да простува гревови, освен еден, Бог?“ 8 А Исус веднаш сфати дека така размислуваат, па им рече: „Зошто размислувате така? 9 Што е полесно? Да му се рече на парализираниот: ’Простени ти се гревовите‘ или ’Стани, земи си ја носилката и оди‘? 10 Но еве, за да знаете дека Синот човечки има власт да простува гревови на земјата...“ И му рече на парализираниот: 11 „Тебе ти велам, стани, земи си ја носилката и оди си дома“. 12 И тој стана, веднаш си ја зеде носилката и си замина пред очите на сите. И сите беа воодушевени и го славеа Бог, велејќи: „Вакво нешто никогаш не сме виделе!“

13 Исус повторно отиде покрај езерото и целиот народ доаѓаше кај него, а тој го поучуваше. 14 Кога продолжи понатаму, го здогледа Леви, синот на Алфеј, како седи на местото каде што се собираше данок, и му рече: „Појди по мене“.* Тогаш тој стана и почна да оди по него. 15 Подоцна, Исус беше во неговата куќа и јадеше, а на масата со него и со неговите ученици имаше и многу даночници и грешници бидејќи многумина од нив одеа по него. 16 Но кога познавачите на Законот* кои беа фарисеи видоа дека јаде со грешниците и со даночниците, им рекоа на неговите ученици: „Зарем тој јаде со даночници и грешници?“ 17 Кога го слушна тоа, Исус им рече: „На силните не им треба лекар, туку на болните. Не дојдов да ги повикам праведниците, туку грешниците“.

18 А учениците на Јован и фарисеите имаа обичај да постат. Затоа дојдоа и му рекоа: „Зошто учениците на Јован и учениците на фарисеите постат, а твоите ученици не постат?“ 19 А Исус им рече: „Имаат ли пријателите на младоженецот причина да постат додека тој е со нив? Сѐ додека младоженецот е со нив, тие нема зошто да постат. 20 Но ќе дојде време кога младоженецот ќе им биде одземен, и тогаш ќе постат. 21 Никој не сошива ново парче ткаенина* на стара облека. Инаку парчето ќе се откине од старата облека, па дупката ќе стане уште поголема. 22 И никој не става младо вино во стари мешини. Инаку виното ќе ги скине мешините, па ќе пропаднат и виното и мешините. Затоа, младо вино се става во нови мешини“.

23 Еден сабат, Исус поминуваше низ полиња со жито, и додека одеа, неговите ученици почнаа да кинат класје. 24 Тогаш фарисеите му рекоа: „Види ги! Зошто прават нешто што не е дозволено да се прави на сабат?“ 25 А тој им рече: „Никогаш ли не сте читале што направи Давид кога остана без храна, па тој и луѓето што беа со него огладнеа? 26 Според извештајот за Авијатар, главниот свештеник, Давид влезе во Божјиот дом, па јадеше од лебовите ставени пред Бог, од кои не смееше да јаде никој друг освен свештениците, а им даде и на луѓето што беа со него“. 27 Потоа им рече: „Сабатот е создаден за човекот, а не човекот за сабатот. 28 Значи, Синот човечки е Господар и на сабатот“.