Захарија
2 Ги подигнав очите и погледнав, кога ете — човек со мерно јаже во рацете.+ 2 Го прашав: „Каде одиш?“
А тој ми одговори: „Да го измерам Ерусалим и да видам колку е широк и колку е долг“.+
3 И ете, излезе ангелот што зборуваше со мене, а друг ангел му тргна во пресрет. 4 И му рече: „Трчај, кажи му на оној млад човек вака: ‚„Ерусалим ќе биде населен како град без ѕидови+ поради мноштвото луѓе и стока во него.+ 5 И јас ќе му бидам“, вели Јехова, „огнен ѕид наоколу+ и ќе го исполнам со својата слава“ ‘ “.+
6 „Одете! Одете! Бегајте од северната земја!“+ — вели Јехова.
„Јас ве расеав на сите страни“,*+ вели Јехова.
7 „Оди, Сионе!+ Бегај, ти што живееш кај вавилонската+ ќерка! 8 Зашто, вака вели Јехова над војските кој, откако се прослави,+ ме испрати кај народите што ве ограбија:+ ‚Кој ве допира вас,+ ја допира зеницата на моето око.+ 9 Зашто, еве, замавнувам со раката на нив,+ и ќе им станат плен на своите робови‘ “.+ „И тогаш ќе знаете дека ме испрати Јехова над војските.“+
10 „Викај и радувај се, ќерко сионска,+ зашто, еве, доаѓам+ и ќе живеам среде тебе“,+ вели Јехова. 11 „И многу народи во тој ден ќе појдат по мене+ и ќе бидат мој народ,+ а јас, Јехова, ќе живеам среде тебе.“ Тогаш ќе знаеш дека Јехова над војските ме испрати кај тебе.+ 12 И Јехова ќе го земе Јуда како свој дел во светата земја+ и пак ќе го избере Ерусалим.+ 13 Нека молчи секој човек пред Јехова,+ зашто тој стана+ од своето свето живеалиште.+