1. Мојсеева

27 Кога остаре и очите толку му ослабеа што повеќе не гледаше,+ Исак го повика својот постар син Исав и му рече:+ „Сине!“ А тој се одгласи: „Еве ме!“ 2 Тој продолжи: „Еве остарев.+ Не знам во кој ден ќе умрам.+ 3 Затоа, земи ја сега, те молам, својата опрема, тулот и лакот, па излези в поле и улови ми дивеч!+ 4 Потоа зготви ми вкусно јадење, какво што сакам, и донеси ми да јадам, па мојата душа да те благослови пред да умрам!“+

5 Но Ревека слушаше додека Исак му зборуваше на својот син Исав. И Исав отиде в поле да улови дивеч и да го донесе.+ 6 А Ревека му рече на својот син Јаков:+ „Еве, штотуку го чув татко ти како разговара со брат ти Исав и му рече: 7 ‚Донеси ми дивеч и зготви ми вкусно јадење, да јадам, па да те благословам пред Јехова пред да умрам!‘+ 8 А сега, сине, послушај го мојот глас и направи така како што ќе ти кажам!+ 9 Оди, те молам, кај стадото и донеси ми оттаму две добри јариња, па од нив да му зготвам на татко ти вкусно јадење, какво што сака тој. 10 Потоа ќе го однесеш кај татко ти да јаде, па да те благослови пред да умре“.

11 А Јаков ѝ рече на мајка си Ревека: „Но брат ми Исав е влакнест човек, а јас не сум.+ 12 Што ако татко ми ме попипа?+ Тогаш ќе помисли дека сум сакал да му се исмејувам,+ па ќе си навлечам проклетство, а не благослов“.+ 13 А мајка му му рече: „Проклетството наменето за тебе нека падне на мене, сине!+ Ти само послушај го мојот глас и оди, донеси ми ги!“+ 14 Така тој отиде, ги зеде и ѝ ги донесе на мајка си, а мајка му зготви вкусно јадење, какво што сакаше татко му. 15 Потоа Ревека зеде облека од својот постар син Исав,+ најубавата што ја имаше дома,+ и му ја облече на својот помлад син Јаков.+ 16 А со јарешки кожи му ги завитка рацете и голиот дел на вратот.+ 17 Потоа му го даде в раце на својот син Јаков вкусното јадење и лебот што го имаше направено.+

18 Така тој влезе кај татка си и рече: „Татко!“ „Еве ме!“ — се одгласи тој. „Кој си ти, сине?“ 19 Јаков му одговори на татка си: „Јас сум Исав, твојот првороден.+ Сторив како што ми рече. Те молам, стани! Седни и јади од мојот дивеч, па твојата душа да ме благослови!“+ 20 Тогаш Исак му рече на својот син: „Како го најде толку бргу, сине мој?“ А тој рече: „Јехова, твојот Бог, го пушти пред мене“. 21 Тогаш Исак му рече на Јаков: „Те молам, сине, пријди поблизу да те попипам за да знам дали си ти навистина мојот син Исав или не си!“+ 22 И Јаков му пријде на својот татко Исак, и тој го попипа, а потоа рече: „Гласот е на Јаков, но рацете се како рацете на Исав“.+ 23 И не го препозна, бидејќи рацете му беа влакнести како рацете на брат му Исав. И така го благослови.+

24 Потоа рече: „Ти ли си навистина мојот син Исав?“ „Да“, рече тој.+ 25 Потоа Исак му рече: „Принеси ми да јадам од уловот на мојот син, па да те благослови мојата душа!“+ И така Јаков му принесе и тој јадеше. Му донесе и вино, и тој се напи од него. 26 Потоа татко му Исак му рече: „Те молам, сине, пријди поблизу и бакни ме!“+ 27 Тој пријде поблизу и го бакна, така што Исак можеше да го почувствува мирисот на неговата облека.+ И го благослови, велејќи:

„Еве, мирисот на мојот син е како мирисот на полето што го благословил Јехова. 28 Вистинскиот Бог нека ти дава роса од небото+ и плодна земја,+ изобилство жито и младо вино!+ 29 Народи нека ти служат и племиња нека ти се клањаат!+ Биди им господар на своите браќа, и нека ти се клањаат синовите на твојата мајка!+ Проклет да е секој што те проколнува, а благословен да е секој што те благословува!“+

30 И само што Исак го благослови Јаков, а Јаков само што замина од пред лицето на својот татко Исак, се врати од лов брат му Исав.+ 31 И тој зготви вкусно јадење. Потоа му го донесе на својот татко и му рече: „Стани, татко, и јади од уловот на својот син, па да ме благослови твојата душа!“+ 32 Тогаш татко му Исак го праша: „Кој си ти?“ А тој му одговори: „Јас сум твојот син, твојот првороден, Исав“.+ 33 А Исак се потресе и почна силно да трепери, па рече: „Па тогаш, кој беше оној што улови дивеч и ми го донесе? Пред да дојдеш ти, јадев од сѐ и него го благословив. Тој и ќе остане благословен!“+

34 Кога ги чу зборовите на својот татко, Исав почна горко да плаче колку што го држеше гласот, па му рече на татка си:+ „Благослови ме и мене, татко!“+ 35 Но тој рече: „Брат ти дојде со измама за да го добие благословот наменет за тебе“.+ 36 А тој рече: „Зар не се вика Јаков* затоа што двапати ме истурка?+ Веќе ми го одзеде првородството,+ а сега ми го одзеде и благословот!“+ Потоа додаде: „Зарем не остави никаков благослов за мене?“ 37 А Исак му одговори на Исав: „Еве, го поставив за господар над тебе,+ и сите негови браќа му ги дадов за слуги,+ и го дарував со жито и со младо вино,+ па што би можел уште да сторам за тебе, сине?“

38 Тогаш Исав му рече на татка си: „Зарем имаш само еден благослов, татко? Благослови ме и мене, татко мој!“+ Тогаш Исав заплака на глас.+ 39 А татко му Исак му одговори:

„Еве, твоето живеалиште ќе биде далеку од плодната земја и далеку од небесната роса.+ 40 Од мечот свој ќе живееш+ и на брат ти ќе му служиш.+ Но, ќе дојде време кога ќе се побуниш, па ќе го фрлиш неговиот јарем од својот врат“.+

41 А Исав го замрази Јаков поради благословот со кој го беше благословил татко му,+ и во срцето си велеше:+ „Наближуваат деновите на тагување по татко ми.+ Потоа ќе го убијам брат ми Јаков“.+ 42 Кога ѝ ги кажаа на Ревека зборовите од нејзиниот постар син Исав, таа веднаш испрати по својот помлад син Јаков и му рече: „Внимавај! Брат ти Исав се теши со мислата дека ќе те убие.+ 43 Затоа сега, сине, послушај го мојот глас и стани,+ бегај кај Лаван, мојот брат, во Харан!+ 44 И живеј кај него некое време додека не стивне бесот на брат ти,+ 45 додека не се одврати од тебе гневот на брат ти и не заборави што си му направил!+ А јас ќе испратам по тебе и ќе те доведам одонде. Зошто да останам без вас двајцата во еден ден?“

46 Потоа Ревека му рече на Исак: „Ми се смачи животов од ќерките на Хет.+ Ако се ожени и Јаков со некоја од ќерките на оваа земја, како што се ќерките на Хет, тогаш што ќе ми е животот?“+