Врховниот суд на Норвешка ги поддржува религиозните права

КОИ околности би можеле да бидат причина за еден родител да се прогласи дека е неспособен да одгледува дете? Ова прашање бурно се дебатира во судските случаи за старателство по целиот свет. Се земаат во обѕир многу фактори, вклучувајќи го и здравјето на секој родител, условите за живеење и односот со детето.

Но што е со религијата? Дали може родителот да биде прогласен за неспособен, едноставно поради неговата или нејзината вера? Ова прашање станало средишна точка во Норвешка, во една битка за старателство во која бил вклучен еден Јеховин сведок. Поминале повеќе од две години и се одржале три сослушувања пред да се реши спорното прашање во Норвешкиот врховен суд.

Сето тоа започнало во 1988 година. Родителите потполно се разделиле во март 1989 година, и мајката задржала старателство над нивната ќерка. Таткото го дал случајот на суд, тврдејќи дека нему треба да му се даде целосна родителска одговорност за девојчето. Тој изјавувал дека мајката не е способна да му даде нормално и здраво воспитување на детето и затоа треба да ѝ се даде само право на посетување. Која била причината за неговото тврдење? Таа се дружела со Јеховините сведоци.

Барајќи го „стручното“ сведоштво на противници на Јеховините сведоци, таткото почнал да го убедува судот дека учењата и начинот на живот на Јеховините сведоци се судруваат со ставовите и вредностите кои се неопходни за едно одговорно родителство. Покраинскиот суд пресудил со 2 спрема 1 за тоа детето да остане со својата мајка за секојдневна грижа, давајќи му на таткото само право на посетување. Таткото го дал случајот до Првостепениот суд. Повторно, со пресуда од 2 спрема 1 ѝ била дадена поддршка на мајката за секојдневна грижа на детето. Меѓутоа, овојпат на таткото му биле дадени поголеми права за посетување. Освен тоа, дури и судиите кои пресудиле во полза на мајката изгледале вознемирени поради сомневањата за иднината на детето. Со оваа зајакната подлога, таткото го дал случајот на Врховниот суд на Норвешка.

Уште еднаш, таткото се обидел да ги озлогласи верувањата на Јеховините сведоци. Тој тврдел дека би било штетно, неговата ќерка да расте под такво влијание.

Врховниот суд, меѓутоа, поинаку ја гледал работата. Како поддршка на една одлука донесена на 26 август 1994, првиот судија во судот изјавил: „Тоа што мајката е член на Јеховините сведоци не е пречка да ѝ се додели секојдневна грижа за детето“. Тој исто така рекол: „Увидувам дека детето е добро и дека е среќно девојче. Изгледа дека доста добро излегла на крај со проблемите кои мора да се појават поради тоа што татко ѝ и мајка ѝ имаат многу различни погледи на животот“. Другите четворица судии едногласно го поддржале неговиот заклучок.

Љубителите на вистината во Норвешка многу го ценат тоа што судиите на Врховниот суд ги увиделе лажните обвиненија против Јеховините сведоци. Со оваа одлука судот ја потврдил слободата на секој поединец да го обожава Бог и на неговите или нејзините деца да им даде срдечно воспитување поткрепено со библиски начела.a

[Фуснота]