Фуснота

c Изучувачите сметаат дека тие луѓе дале назарејски завет (4. Мој. 6:1-21). Точно е дека Мојсеевиот закон, кој пропишувал таков завет, повеќе не важел. Сепак, можеби Павле сметал дека не е погрешно тие луѓе да исполнат завет што му го дале на Јехова. Според тоа, за него не било погрешно да појде со нив и да им ги плати трошоците. Не знаеме точно за каков завет станува збор, но каков и да бил, сигурно Павле не би ги поддржал ако требало да принесат животинска жртва (како што правеле назарејците), сметајќи дека со неа ќе се исчистат од грев. Откако Христос го дал својот живот како совршена жртва, со ваквите животински жртви не може да се плати откупот за некој грев. Што и да сторил Павле, можеме да бидеме уверени дека сигурно не направил ништо против својата совест.