свитоци‘, а ,мртвите биле судени според нивните дела на темел на она што било напишано во свитоците‘ (Откровение 20:12). Дали во тие свитоци е запишано она што луѓето го правеле во минатото? Не, тие нема да бидат судени врз основа на она што го правеле пред да умрат. Од каде го знаеме тоа? Библијата вели: „Оној што умрел, ослободен е од својот грев“ (Римјаните 6:7). Значи, на оние што ќе воскреснат ќе им бидат избришани сите гревови од минатото. Според тоа, свитоците сигурно ги претставуваат новите барања што ќе ги постави Бог за луѓето. За да живеат вечно, и оние што ќе го преживеат Армагедон и воскреснатите ќе мора да ги слушаат Божјите заповеди, вклучувајќи ги и сите нови барања што Јехова можеби ќе ги открие во текот на тие илјада години. Значи, на луѓето ќе им се суди врз основа на она што ќе го прават во текот на Судниот ден.

Во Судниот ден, милијарди луѓе првпат ќе имаат можност да дознаат која е Божјата волја и да го усогласат својот живот со неа. Тоа значи дека ќе треба да бидат поучени огромен број луѓе. Да, „оние што живеат на земјата ќе се учат на праведност“ (Исаија 26:9). Меѓутоа, нема сите да сакаат да го усогласат својот живот со Божјата волја. Во Исаија 26:10 стои: „Ако му се укаже милост на злиот, тој нема да се научи на праведност. Во земјата на праведноста тој ќе врши неправда и нема да ја види возвишеноста на Јехова“. Тие злобни луѓе ќе бидат засекогаш погубени додека сѐ уште трае Судниот ден (Исаија 65:20).

До крајот на Судниот ден, сите оние што ќе останат живи ќе станат совршени и со тоа ќе ,оживеат‘ во потполна смисла на зборот (Откровение 20:5). Значи, во текот на Судниот ден човештвото повторно ќе стане совршено, како што било во почетокот (1. Коринќаните 15:24-28). Тогаш ќе следи последниот испит. Сатана ќе биде пуштен од бездната и за последен пат ќе му биде дозволено да се обиде да ги заведе луѓето (Откровение 20:3, 7-10). Оние што нема да му подлегнат, ќе го доживеат целосното исполнување на библиското ветување: „Праведниците ќе ја поседуваат земјата и ќе живеат на неа засекогаш“ (Псалм 37:29). Да, Судниот ден ќе биде благослов за сите верни луѓе!

СО ДЕЦЕНИИ однапред, истражувачите на Библијата објавувале дека во 1914 год. ќе се случат значајни настани. Кои се тие настани, и кои докази потврдуваат дека 1914 год. била толку важна?

Како што е запишано во Лука 21:24, Исус рекол: „Ерусалим ќе биде газен од незнабошците додека не се исполнат одредените времиња на незнабошците“. Ерусалим бил престолнина на еврејскиот народ — седиште на царевите од лозата на цар Давид (Псалм 48:1, 2). Меѓутоа, за разлика од владетелите на другите народи, овие цареви биле нешто посебно. Тие седеле на „Јеховиниот престол“ како претставници на самиот Бог (1. Летописи 29:23). Затоа, Ерусалим бил симбол на Јеховината власт.

Но, како и кога „незнабошците“ почнале ,да ја газат‘ Божјата власт? Ова се случило во 607 год. пр.н.е., кога Вавилонците го освоиле Ерусалим. „Јеховиниот престол“ останал празен и лозата на цареви што биле потомци на Давид била прекината (2. Царевите 25:1-26). Дали тоа ,газење‘ требало да трае засекогаш? Не, бидејќи во пророштвото на Езекиел е кажано следново во врска со Седекија, последниот цар на Ерусалим: „Извади го турбанот и симни ја круната! . . Таа нема да биде ничија сѐ додека не дојде оној што според законот има право на неа, и нему ќе му ја дадам“ (Езекиел 21:26, 27). Оној што „според законот има право“ на Давидовата круна е Исус Христос (Лука 1:32, 33). Значи, ,газењето‘ требало да заврши кога Исус ќе станел Цар.

Кога требало да се случи тој значаен настан? Исус покажал дека незнабошците ќе владеат само одреден временски период. Извештајот од Даниел, 4. поглавје, ни помага да дознаеме колку време требало да трае тој период. Во него е раскажан еден пророчки сон што го сонувал вавилонскиот цар Навуходоносор. Тој видел едно многу високо дрво што било исечено. Пенушката на тоа дрво не можела да расте затоа што била окована во железни и во бакарни окови. Еден ангел објавил: „Седум времиња нека поминат преку него“ (Даниел 4:10-16).

Во Библијата, дрвјата понекогаш се користат како симбол за власт (Езекиел 17:22-24; 31:2-5). Значи, сечењето на тоа симболично дрво покажува дека Божјата власт — која била претставена со царевите во Ерусалим — ќе биде прекината. Меѓутоа, тоа видение покажало дека ,газењето на Ерусалим‘ ќе биде привремено — ќе трае „седум времиња“. Колку време е тоа?

Откровение 12:6, 14 покажува дека три и пол времиња изнесуваат „илјада двесте и шеесет дена“. Според тоа, „седум времиња“ би траеле двапати подолго, односно 2.520 дена. Но, незнабошците не ја ,газеле‘ Божјата власт само 2.520 дена по падот на Ерусалим. Според тоа, јасно е дека ова пророштво се однесува на многу подолг временски период. Врз основа на 4. Мојсеева 14:34 и Езекиел 4:6, каде што се смета „ден за година“, ,седумте времиња‘ требало да траат 2.520 години.

Тие 2.520 години започнале во октомври 607 пр.н.е., кога Вавилонците го освоиле Ерусалим и царот од лозата на Давид бил симнат од престолот. Тој период завршил во октомври 1914 год. Тогаш завршиле „одредените времиња на незнабошците“, а Бог го поставил Исус за Цар на неботоa (Псалм 2:1-6; Даниел 7:13, 14).

Точно како што прорекол Исус, неговата „присутност“ во улога на небесен Цар е обележана со драматични настани во светот — војни, глад, земјотреси, смртоносни зарази (Матеј 24:3-8; Лука 21:11). Овие настани се цврст доказ дека во 1914 год. навистина било воспоставено Божјето небесно Царство и дека тогаш започнале „последните денови“ на овој злобен свет (2. Тимотеј 3:1-5).

ДУХОВНОТО суштество наречено Михаел не се спомнува често во Библијата. Меѓутоа, секогаш кога се спомнува, тој презема одлучни чекори. На пример, во книгата Даниел, Михаел се бори против злите ангели. Во писмото на Јуда се препира со Сатана, а во Откровението води војна со Ѓаволот и неговите демони. Бранејќи ја Јеховината власт и борејќи се против Божјите непријатели, Михаел живее во склад со значењето на своето име — „Кој е како Бог?“ Но, кој е Михаел?

Понекогаш, некои личности се познати под повеќе имиња. На пример, патријархот Јаков бил наречен и Израел, а апостол Петар бил познат и како Симон (1. Мојсеева 49:1, 2; Матеј 10:2). Слично на тоа, Библијата покажува дека Михаел е уште едно име за Исус Христос, кое го има пред и по неговиот живот на Земјата. Да разгледаме некои библиски причини врз основа на кои доаѓаме до тој заклучок.