Благоста — неопходна христијанска особина

„Облечете се во . . . благост“ (КОЛОШАНИТЕ 3:12).

1. Што ја прави благоста извонредна особина?

КОГА времето е благо, пријатно ни е и уживаме. Кога една личност е блага, односно со благ дух, така да се каже, задоволство е да се биде со неа. Сепак, „мекиот [благиот, NW] јазик крши и коски“, забележал мудриот цар Соломон (Пословици 25:15). Благоста е извонредна особина во која се споени пријатноста и силата.

2, 3. Каква врска постои помеѓу благоста и светиот дух, и што ќе разгледаме во оваа статија?

² Апостол Павле ја вклучил и благоста кога ги набројувал „плодовите на духот“ во Галатите 5:22, 23. Грчкиот збор што во 23. стих Преводот Нов свет го преведува со „благост“, во други библиски преводи честопати се преведува со „кротост“ или „нежност“. Факт е дека во повеќето други јазици е тешко да се најде точен еквивалент на овој грчки збор затоа што оригиналниот збор не опишува надворешна нежност или кротост туку внатрешна благост и љубезност; не го опишува начинот на постапување туку состојбата на умот и срцето.

³ За поцелосно да го сфатиме значењето и вредноста на благоста, да разгледаме четири библиски примери (Римјаните 15:4). Така ќе научиме не само што претставува оваа особина туку и како можеме да ја стекнеме и да ја покажуваме во сѐ што правиме.

„Од голема вредност во очите на Бог“

4. Од каде знаеме дека Јехова ја цени благоста?

⁴ Бидејќи благоста е еден од плодовите на Божјиот дух, логично е таа да биде тесно поврзана со Божјата прекрасна личност. Апостол Петар напишал дека „тивкиот и благ дух . . . е од голема вредност во очите на Бог“ (1. Петрово 3:4). Всушност, благоста е божествена особина; Јехова многу ја цени. Сигурно, ова само по себе е доволна причина сите Божји слуги да негуваат благост. Но, на кој начин покажува благост семоќниот Бог, највисокиот Авторитет во универзумот?

5. Какви изгледи имаме поради Јеховината благост?

⁵ Кога првата човечка двојка, Адам и Ева, не ја послушале Божјата јасна заповед да не јадат од дрвото за познавање на доброто и злото, тоа го сториле намерно (Битие 2:16, 17). Овој своеволен чин на непослушност водел до грев, смрт и отуѓување од Бог, како за нив така и за нивното идно потомство (Римјаните 5:12). Иако Јехова имал потполно оправдана причина да ја донесе таа пресуда, тој не ја отпишал грубо човечката фамилија како сосема непоправлива и без можност да биде откупена (Псалм 130:3). Напротив, поради својата љубезност и поради својата спремност да не бара или да не очекува премногу — што е израз на благост — Јехова обезбедил средство преку кое грешното човештво може да му пристапи и да ја стекне неговата наклоност. Да, преку дарот на откупната жртва на својот Син, Исус Христос, Јехова ни овозможува да пристапиме до неговиот возвишен престол без да чувствуваме страв или ужас (Римјаните 6:23; Евреите 4:14—16; 1. Јованово 4:9, 10, 18).

6. Како можела да се види благоста во Божјите постапки со Каин?

⁶ Долго време пред Исус да дојде на земјата, Јеховината благост можела да се види кога Каин и Авел, синовите на Адам, му принеле жртва на Бог. Согледувајќи ја состојбата на нивното срце, Јехова го отфрлил приносот на Каин, но ‚погледнал милостиво‘ на Авел и на неговиот принос. Тоа што Бог гледал со благонаклоност на верниот Авел и неговата жртва предизвикало негативна реакција кај Каин. „Каин се налути многу, и лицето му се смени“, вели библискиот извештај. Како реагирал Јехова? Дали бил навреден од лошиот став на Каин? Не. На благ начин го прашал Каин зошто е толку лут. Јехова дури и објаснил што би можел да направи Каин за да биде ‚возвишен‘ (NW) (Битие 4:3—7). Навистина, Јехова е олицетворение на благоста (Излез 34:6).

Благоста привлекува и освежува

7, 8. а) Како можеме да ја разбереме Јеховината благост? б) Што откриваат за Јехова и за Исус зборовите од Матеј 11:27—29?

⁷ Еден од најдобрите начини да се разберат Јеховините ненадминливи особини е да се проучи животот и службата на Исус Христос (Јован 1:18; 14:6—9). Додека бил во Галилеја, во текот на втората година од својата проповедничка активност, Исус извршил многу моќни дела во Хоразин, Витсаида, Капернаум и во блиските подрачја. Сепак, повеќето луѓе биле горди и рамнодушни, и одбиле да веруваат. Како реагирал Исус? Иако решително ги потсетил на последиците од нивното неверие, тој бил трогнат од сожалување поради бедната духовна состојба на ам хаарец, понизниот, обичен народ (Матеј 9:35, 36; 11:20—24).

⁸ Подоцнежните постапки на Исус покажале дека тој навистина ‚во потполност го познавал Таткото‘ и дека го имитирал. На обичниот народ, Исус му ја упатил оваа срдечна покана: „Дојдете кај мене сите кои се измачувате и кои сте оптоварени, и јас ќе ве освежам. Земете го мојот јарем на себе и учете од мене, зашто јас сум со благ нарав и понизен во срце, и ќе најдете освежување за своите души“. Каква само утеха и освежување им донеле овие зборови на оние што биле газени и угнетувани! Тие зборови ни се привлечни дури и нам денес. Ако искрено се облечеме во благост, ќе бидеме меѓу оние ‚на кои Синот сака да им го открие‘ својот Татко (Матеј 11:27—29).

9. Која особина е поврзана со благоста, и на кој начин Исус е добар пример во овој поглед?

⁹ Тесно поврзана со благоста е понизноста, да се биде „понизен во срце“. Гордоста, пак, води до самовозвишување и честопати може да предизвика човек да се однесува кон другите грубо и бездушно (Пословици 16:18, 19). Исус покажувал понизност во текот на својата земна служба. Дури и кога јавајќи влегол во Ерусалим шест дена пред својата смрт и кога бил поздравен како Цар на Евреите, Исус многу се разликувал од владетелите на светот. Тој го исполнил месијанското пророштво од Захарија: „Гледај! Твојот цар доаѓа кај тебе, со благ нарав и седи на магаре, да, на прле, подмладок на товарно животно“ (Матеј 21:5; Захарија 9:9). Верниот пророк Даниел добил визија во која видел како Јехова му доделува на својот Син авторитет да владее. Сепак, во едно претходно пророштво тој го опишал Исус како „најпонизниот од човештвото“. Благоста и понизноста навистина одат рака под рака (Даниел 4:17, NW; 7:13, 14).

10. Зошто христијанската благост не значи и слабост?

¹⁰ Прекрасната благост што ја покажуваат Јехова и Исус ни помага да им се приближиме (Јаков 4:8). Се разбира, благоста не значи и слабост. Далеку од тоа! Јехова, семоќниот Бог, покажува изобилство на динамична енергија и моќ. Неговиот гнев пламнува против неправедноста (Исаија 30:27; 40:26). Исто така, Исус покажал цврста решеност да не направи компромис, дури и кога бил нападнат од Сатана Ѓаволот. Одбил да ги толерира незаконските трговски практики на религиозните водачи од негово време (Матеј 4:1—11; 21:12, 13; Јован 2:13—17). Сепак, тој задржал благ нарав кога се справувал со недостатоците на своите ученици, и стрпливо ги поднесувал нивните слабости (Матеј 20:20—28). Еден библиски изучувач соодветно ја опишал благоста на следниов начин: „Зад нежноста стои сила со цврстина на челик“. Да покажуваме благост — особина што ја имал и Христос.

Човек со најблаг нарав во негово време

11, 12. Со оглед на неговото воспитување, зошто благоста на Мојсеј била толку извонредна?

¹¹ Третиот пример што ќе го разгледаме е примерот на Мојсеј. Библијата го опишува како човек „со најблаг нарав од сите луѓе што беа на лицето на земјата“ (Броеви 12:3, NW, фуснота). Овој опис бил запишан под божествена инспирација. Извонредната благост му помогнала на Мојсеј да биде приемлив на Јеховиното водство.

¹² Мојсеј имал необично воспитување. Јехова се погрижил овој син на верни еврејски родители да остане жив во еден период на предавство и убиство. Во првите години од неговиот живот за него се грижела мајка му, која внимателно го поучувала за вистинскиот Бог, Јехова. Подоцна, Мојсеј бил одведен од својот дом за да живее во околина која била сосема поинаква. „Мојсеј беше поучен за сета мудрост на Египќаните“, раскажал Стефан, еден од првите христијански маченици. „Навистина, [Мојсеј] беше силен во своите зборови и дела“ (Дела 7:22). Неговата вера дошла до израз кога ги гледал неправдите што ги натрупале врз неговите браќа фараоновите надзорници над робовите. Поради тоа што убил еден Египќанец кого го видел како удира некој Евреин, Мојсеј морал да избега од Египет во Мадијамската земја (Излез 1:15, 16; 2:1—15; Евреите 11:24, 25).

13. Како влијаел врз Мојсеј 40-годишниот престој во Мадијам?

¹³ На возраст од 40 години, Мојсеј морал сам да се грижи за себе. Во Мадијам ги сретнал седумте ќерки на Рагуил и им помогнал да нацрпат вода за големото стадо на нивниот татко. Кога се вратиле дома, младите жени воодушевено му објасниле на Рагуил дека „еден Египетец“ ги избавил од пастирите што им правеле проблеми. На покана на Рагуил, Мојсеј останал да живее со тоа семејство. Неволјите што ги доживеал не предизвикале огорченост кај него ниту, пак, го спречиле да научи да го приспособи својот начин на живот на новата околина. Тој останал непоколеблив во желбата да ја извршува Јеховината волја. Во текот на 40 долги години, во кои се грижел за овците на Рагуил, се оженил со Сепфора и ги подигнал своите синови, Мојсеј ја стекнал и ја изострил особината што ќе стане карактеристична за него. Да, неволјите го научиле Мојсеј на благост (Излез 2:16—22; Дела 7:29, 30).

14. Опиши еден настан од времето кога Мојсеј бил водач на Израел што ја покажува неговата благост.

¹⁴ Откако Јехова го поставил за водач на нацијата Израел, кај Мојсеј сѐ уште можела да се види особината благост. Еден млад човек го известил Мојсеј дека Елдад и Модад пророкуваат во логорот — иако не биле присутни кога Јехова го излеал својот дух врз 70-те постари мажи што требало да служат како помошници на Мојсеј. Исус Навин изјавил: „Мојсеј, мој господару, замолкни ги!“ Мојсеј благо одговорил: „Зар завидуваш заради мене! Ох, кога сиот Господов народ би станал пророк! Кога Господ би Го излеал Својот Дух на нив!“ (Броеви 11:26—29). Благоста помогнала да се смири таа напната ситуација.

15. Иако Мојсеј бил несовршен, зошто треба да се следи неговиот добар пример?

¹⁵ Во една прилика благоста на Мојсеј како да затаила. На Мерива, во близина на Кадис, тој пропуштил да му припише слава на Јехова, Чудотворецот (Броеви 20:1, 9—13). Иако Мојсеј бил несовршен, неговата непоколеблива вера го поддржувала во текот на целиот живот, а неговата извонредна благост ни е привлечна дури и нам денес (Евреите 11:23—28).

Грубоста наспроти благоста

16, 17. Какво предупредување имаме во извештајот за Навал и Авигеја?

¹⁶ Еден предупредувачки пример имаме од времето на Давид, кратко по смртта на Божјиот пророк Самоил. Се работи за еден брачен пар, Навал и неговата сопруга, Авигеја. Колку само различни биле тие двајца! Авигеја била „многу умна“, а нејзиниот сопруг бил „суров и опак“. Кога Давидовите луѓе, кои помогнале да се зачуваат од крадци големите стада на Навал, побарале освежување од него, тој грубо ги одбил. Оправдано огорчен, Давид и една чета од неговите луѓе ги препашале мечевите и тргнале да се соочат со Навал (1. Самоил 25:2—13).

¹⁷ Кога до Авигеја стигнала веста за она што се случило, таа набрзина подготвила леб, вино, месо, суво грозје и смоквини колачиња, и тргнала да го пресретне Давид. „Господару, нека вината падне врз мене“, го преколнувала таа. „Дозволи ѝ на твојата слугинка да им проговори на твоите уши, и удостои се да ги сослушаш зборовите на својата слугинка.“ Давидовото срце омекнало на благата молба на Авигеја. Откако го чул нејзиното објаснување, Давид изјавил: „Нека е благословен Господ, Израелевиот Бог, Кој те испрати денес кај мене во пресрет! Нека е благословена твојата мудрост, и благословена да бидеш ти што ме задржа денес за да не навалам врз себеси крвна вина“ (1. Самоил 25:18, 24, 32, 33). Грубоста на крајот го одвела Навал во смрт. А убавите особини на крајот ѝ донеле радост на Авигеја кога му станала жена на Давид. Нејзината благост е пример за сите што му служат на Јехова денес (1. Самоил 25:36—42).

Стреми се кон благост

18, 19. а) Кои промени стануваат видливи кога се облекуваме во благост? б) Што може да ни помогне делотворно да се преиспитаме?

¹⁸ Значи, мора да покажуваме благост. Таа е нешто повеќе од нежност во однесувањето; таа е привлечна карактерна особина што ги освежува другите. Во минатото, можеби ни било навика да зборуваме грубо и да се однесуваме нељубезно. Меѓутоа, кога сме ја научиле библиската вистина сме се промениле и сме станале помили и попријатни. Павле зборувал за оваа промена кога ги поттикнал сохристијаните: „Облечете се во нежна наклоност на сочувство, љубезност, понизност на умот, благост и долготрпеливост“ (Колошаните 3:12). Библијата ја споредува оваа преобразба со промената на крвожедни диви ѕверови — волк, леопард, лав, мечка и кобра — во мирољубиви домашни животни — јагне, јаре, теле и крава (Исаија 11:6—9; 65:25). Ваквите промени во личноста се толку извонредни што набљудувачите се зачудени. Но, ние ја припишуваме оваа преобразба на дејствувањето на Божјиот дух бидејќи во неговите навистина исклучителни плодови спаѓа и благоста.

¹⁹ Дали ова значи дека, штом еднаш сме ги направиле потребните промени и сме му се предале на Јехова, повеќе не треба да работиме на тоа да бидеме со благ нарав? Тешко. Зарем не треба постојано да водиме грижа за новата облека и да ја одржуваме чиста и претставителна? Ако се задлабочиме во Божјата реч и медитираме за примерите што ги содржи таа, тоа ќе ни помогне да се погледнеме себеси одново и пообјективно. Што открива за тебе огледалото на инспирираната Божја реч? (Јаков 1:23—25).

20. Како можеме да успееме да покажуваме благост?

²⁰ По природа, луѓето имаат различен нарав. На некои Божји слуги им е полесно да покажуваат благост отколку на други. Сепак, сите христијани треба да ги негуваат плодовите на Божјиот дух, вклучувајќи ја и благоста. Павле со љубов го опоменал Тимотеј: „Стреми се кон праведност, побожна оддаденост, вера, љубов, истрајност, благ нарав“ (1. Тимотеј 6:11). Зборот „стреми се“ покажува дека е потребно да се вложи напор. Еден библиски превод го преведува овој поттик со ‚биди решен на‘ (New Testament in Modern English — Нов завет на современ англиски јазик, од Џ. Б. Филипс). Ако вложуваш напор да медитираш за добрите примери од Божјата реч, тие можат да станат дел од тебе, исто како да ти се всадени. Тие ќе те обликуваат и ќе те водат (Јаков 1:21).

21. а) Зошто треба да се стремиме кон благост? б) За што ќе дискутираме во следната статија?

²¹ Начинот на кој се однесуваме со другите покажува до каде сме стигнале во тој поглед. „Кој е меѓу вас мудар и со разбирање?“, прашува ученикот Јаков. „Нека ги покаже своите дела преку своето добро однесување со благост која ѝ припаѓа на мудроста“ (Јаков 3:13). Како можеме да ја покажуваме оваа христијанска особина дома, во христијанската служба и во собранието? Следната статија ќе ни даде корисно водство.

Покажувај „секаква благост спрема сите луѓе“

„Потсетувај ги . . . да бидат разумни, покажувајќи секаква благост спрема сите луѓе“ (ТИТ 3:1, 2).

1. Зошто не е секогаш лесно да се покажува благост?

„СТАНЕТЕ мои имитатори“, напишал апостол Павле, „како што сум и јас на Христос“ (1. Коринќаните 11:1). Сите Божји слуги денес се напрегаат да го следат овој совет. Мора да се признае дека тоа не е лесно бидејќи од нашите први човечки родители сме наследиле себични желби и нарав што не се во склад со Христовиот пример (Римјаните 3:23; 7:21—25). Сепак, кога станува збор за тоа да се покажува благост, сите ние можеме да успееме ако вложиме напор. Но, не е доволно да се потпираме само на нашата сопствена волја. Што уште е потребно?

2. Како можеме да покажуваме „секаква благост спрема сите луѓе“?

² Божествената благост е еден од плодовите на светиот дух. Колку повеќе се препуштаме на водството на Божјата активна сила, толку повеќе ќе бидат видливи нејзините плодови. Само тогаш ќе можеме да покажуваме „секаква благост“ кон секого (Тит 3:2). Да разгледаме како можеме да го имитираме Исусовиот пример и да им дадеме прилика на оние што се во допир со нас да ‚најдат освежување‘ (Матеј 11:29; Галатите 5:22, 23).

Во семејството

3. Која ситуација во семејствата го одразува духот на светот?

³ Едно подрачје каде што е неопходна благоста е семејството. Светската здравствена организација проценува дека насилството во семејството претставува поголем ризик за здравјето на жените отколку сообраќајните незгоди и маларијата заедно. На пример, во Лондон (Англија) една четвртина од сите пријавени случаи на насилен криминал се случуваат во домот. Полицијата честопати сретнува луѓе што им даваат оддишка на своите чувства со „викање и навредлив говор“. Што е уште полошо, некои двојки дозволиле ‚злобната горчина‘ да влијае врз нивниот однос. Сето ова е тажен одраз на „духот на светот“ и затоа за него нема место во христијанските семејства (Ефешаните 4:31; 1. Коринќаните 2:12).

4. Како може да влијае благоста врз семејството?

⁴ За да им се спротивставиме на световните склоности, потребен ни е Божјиот дух. „Каде е Јеховиниот дух, таму е слобода“ (2. Коринќаните 3:17). Љубовта, љубезноста, самосовладувањето и долготрпеливоста го зајакнуваат единството на несовршените сопрузи и сопруги (Ефешаните 5:33). Благиот нарав ја разведрува атмосферата и претставува пријатен контраст на расправиите и препирките што им наштетуваат на семејствата. Она што го вели некој е важно, но начинот на кој се изразува е тоа што го пренесува духот кој стои зад зборовите. Немирот и грижите што се изразени со благост ја смируваат напнатоста. Мудриот цар Соломон рекол: „Благиот одговор ја ублажува јароста, а грубиот збор го зголемува гневот“ (Пословици 15:1).

5. Како може да помогне благоста во религиозно разделен дом?

⁵ Благоста е особено важна во религиозно разделен дом. Заедно со љубезните дела, таа може да помогне да се придобијат за Јехова оние што не се поволно настроени. Петар ги советувал христијанските сопруги: „Бидете им подложни на своите сопрузи за, ако некои и не ѝ се послушни на речта, да бидат придобиени без збор преку однесувањето на своите сопруги, поради тоа што биле очевидци на вашето чесно однесување заедно со длабока почит. А вашето украсување нека не биде во надворешното плетење на косата и во ставањето златни украси ниту во носењето горни облеки, туку нека биде тајната личност на срцето во нераспадливото руво на тивкиот и благ дух кој е од голема вредност во очите на Бог“ (1. Петрово 3:1—4).

6. Како може покажувањето благост да ги зајакне врските помеѓу родителите и децата?

⁶ Односот помеѓу родителите и децата може да биде затегнат, особено кога недостига љубов кон Јехова. Но, во сите христијански семејства е потребно да се покажува благост. Павле ги советувал татковците: „Не раздразнувајте ги своите деца, туку подигајте ги во дисциплина и во Јеховино умствено насочување“ (Ефешаните 6:4). Кога во семејството преовладува благост, блиските врски помеѓу родителите и децата се зајакнуваат. Дин, од семејство со пет деца, се сеќава во врска со својот татко: „Тато имаше благ нарав. Не се сеќавам некогаш да сум се расправал со него — дури и кога бев тинејџер. Секогаш беше многу благ, дури и кога беше вознемирен. Понекогаш за казна ме праќаше в соба или ми одземаше некои предности, но никогаш не се расправавме. Тој не ни беше само татко. Ни беше и пријател и не сакавме да го разочараме“. Благоста навистина помага да се зајакнат врските помеѓу родителите и децата.

Во нашата служба

7, 8. Зошто е многу важно да се покажува благост во службата на теренот?

⁷ Уште едно подрачје каде што е важна благоста е службата на теренот. Додека ја споделуваме добрата вест за Царството со другите, сретнуваме луѓе со различни нарави. Некои радосно ја слушаат пораката на надеж што им ја носиме. Други, пак, од најразлични причини можеби не реагираат поволно. Токму тогаш благоста како особина многу ни помага да го извршиме нашиот налог да бидеме сведоци сѐ до најоддалечениот дел од земјата (Дела 1:8; 2. Тимотеј 4:5).

⁸ Апостол Петар напишал: „Светете го Христос како Господ во своите срца, секогаш спремни да дадете одбрана пред секого кој ви бара причина за надежта која е во вас, но тоа правете го со благ нарав и со длабока почит“ (1. Петрово 3:15). Бидејќи Христос ни е во срцето како наш Пример, внимаваме на тоа да покажуваме и благост и почит кога им сведочиме на оние што ни зборуваат грубо. Ваквиот начин на постапување честопати доведува до извонредни резултати.

9, 10. Раскажи едно искуство што покажува колку вреди благоста во службата на теренот.

⁹ Сопругата на Кит ја отворила вратата кога некој чукнал, а тој останал внатре. Штом дознала дека посетителот е Јеховин сведок, жена му на Кит налутено ги обвинила Сведоците дека се сурови кон децата. Братот останал смирен. На благ начин, тој одговорил: „Жал ми е што мислите така. Смеам ли да ви покажам што веруваат Јеховините сведоци?“ Кит го слушал разговорот и во тој момент излегол на вратата за да ѝ стави крај на посетата на братот.

¹⁰ Подоцна, оваа брачна двојка зажалила што грубо постапила со својот посетител. Неговиот благ дух ги трогнал. На нивно изненадување, по една седмица братот повторно дошол, и Кит и неговата сопруга му дозволиле да ја објасни библиската основа за она што го верувал. „Во текот на следните две години, многу слушавме што зборуваа другите Сведоци“, подоцна забележале тие. Се согласиле на библиска студија и на крајот двајцата се крстиле во симбол на своето предание на Јехова. Колкава награда било ова за Сведокот што првпат отишол кај Кит и неговата сопруга! По неколку години, Сведокот ја сретнал оваа двојка и дознал дека сега тие се негови духовни брат и сестра. Благоста донесува успех.

11. На кој начин благоста може да го отвори патот некој да ја прифати христијанската вистина?

¹¹ Поради искуствата што ги доживеал Харолд како војник, тој станал огорчен и почнал да се сомнева во постоењето на Бог. Проблемите му се зголемиле кога во сообраќајна незгода што ја предизвикал некој пијан возач останал инвалид за цел живот. Кога во неговиот дом дошле Јеховини сведоци, Харолд инсистирал да престанат да го посетуваат. Но еден ден, еден Сведок по име Бил, решил да посети една заинтересирана личност што живеела на две врати од Харолд. По грешка, Бил чукнал на вратата на Харолд. Кога Харолд, потпирајќи се на две патерици, ја отворил вратата, Бил веднаш се извинил објаснувајќи дека сакал да појде во соседниот дом. Како реагирал Харолд? Без да знае Бил, тој видел нешто на вестите во врска со Сведоците што работеле заедно за да изградат нова Сала на Царството за многу кратко време. Бидејќи бил импресиониран кога видел толку многу луѓе како работат обединето, тој го променил својот став кон Сведоците. Трогнат од љубезното извинување на Бил и неговиот пријатен, благ дух, Харолд решил да ги прими Сведоците кога ќе дојдат кај него. Ја проучувал Библијата, напредувал и станал крстен слуга на Јехова.

Во собранието

12. На кои световни карактеристики треба да им се спротивстават членовите на христијанското собрание?

¹² Трето подрачје на коешто благоста е многу важна е христијанското собрание. Во денешново општество конфликтите се секојдневие. Дебатите, расправиите и караниците се вообичаени меѓу оние што гледаат на животот од телесна гледна точка. Одвреме навреме, ваквите световни карактеристики се вовлекуваат во христијанското собрание и се манифестираат во препирки или вербални битки. Одговорните браќа се нажалени кога мораат да се справуваат со вакви ситуации. Сепак, љубовта кон Јехова и кон нивните браќа ги поттикнува да се обидат повторно да ги придобијат оние што грешат (Галатите 5:25, 26).

13, 14. Какви можат да бидат резултатите ако се ‚поучуваат со благост оние кои не се поволно настроени‘?

¹³ Во првиот век, некои лица во собранието им задавале тешкотии на Павле и на неговиот придружник Тимотеј. Павле го опоменал Тимотеј да се чува од браќа што личат на садови за „цел без почест“. „Робот Господов не треба да се кара“, резонирал Павле, „туку треба да биде благ кон сите, оспособен да поучува, кој се зауздува кога е во зло поучувајќи ги со благост оние кои не се поволно настроени.“ Кога остануваме со благ нарав дури и ако сме испровоцирани, оние што мислат поинаку честопати се поттикнати да ги преиспитаат своите критики. А Јехова, пак, може, како што понатаму пишува Павле, „да им даде покајание кое води до точно спознание на вистината“ (2. Тимотеј 2:20, 21, 24, 25). Забележи дека Павле ги поврзува нежноста и воздржувањето со благоста.

¹⁴ Павле го правел она што го зборувал. Кога се справувал со тие „супер апостоли“ во коринтското собрание, тој ги поттикнал браќата: „А јас, Павле, лично ве преколнувам преку Христовата благост и љубезност, јас кој според изгледот сум незначителен меѓу вас, но кој сум смел спрема вас кога сум отсутен“ (2. Коринќаните 10:1; 11:5). Павле навистина го имитирал Христос. Забележи дека тој ги молел овие браќа ‚преку благоста‘ на Христос. На тој начин, избегнал заповеднички, диктаторски став. Неговиот поттик несомнено бил привлечен за оние во собранието што имале приемливи срца. Тој ги олабавил затегнатите односи и поставил темел за мир и единство во собранието. Зарем не можеме сите ние да постапуваме на ваков начин? Особено старешините треба да постапуваат по примерот на Христос и Павле.

15. Зошто е важна благоста кога се дава совет?

¹⁵ Секако дека одговорноста да им се помага на другите не е ограничена на приликите кога се загрозени мирот и единството во собранието. Долго време пред да дојде до затегнати односи, на браќата им требало водство полно со љубов. „Браќа, ако човек и направи некој погрешен чекор пред да биде свесен за тоа, вие кои имате духовни квалификации, обидете се да го исправите таквиот човек“, поттикнал Павле. Но, како? „Во дух на благост, додека секој од вас пази на себе и самиот да не биде искушан“ (Галатите 6:1). Не е секогаш лесно да се задржи „дух на благост“, особено затоа што сите христијани, вклучувајќи ги и наименуваните мажи, се подложни на грешни склоности. Сепак, благоста е таа што ќе му помогне на оној што греши полесно да го поднесе исправањето.

16, 17. Што може да помогне да се отстрани секаква неспремност да се примени советот?

¹⁶ Во оригиналниот грчки јазик, зборот преведен со ‚исправа‘ може да се однесува и на составување или местење скршени коски — а тоа е болна постапка. Докторот што ја мести скршената коска зборува охрабрувачки и позитивно за користите од таа постапка. Неговата смиреност е утешителна. Неколку зборови кажани однапред, помагаат да се ублажи и најголемото неспокојство. На сличен начин, духовното исправање може да биде болно. Но, благоста ќе помогне тоа да може полесно да се прифати и така повторно да се воспостават добри односи и да се отвори патот за оној што греши да го промени своето постапување. Дури и кога во почетокот се јавува отпор на советот, благоста од страна на оној што дава помош може да отстрани секаква неспремност да се следи здравиот библиски совет (Пословици 25:15).

¹⁷ Кога им се помага на другите да се исправат, секогаш постои опасност советот да се сфати како критика. Во врска со тоа, еден писател се изразува вака: „Кога ги укоруваме другите, се наоѓаме во најголема опасност да бидеме претерано наметливи, па затоа тогаш имаме и најголема потреба од благост“. Тоа што ќе негува благост која извира од понизноста, ќе му помогне на христијанинот што советува да ја избегне оваа опасност.

„Спрема сите луѓе“

18, 19. а) Зошто на христијаните може да им биде тешко да покажуваат благост во односот со световните власти? б) Што ќе им помогне на христијаните да покажуваат благост кон оние што се на власт, и со каков можен резултат?

¹⁸ Едно подрачје каде што на мнозина им е тешко да покажуваат благост е во односот со световните власти. Мора да се признае дека начинот на кој постапуваат некои што се на власт открива грубост и недостиг на сочувство (Проповедник 4:1; 8:9). Меѓутоа, нашата љубов кон Јехова ќе ни помогне да го признаеме неговиот врховен авторитет и да им ја дадеме на државните власти релативната подложност што им припаѓа (Римјаните 13:1, 4; 1. Тимотеј 2:1, 2). Дури и кога оние што се на висока положба настојуваат да го ограничат проповедањето како дел од нашето обожавање на Јехова, радосно бараме начини што сѐ уште ни се отворени за да ја принесуваме нашата жртва на фалба (Евреите 13:15).

¹⁹ Под никакви околности не стануваме воинствени. Настојуваме да бидеме разумни, но никогаш не ги компромитираме праведните начела. На овој начин нашите браќа успешно ја извршуваат својата служба во 234 земји во светот. Го следиме советот на Павле да ‚бидеме подложни и послушни на владите и на властите како на владетели, да бидеме спремни за секое добро дело, да не зборуваме лошо за никого, да не бидеме воинствени, да бидеме разумни, покажувајќи секаква благост спрема сите луѓе‘ (Тит 3:1, 2).

20. Какви награди ги очекуваат оние што покажуваат благост?

²⁰ Сите оние што покажуваат благост ги очекуваат изобилни благослови. „Среќни се оние со благ нарав“, рекол Исус, „бидејќи ќе ја наследат земјата“ (Матеј 5:5). За Христовите браќа помазани со дух, тоа што ќе задржат благост ја гарантира нивната среќа и предноста да владеат над земното подрачје на Царството. Што се однесува до ‚големото мноштво‘ од „други овци“, и тие продолжуваат да покажуваат благост и желно очекуваат живот во Рај овде на земјата (Откровение 7:9; Јован 10:16; Псалм 37:11). Колку само прекрасни изгледи стојат пред нас! Затоа, никогаш да не го запоставиме потсетувањето што им го дал Павле на христијаните во Ефес: „Затоа јас, затвореник во Господ, ве преколнувам да одите достојно на позивот со кој сте повикани, со потполна понизност на умот и благост“ (Ефешаните 4:1, 2).

За повторување

• Какви благослови произлегуваат од покажувањето благост

• во семејството?

• во службата на теренот?

• во собранието?

• Какви награди им се ветени на оние што се со благ нарав?