„Овие работи мораат да се случат“

„Исус им рече: сето тоа треба да биде [овие работи мораат да се случат, NW]; ама тоа уште не е крајот“ (МАТЕЈ 24:4—6).

1. Која тема би требало да го заслужува нашиот интерес?

НЕСОМНЕНО ти си заинтересиран за својот живот и за својата иднина. Тогаш, би требало да си заинтересиран и за една тема која го пленила вниманието на Ч. Т. Расел во 1877 година. Расел, кој подоцна го основал Watch Tower Society, ја напишал брошурата The Object and Manner of Our Lord’s Return (Целта и начинот на враќање на нашиот Господ). Оваа џебна брошура од 64 страници се занимавала со враќањето, т. е. идното доаѓање на Исус (Јован 14:3). Во една прилика, кога биле на Маслинската Гора, апостолите го прашале за тоа враќање: „Кога ќе биде тоа, и каков ќе биде знакот за Твоето доаѓање [или присутност, NW] и за свршетокот на светот?“ (Матеј 24:3).

2. Зошто има многу противречни гледишта за она што го претскажал Исус?

² Дали го знаеш и разбираш Исусовиот одговор? Тој се наоѓа во три од евангелијата. Професор Д. А. Карсон наведува: „Малку поглавја од Библијата предизвикуваат толку несогласувања меѓу толкувачите колку Матеј 24 и неговите паралели во Марко 13 и Лука 21“. Потоа, го изнесува своето мислење — само уште едно од противречните човечки гледишта. Отприлика во минатиот век, многу такви гледишта одразувале недостиг на вера. Оние кои ги изнесувале, тврделе дека Исус никогаш не го кажал она што го читаме во евангелијата, дека тие зборови подоцна биле извртени или дека неговото предвидување пропаднало — гледишта кои ги обликувал вишиот критицизам. Дури еден коментатор му пришол на Евангелието по Марко ‚низ призмата на филозофијата на махајана будистите‘!

3. Како Јеховините сведоци му пристапуваат на Исусовото пророштво?

³ За разлика од нив, Јеховините сведоци ја прифаќаат автентичноста и веродостојноста на Библијата, вклучувајќи го и она што им го кажал Исус на четворицата апостоли кои биле со него на Маслинската Гора три дена пред неговата смрт. Од деновите на Ч. Т. Расел па досега, Божјиот народ постепено стекнувал сѐ појасно разбирање на пророштвото што го дал Исус. Во изминатите неколку години, Стражарска кула уште повеќе го разјасни неговото гледиште за ова пророштво. Дали ти ги усвои тие информации и дали го гледаш нивниот учинок во својот живот?a Да ги разгледаме.

Едно трагично исполнување во блиска иднина

4. Зошто можеби апостолите го прашале Исус за иднината?

⁴ Апостолите знаеле дека Исус е Месијата. Затоа, кога го чуле како ја спомнува својата смрт, воскресение и враќање, сигурно се прашувале: ‚Ако Исус умре и си замине, како ќе може да ги исполни прекрасните работи кои се очекуваат од Месијата?‘ Освен тоа, Исус зборувал и за еден крај на Ерусалим и на неговиот храм. Можеби апостолите се прашувале: ‚Кога и како ќе се случи тоа?‘ Обидувајќи се да ги разберат овие работи, апостолите прашале: „Кажи ни, кога ќе биде тоа и кој е знакот, кога ќе се изврши сето тоа!“ (Марко 13:4; Матеј 16:21, 27, 28; 23:37—24:2).

5. Како она што го рекол Исус се исполнило во првиот век?

⁵ Исус претскажал дека ќе има војни, глад, чуми, земјотреси, омраза и прогонство на христијаните, лажни месии и распространето проповедање на добрата вест за Царството. Тогаш требало да дојде крајот (Матеј 24:4—14; Марко 13:5—13; Лука 21:8—19). Исус го рекол тоа во почетокот на 33 н. е. Во текот на наредните децении, неговите будни ученици можеле да препознаат дека претскажаните работи всушност се одиграле на еден значаен начин. Да, историјата докажува дека знакот имал исполнување во тоа време, што водело до завршетокот на еврејскиот систем на ствари од рацете на Римјаните во 66—70 н. е. Како се случило тоа?

6. Што се развило меѓу Римјаните и Евреите во 66 н. е.?

⁶ Во текот на жешкото јудејско лето во 66 н. е., еврејските зелоти предводеле еден напад врз римската стража во една тврдина во близина на ерусалимскиот храм, разгорувајќи со тоа насилство и на други места во земјата. Во History of the Jews (Историја на Евреите), професор Хенрик Гретс раскажува: „Цестиј Гал, чија должност како управител на Сирија била да ја поддржи честа на римските сили . . . повеќе не можел да биде сведок на побуната која се ширела околу него без да се обиде да го запре нејзиниот тек. Ги собрал своите легии, додека соседните кнезови доброволно испратиле свои трупи“. Оваа војска од 30.000 луѓе го опколила Ерусалим. После извесна борба, Евреите се повлекле зад ѕидините во близина на храмот. „Во наредните пет дена, Римјаните јуришале на ѕидините, но секогаш биле принудувани да отстапат пред проектилите на Јудејците. Дури во шестиот ден успеале да поткопаат дел од северниот ѕид кој бил пред Храмот.“

7. Зошто Исусовите ученици гледале на работите поинаку од повеќето Евреи?

⁷ Замисли си само колку биле збркани Евреите, со оглед на тоа што долго време мислеле дека Бог ќе ги заштити нив и нивниот свет град! Но, Исусовите ученици биле предупредени дека Ерусалим го чека катастрофа. Исус претскажал: „Зашто ќе дојдат денови за тебе и непријателите твои ќе те опкружат со окопи и ќе те опколат, и ќе те притеснат од сите страни; и ќе те разрушат тебе и ќе ги избијат децата твои во тебе и нема да остават камен на камен од тебе“ (Лука 19:43, 44). Но, дали тоа требало да значи смрт за христијаните кои биле во Ерусалим во 66 н. е.?

8. Каква трагедија претскажал Исус, и кои биле „избраните“ заради кои требало да се скратат деновите?

⁸ Кога им го дал одговорот на апостолите на Маслинската Гора, Исус претскажал: „Зашто во тие дни ќе биде мака [неволја, NW], каква што не била досега од почетокот на светов, што го создаде Бог, а и нема да биде. И ако Бог не ги скратеше тие дни, тогаш не би се спасил ниеден човек; но заради избраните, кои ги избра Он, ќе ги скрати дните“ (Марко 13:19, 20; Матеј 24:21, 22). Значи, деновите требало да бидат скратени и „избраните“ спасени. Кои биле тие? Сигурно не бунтовничките Евреи кои тврделе дека го обожаваат Јехова, а притоа го отфрлиле неговиот Син (Јован 19:1—7; Дела 2:22, 23, 26). Вистинските избрани во тоа време биле оние Евреи и не-Евреи кои практикувале вера во Исус како Месија и Спасител. Бог ги избрал нив, и на Педесетница 33 н. е. ги оформил во една нова духовна нација — „Израилот Божји“ (Галатјаните 6:16; Лука 18:7; Дела 10:34—45; 1. Петрово 2:9).

9, 10. Како ‚се скратиле‘ деновите на римскиот напад, и со каков резултат?

⁹ Дали деновите биле „скратени“ и избраните помазани во Ерусалим спасени? Професор Гретс укажува: „[Цестиј Гал] сметал дека не е препорачливо да продолжи да се бори против херојските ентузијасти и да се зафати со еден долг поход во тоа годишно време, кога набрзо требало да почнат есенските дождови . . . [кои] би можеле да ја спречат војската да добие резерви од храна. Веројатно од таа причина мислел дека е попаметно да се повлече“. Без разлика на тоа што мислел Цестиј Гал, римската војска се повлекла од градот, доживувајќи сериозни загуби кои ѝ ги нанеле Евреите кои ја гонеле.

¹⁰ Тоа неочекувано повлекување на Римјаните овозможило ‚телото‘ — Исусовите ученици кои биле во опасност во Ерусалим — да се спаси. Историјата известува дека кога се отворила оваа поволна прилика, христијаните побегнале од регионот. Каква само демонстрација било тоа на Божјата способност однапред да ја знае иднината и да осигура преживување на своите обожаватели! Но, што станало со Евреите кои не верувале и останале во Ерусалим и Јудеја?

Современиците ќе ја видат

11. Што рекол Исус за „оваа генерација“?

¹¹ Многу Евреи мислеле дека нивниот систем на обожавање, сосредоточен на храмот, ќе продолжи неограничено. Но, Исус рекол: „Со смоквата направете споредба [научете ја оваа поента, NW]: штом се подмладат нејзините гранки и пуштат лисја, знаете дека е близу летото; така и вие, кога ќе го видите сето тоа, знајте дека е близу, пред вратата. Вистина ви велам: нема да премине овој род [оваа генерација, NW], додека сето тоа не се исполни. Небото и земјата ќе преминат, но зборовите Мои нема да преминат“ (Матеј 24:32—35).

12, 13. Како учениците го разбрале Исусовото укажување на „оваа генерација“?

¹² Во годините кои воделе до 66 н. е. христијаните требало да го видат исполнувањето на многу од уводните елементи на комбинираниот знак — војни, глад, па дури и обемно проповедање на добрата вест за Царството (Дела 11:28; Колосјаните 1:23). Но, кога требало да дојде крајот? Што мислел Исус кога рекол: ‚Оваа генерација [грчки: генеа́] нема да премине‘? Масата од противнички Евреи кои биле негови современици, вклучувајќи ги и религиозните водачи, Исус честопати ја нарекувал ‚зла, прељубничка генерација‘ (Матеј 11:16; 12:39, 45; 16:4; 17:17; 23:36). Затоа, кога на Маслинската Гора повторно зборувал за „оваа генерација“, очигледно не мислел на целиот род Евреи низ историјата; ниту, пак, мислел на своите следбеници, иако тие биле „род избран“ (1. Петрово 2:9). Ниту, пак, Исус рекол дека „оваа генерација“ претставува некој временски период.

¹³ Напротив, Исус ги имал на ум тогашните противнички Евреи кои би го доживеале исполнувањето на знакот што го дал. Во врска со укажувањето на „оваа генерација“ во Лука 21:32 (NW), професор Џоил Б. Грин забележува: „Фразата ‚оваа генерација‘ (и сродните фрази) во третото Евангелие редовно означувале една категорија луѓе кои ѝ даваат отпор на Божјата намера . . . [Таа укажува] на луѓе кои тврдоглаво ѝ го вртат грбот на божествената намера“.b

14. Што доживеала таа „генерација“, но како исходот за христијаните бил поинаков?

¹⁴ Злобната генерација еврејски противници која можела да го забележи знакот што се исполнувал, би го доживеала и крајот (Матеј 24:6, 13, 14). И навистина го доживеала! Во 70 н. е. се вратила римската војска предводена од Тит, син на императорот Веспазијан. Страдањето на Евреите кои повторно биле фатени во стапица во градот било речиси неверојатно.c Очевидецот Јосиф Флавиј известува дека до времето кога Римјаните го разрушиле градот, умреле околу 1.100.000 Евреи, а околу 100.000 биле одведени во ропство, од кои наскоро повеќето на ужасен начин изгинале од изгладнетост или во римските арени. Навистина, неволјата од 66—70 н. е. била најголемата која Ерусалим и еврејскиот систем воопшто ја доживеале или некогаш требало да ја доживеат. Колку само бил поинаков исходот за христијаните кои внимавале на Исусовото пророчко предупредување и го напуштиле Ерусалим после заминувањето на римските војски во 66 н. е.! Во 70 н. е. помазаните христијански „избрани“ биле „спасени“, односно сочувани на безбедно (Матеј 24:16, 22).

Ќе има друго исполнување

15. Зошто можеме да бидеме сигурни дека Исусовото пророштво требало да има поголемо исполнување после 70 н. е.?

¹⁵ Меѓутоа, тоа не било финалето. Исус претходно покажал дека, откако градот ќе биде разорен, ќе дојде тој во Јеховино име (Матеј 23:38, 39; 24:2). Потоа го разјаснил тоа уште повеќе во своето пророштво кое го кажал на Маслинската Гора. Откако го спомнал доаѓањето на ‚големата неволја‘, рекол дека после тоа ќе се појават лажни Христоси и дека Ерусалим ќе го газат народите еден продолжен временски период (Матеј 24:21, 23—28; Лука 21:24). Дали е можно тоа да требало да има уште едно друго, поголемо исполнување? Фактите одговараат ‚да‘. Кога ќе го споредиме Откровение 6:2—8 (напишано после неволјата над Ерусалим во 70 н. е.) со Матеј 24:6—8 и Лука 21:10, 11, ќе видиме дека војната, недостигот на храна и чумите ќе ги има во поголеми размери. Ова поголемо исполнување на Исусовите зборови се случува откако избувнала I светска војна во 1914 година.

16-18. Што очекуваме допрва да се случи?

¹⁶ Јеховините сведоци со децении научувале дека моменталното исполнување на знакот докажува дека ‚големата неволја‘ допрва ќе дојде. Сегашнава зла „генерација“ ќе ја види таа неволја. Изгледа дека повторно ќе има почетна фаза (напад врз целокупната лажна религија), исто како што со Галовиот напад во 66 н. е. почнала неволјата над Ерусалим.d Потоа, после еден интервал со неодредена должина, ќе дојде крајот — уништување од светски размери што ќе биде паралела на она во 70 н. е.

¹⁷ Укажувајќи на неволјата која лежи токму пред нас, Исус рекол: „И веднаш, по маките [неволјата, NW] на тие дни [уништувањето на лажната религија], сонцето ќе потемни и месечината нема да ја дава својата светлина, и ѕвездите ќе попаѓаат од небото, и силите небески ќе попуштат. Тогаш ќе се појави на небото знакот на Синот Човечки и ќе се расплачат сите земни племиња, и ќе Го видат Синот Човечки како иде на небеските облаци, со голема слава и сила“ (Матеј 24:29, 30).

¹⁸ Според тоа, самиот Исус вели дека ‚после неволјата од тие дни‘, ќе се случат некакви небесни феномени. (Спореди Јоил 2:28—32; 3:15.) Тоа толку ќе ги преплаши и ќе ги шокира непослушните луѓе што тие ќе „се расплачат“. Многумина ќе „умираат [се онесвестуваат, NW] од страв и од исчекување на она што ќе го најде светот“. Но, тоа нема да биде случај со вистинските христијани! Тие ‚ќе ги подигнат главите свои, зашто се приближува нивното спасение‘ (Лука 21:25, 26, 28).

Судот е пред нас!

19. Како можеме да утврдиме кога ќе се исполни параболата за овците и козите?

¹⁹ Забележи дека Матеј 24:29—31 претскажува дека 1) доаѓа Синот човечки, 2) тоа доаѓање ќе биде со голема слава, 3) со него ќе бидат ангелите и 4) ќе го видат сите земни племиња. Исус ги повторува овие елементи во параболата за овците и козите (Матеј 25:31—46). Оттука можеме да заклучиме дека оваа парабола се однесува на времето, после почетното избивање на неволјата, кога Исус ќе дојде со своите ангели и ќе седне на својот престол за да суди (Јован 5:22; Дела 17:31; спореди 3. Царства 7:7; Даниил 7:10, 13, 14, 22, 26; Матеј 19:28). Кој ќе биде суден, и со каков резултат? Параболата покажува дека Исус ќе обрне внимание на сите нации, како да се собрани токму пред неговиот небесен престол.

20, 21. а) Што ќе се случи со овците од Исусовата парабола? б) Што ќе доживеат козите во иднина?

²⁰ Мажите и жените слични на овци ќе бидат одвоени на Исусовата десна страна на наклоност. Зошто? Бидејќи ги користеле своите прилики да им прават добро на неговите браќа — помазаните христијани кои ќе учествуваат во Христовото небесно Царство (Даниил 7:27; Евреите 2:9—3:1). Во склад со таа парабола, милиони христијани слични на овци ги признале Исусовите духовни браќа и работеле во нивни прилог. Како резултат на тоа, ова големо мноштво ја има библиски темелената надеж да ја преживее ‚големата неволја‘ и потоа да живее засекогаш во Рајот, земното подрачје на Божјето Царство (Откровение 7:9, 14; 21:3, 4; Јован 10:16).

²¹ Колку само поинаков ќе биде исходот за козите! Во Матеј 24:30 опишано е дека тие ќе ‚се расплачат‘ кога ќе дојде Исус. А и треба, бидејќи во нивното досие ќе стои дека ја отфрлаат добрата вест за Царството, дека им се противат на Исусовите ученици и дека го претпочитаат светот кој поминува (Матеј 10:16—18; 1. Јованово 2:15—17). Исус — а не некој од неговите ученици на земјата — одредува кои се кози. За нив тој вели: „Овие ќе отидат во вечно одрежување“ (Матеј 25:46, NW).

22. Кој дел од Исусовото пророштво го заслужува нашето понатамошно разгледување?

²² Нашиот напредок во разбирањето на пророштвото од Матеј, поглавја 24 и 25, е возбудлив. Меѓутоа, во Исусовото пророштво има еден дел кој го заслужува нашето понатамошно внимание — ‚одвратната работа што предизвикува опустошување која стои на свето место‘. Исус ги поттикнал своите следбеници да применат проникливост во врска со ова и да бидат спремни да преземат акција (Матеј 24:15, 16). Што е оваа ‚одвратна работа‘? Кога стои на свето место? И како се вклучени нашите изгледи за сегашен и иден живот? За тоа ќе дискутира следната статија.

„Читателот нека примени проникливост“

„Кога ќе ја здогледате одвратната работа што предизвикува опустошување . . . како стои на свето место . . . тогаш оние кои се во Јудеја нека почнат да бегаат по планините“ (МАТЕЈ 24:15, 16, NW).

1. Каков исход имало предупредувањето што го дал Исус, кое се наоѓа во Лука 19:43, 44?

АКО сме предупредени на некоја претстојна катастрофа, тоа може да ни помогне да ја избегнеме (Изреки 22:3). Затоа, замисли си ја ситуацијата на христијаните во Ерусалим во 66 н. е. после римскиот напад. Исус предупредил дека градот ќе биде опколен и уништен (Лука 19:43, 44). Повеќето Евреи го игнорирале. Но, неговите ученици внимавале на тоа предупредување. Како резултат на тоа, биле спасени од несреќата во 70 н. е.

2, 3. Зошто треба да бидеме заинтересирани за Исусовото пророштво запишано во Матеј 24:15—21?

² Во едно пророштво кое нѐ вклучува и нас денес, Исус изложил еден комбиниран знак кој опфаќа војни, недостиг на храна, земјотреси, чуми и прогонство на христијаните кои проповедаат за Божјето Царство (Матеј 24:4—14; Лука 21:10—19). Исто така, Исус дал показател кој требало да им помогне на неговите ученици да знаат дека крајот е близу — ‚одвратната работа што предизвикува опустошување како стои на свето место‘ (Матеј 24:15, NW). Да ги испитаме повторно овие значајни зборови за да видиме како можат да влијаат врз нашиот живот сега и во иднина.

³ Откако го изложил знакот, Исус рекол: „Штом ја видите мерзоста на запустението [одвратната работа што предизвикува опустошување, NW] да стои на свето место, за која е зборувано преку пророкот Даниил — кој чита, нека разбере [читателот нека примени проникливост, NW], тогаш оние, што се наоѓаат во Јудеја, да бегаат по планините; кој е на покрив, нека не слегува да земе нешто од куќата своја; и кој е на нива, нека не се враќа дома за да ги земе алиштата свои! Но тешко на бремените и на оние што дојат во тие дни. Затоа молете се да не стане бегањето ваше зиме, или во сабота; оти тогаш ќе биде мака [голема неволја, NW], каква што не била од почетокот на светот“ (Матеј 24:15—21).

4. Што покажува дека Матеј 24:15 имал исполнување во првиот век?

⁴ Извештаите на Марко и Лука даваат дополнителни детали. Онаму каде што Матеј користи „стои на свето место“, Марко 13:14 вели „стои каде што не треба“. Лука 21:20 ги додава Исусовите зборови: „А кога ќе го видите Ерусалим опколен од војски, знајте — дека се приближило неговото запустување [опустошување, NW]“. Ова ни помага да увидиме дека првото исполнување го вклучувало римскиот напад на Ерусалим и на неговиот храм — место кое било свето за Евреите, но веќе не и за Јехова — напад кој почнал во 66 н. е. До целосно опустошување дошло кога Римјаните ги уништиле градот и храмот во 70 н. е. Што била „одвратната работа“ во тоа време? И како таа ‚стоела на свето место‘? Одговорите на овие прашања ќе ни помогнат да го разјасниме современото исполнување.

5, 6. а) Зошто на читателите на Даниил, поглавје 9, би им била потребна проникливост? б) Како се исполнило Исусовото пророштво во врска со „одвратната работа“?

⁵ Исус ги поттикнал читателите да применат проникливост. Читателите на што? Веројатно на Даниил, поглавје 9. Таму наоѓаме едно пророштво кое покажува кога ќе се појави Месијата и кое претскажува дека три и пол години после тоа тој ќе биде „отсечен“ (NW). Пророштвото вели: „На крилото на одвратните работи ќе биде оној кој предизвикува опустошување; а до едно истребување, ќе се истури токму она што е одлучено и врз оној кој лежи опустошен“ (Даниил 9:26, 27, NW; види и Даниил 11:31; 12:11, сите NW).

⁶ Евреите мислеле дека ова се применило на обесчестувањето на храмот од страна на Антиох IV околу 200 години пред тоа. Меѓутоа, Исус покажал нешто друго и поттикнал на проникливост бидејќи „одвратната работа“ требало допрва да се појави и да застане на „свето место“. Очигледно е дека Исус укажувал на римската војска која требало да дојде во 66 н. е. со карактеристични знамиња. Таквите знамиња, кои биле во употреба долго време, биле речиси идоли и им биле одвратни на Евреите.a Но, кога требало таа да ‚застане на свето место?‘ Тоа се случило кога римската војска, со своите знамиња, го нападнала Ерусалим и неговиот храм кој Евреите го сметале за свет. Римјаните дури почнале да го поткопуваат ѕидот на храмското подрачје. Точно, она што долго време било одвратно, сега стоело на свето место! (Исаија 52:1; Матеј 4:5; 27:53; Дела 6:13).

Современа ‚одвратна работа‘

7. Кое пророштво на Исус се исполнува во наше време?

⁷ Од I светска војна па наваму, го гледаме поголемото исполнување на Исусовиот знак запишан во Матеј, поглавје 24. Сепак, сети се на неговите зборови: „Кога ќе ја здогледате одвратната работа што предизвикува опустошување . . . како стои на свето место . . . тогаш оние кои се во Јудеја нека почнат да бегаат по планините“ (Матеј 24:15, 16, NW). Овој аспект на пророштвото мора да има исполнување и во наше време.

8. Како со години Јеховините сведоци ја идентификувале „одвратната работа“ од наше време?

⁸ Покажувајќи ја довербата на Јеховините слуги дека ова пророштво ќе биде исполнето, англиското издание на Стражарска кула од 1 јануари 1921 се сосредоточи на него во поврзаност со развојот на настаните на Средниот Исток. Подоцна, во своето англиско издание од 15 декември 1929, на страница 374, Стражарска кула јасно кажа: „Целокупната тенденција на Лигата на народите е да ги одврати луѓето од Бог и од Христос и, според тоа, таа е опустошувачка работа, производ на Сатана и одвратност во очите на Бог“. Така во 1919 година се појави „одвратната работа“. Со текот на времето, Лигата им отстапи место на Обединетите нации. Јеховините сведоци долго време ги разоткриваат овие човечки мировни организации како одвратни во Божји очи.

9, 10. Како поранешното разбирање за големата неволја влијаело врз нашето гледиште за времето кога би требало „одвратната работа“ да застане на свето место?

⁹ Во претходната статија беше резимирано едно разјаснето гледиште за голем дел од Матеј, поглавја 24 и 25. Дали е во ред да се даде разјаснување и за ‚одвратната работа што стои на свето место‘? Очигледно да. Исусовото пророштво тесно го поврзува ‚стоењето на свето место‘ со избувнувањето на претскажаната „неволја“. Според тоа, иако „одвратната работа“ постои долго време, врската меѓу нејзиното ‚стоење на свето место‘ и големата неволја треба да влијае врз нашето размислување. Како?

¹⁰ Едно време, Божјиот народ сметаше дека првата фаза од големата неволја започнала во 1914 и дека последниот дел ќе биде во битката Армагедон (Откровение 16:14, 16; спореди Стражарска кула од 1 април 1939, страница 110 [англ.]). Затоа можеме да сфатиме зошто едно време се мислело дека современата „одвратна работа“ мора да застанала на свето место кратко после I светска војна.

11, 12. Кое преиначено гледиште за големата неволја беше изнесено во 1969 година?

¹¹ Меѓутоа, во годините што следеа почнавме да ги гледаме работите поинаку. В четврток, на 10 јули 1969, на Меѓународниот собир „Мир на Земјата“ во Њујорк Сити, Ф. В. Франц, тогашниот потпретседател на Watch Tower Bible and Tract Society, одржа еден многу возбудлив говор. Разгледувајќи го претходното разбирање на Исусовото пророштво, брат Франц рече: „Беше дадено објаснување дека ‚големата неволја‘ започнала во 1914 н. е. и дека тогаш не било дозволено да се развие до крај, туку дека во ноември 1918 Бог ја запрел I светска војна. Оттогаш Бог дозволил еден временски интервал за активност на неговиот помазан остаток од избрани христијани пред да дозволи да продолжи последниот дел од ‚големата неволја‘ во битката Армагедон“.

¹² Тогаш беше дадено едно доста преиначено објаснување: „За да одговара на настаните од првиот век . . . противсликата ‚голема неволја‘ не започнала во 1914 н. е. Напротив, она што ѝ се случило на современата противслика на Ерусалим во 1914—1918 било само ‚почеток на болките‘ . . . ‚Големата неволја‘, каква што никогаш повторно нема да се случи, стои пред нас, зашто таа значи уништување на светското царство на лажната религија (вклучувајќи го и христијанскиот свет) после што ќе се следи ‚војната во оној голем ден на Бога Седржителот‘ во Армагедон“. Тоа значело дека севкупната голема неволја сепак е пред нас.

13. Зошто е логично да се каже дека ќе има идно ‚стоење на свето место‘ од страна на „одвратната работа“?

¹³ Ова е директно поврзано со препознавањето на тоа кога „одвратната работа“ ќе стои на свето место. Сети се што се случило во првиот век. Римјаните го нападнале Ерусалим во 66 н. е. но одненадеж се повлекле, што му дозволило на христијанското „тело“ да се спаси (Матеј 24:22). Според тоа, ние очекуваме големата неволја да започне наскоро, но таа ќе биде скратена заради Божјите избрани. Забележи ја оваа клучна поента: Во древниот образец ‚одвратната работа што стои на свето место‘ била поврзана со римскиот напад под генерал Гал во 66 н. е. Современата паралела на тој напад — избивањето на големата неволја — е сѐ уште пред нас. Значи, „одвратната работа што предизвикува опустошување“ која постои од 1919 година, очигледно допрва треба да застане на свето место.b Како ќе се случи тоа? И како тоа може да влијае на нас?

Иден напад

14, 15. Како Откровение, поглавје 17, ни помага да ги разбереме настаните кои ќе водат до Армагедон?

¹⁴ Книгата Откровение опишува еден иден уништувачки напад врз лажната религија. Поглавје 17 во кратки црти го изложува Божјиот суд врз „Вавилон големиот, мајка на блудниците“ — светското царство на лажната религија. Христијанскиот свет игра централна улога и тврди дека е во заветен однос со Бог. (Спореди Јеремија 7:4.) Лажните религии, вклучувајќи го и христијанскиот свет, долго време имале незаконски врски со „земните цареви“, но тоа ќе заврши со опустошувањето на тие религии (Откровение 17:2, 5). Од чии раце?

¹⁵ Откровение прикажува „црвен ѕвер“ кој постои извесно време, исчезнува и потоа се враќа (Откровение 17:3, 8). Овој ѕвер е поддржуван од светските владетели. Деталите кои се дадени во пророштвото ни помагаат да го идентификуваме овој симболичен ѕвер како една мировна организација која постои од 1919 под името Лига на народите („одвратна работа“) и која сега е Обединетите нации. Откровение 17:16, 17 покажува дека Бог допрва ќе им стави во срцата на извесни човечки владетели кои се истакнати во овој „ѕвер“ да го опустошат светското царство на лажната религија. Овој напад ќе го означи избувнувањето на големата неволја.

16. Каков значаен развој на настаните во кои е вклучена религијата се случува?

¹⁶ Со оглед на тоа што почетокот на големата неволја е сѐ уште во иднина, дали ‚стоењето на свето место‘ сепак е пред нас? Изгледа дека да. Иако „одвратната работа“ се појавила во почетокот на овој век, што значи дека постоела со децении, таа во блиска иднина ќе заземе положба „на свето место“ на еден единствен начин. Како што Христовите следбеници од првиот век сигурно будно внимавале за да видат како ќе се развива ‚стоењето на свето место‘, така прават и денешните христијани. Мора да признаеме, ќе мора да чекаме на вистинското исполнување за да ги дознаеме сите детали. Сепак, вредно е да се забележи дека во некои земји веќе може да се открие сѐ поголема антипатија кон религијата. Извесни политички елементи, во сојуз со некои поранешни христијани кои застраниле од вистинската вера, унапредуваат непријателство кон религијата општо земено, особено кон вистинските христијани (Псалм 93:20, 21; 1. Тимотеј 6:20, 21). Како последица на тоа, политичките сили уште сега „војуваат против Агнецот“ и, како што покажува Откровение 17:14, таа борба ќе се засили. Иако тие не можат дословно да ги стават рацете врз Божјето Јагне — Исус Христос на својата возвишена, славна положба, тие и понатаму ќе го искалуваат своето противење врз Божјите вистински обожаватели, особено врз неговите „светии“ (Даниил 7:25; спореди Римјаните 8:27; Колосјаните 1:2; Откровение 12:17). Ние имаме божествена гаранција дека Јагнето и оние кои се со него ќе победат (Откровение 19:19—21).

17. Без да бидеме догматични, што можеме да кажеме во врска со тоа како „одвратната работа“ ќе стои на свето место?

¹⁷ Знаеме дека лажната религија ја очекува опустошување. Големиот Вавилон е ‚пијан од крвта на светиите‘ и дејствува како царица, но нејзиното уништување е сигурно. Нечистото влијание што го вршела таа врз царевите на земјата драматично ќе се промени кога тој однос ќе се претвори во една насилничка омраза од страна на ‚десетте рогови и ѕверот‘ (Откровение 17:6, 16; 18:7, 8). Кога ‚црвениот ѕвер‘ ќе ја нападне религиозната блудница, „одвратната работа“, на еден заканувачки начин ќе стои на таканареченото свето место на христијанскиот свет.c Така ќе започне опустошувањето на неверниот христијански свет, кој се прикажува себеси како свет.

‚Бегање‘ — како?

18, 19. Кои причини се наведени за да покажат дека ‚бегањето по планините‘ нема да значи менување на религијата?

¹⁸ Откако го претскажал ‚стоењето на одвратната работа на свето место‘, Исус ги предупредил проникливите да дејствуваат. Дали со тоа мислел дека во тој последен момент — кога „одвратната работа“ ќе ‚стои на свето место‘ — многу луѓе ќе побегнат од лажната религија и ќе го прифатат вистинското обожавање? Тешко. Разгледај го првото исполнување. Исус рекол: „Оние што се во Јудеја, нека бегаат по планините; и кој е на покривот, да не слегува во куќата, ниту да влегува да земе нешто од куќата своја; и кој е на нива, да не се враќа за да го земе облеклото свое! Но тешко на бремените и на оние што дојат во тие дни! Туку молете се, бегањето ваше да не биде зиме!“ (Марко 13:14—18).

¹⁹ Исус не рекол дека треба да се повлечат само оние кои се во Ерусалим, како неговата поента да била дека тие требало да излезат од центарот на еврејското обожавање; ниту, пак, неговото предупредување споменувало менување на религија — бегање од лажната и прифаќање на вистинската. На Исусовите ученици сигурно не им било потребно предупредување да бегаат од една религија во друга; тие веќе биле вистински христијани. Исто така, нападот во 66 н. е. не ги мотивирал оние кои го практикувале јудаизмот во Ерусалим и низ Јудеја да ја напуштат таа религија и да го прифатат христијанството. Професор Хајнрих Гретс вели дека оние кои ги гонеле Римјаните што бегале, се вратиле во градот: „Зелотите, пеејќи триумфални воени песни, се вратиле во Ерусалим (8 октомври). Нивните срца чукале со радосна надеж за слобода и независност . . . Зарем Бог не им помогнал толку милостиво како што им помагал на нивните прататковци? Срцата на зелотите не се плашеле од иднината“.

20. Како раните ученици реагирале на Исусовото предупредување да бегаат во планините?

²⁰ Тогаш, како релативно малиот број избрани во тоа време постапиле според Исусовиот совет? Напуштајќи ја Јудеја и бегајќи во планините преку Јордан, тие покажале дека не се дел од еврејскиот систем, ниту политички ниту религиозно. Ги напуштиле нивите и домовите, не собирајќи го дури ни она што го поседувале во своите куќи. Уверени во заштитата и поддршката од Јехова, тие го ставиле неговото обожавање пред сѐ друго што можеби им изгледало важно (Марко 10:29, 30; Лука 9:57—62).

21. Што не треба да очекуваме кога ќе нападне „одвратната работа“?

²¹ Сега, разгледај го поголемото исполнување. Ние многу децении ги поттикнуваме луѓето да излезат од лажната религија и да го прифатат вистинското обожавање (Откровение 18:4, 5). Милиони го сториле тоа. Исусовото пророштво не покажува дека штом ќе избувне големата неволја, масите ќе се свртат кон чистото обожавање; секако, во 66 н. е. немало масовно преобраќање на Евреи. Сепак, вистинските христијани ќе имаат голем поттик да го применат Исусовото предупредување и да побегнат.

22. Што може да вклучува нашата примена на Исусовиот совет да бегаме во планините?

²² Моментално не можеме да имаме целосни детали во врска со големата неволја, но можеме логично да заклучиме дека за нас, бегањето за кое зборувал Исус, нема да биде во географска смисла. Божјиот народ веќе постои ширум Земјината топка, практично во секој дел. Но, можеме да бидеме сигурни дека кога ќе биде неопходно бегање, христијаните ќе мораат и понатаму да задржат јасна разлика меѓу себе и лажните религиозни организации. Исто така, значајно е тоа што Исус предупредил никој да не се враќа дома за да земе облека или други добра (Матеј 24:17, 18). Значи, можеби пред нас лежат испити што се однесува до тоа како гледаме на материјалните работи; дали тие ни се најважното нешто или ни е поважно спасението кое ќе дојде за сите кои се на Божјата страна? Да, нашето бегање може да вклучува некои тешкотии и загуби. Ќе мораме да бидеме спремни да сториме сѐ што ќе биде потребно, како што сториле и лицата од првиот век кои се наоѓале во нашата ситуација и кои побегнале од Јудеја во Переја, преку Јордан.

23, 24. а) Каде единствено можеме да најдеме заштита? б) Каков ефект треба да има врз нас Исусовото предупредување за ‚одвратната работа која стои на свето место‘?

²³ Мора да бидеме сигурни дека наше засолниште и понатаму е Јехова и неговата организација слична на планина (2. Царства 22:2, 3; Псалм 17:2; Даниил 2:35, 44). Таму ќе најдеме заштита. Нема да ги имитираме масите на човештвото кои ќе бегаат во „пештери“ и ќе се кријат во ‚горските камењари‘ — човечки организации и институции кои можеби ќе останат кратко време откако ќе биде опустошен Големиот Вавилон (Откровение 6:15; 18:9—11). Точно, времињата може да станат уште потешки — какви што биле во 66 н. е. за бремените жени кои побегнале од Јудеја или за оној кој морал да патува по студено, дождливо време. Но, можеме да бидеме сигурни дека Бог ќе овозможи преживување. Да ја зајакнуваме уште сега нашата доверба во Јехова и во неговиот Син кој денес владее како Цар на Царството.

²⁴ Нема причина да живееме во страв од она што ќе се случи. Исус не сакал неговите тогашни ученици да се плашат ниту, пак, сака ние да бидеме во страв било сега било во деновите кои претстојат. Тој нѐ предупредил за да можеме да ги подготвуваме нашите срца и умови. На крајот на краиштата, послушните христијани нема да бидат казнети кога ќе дојде уништувањето на лажната религија и на останатиот дел од овој зол систем. Тие ќе бидат проникливи и ќе внимаваат на предупредувањето за ‚одвратната работа која стои на свето место‘. Тие решавачки ќе дејствуваат според својата непоколеблива вера. Никогаш да не го заборавиме она што го ветил Исус: „Кој претрпи до крај, тој ќе биде спасен“ (Марко 13:13).

[Фусноти]

Дали се сеќаваш?

◻ Како „одвратната работа што предизвикува опустошување“ се покажала во првиот век?

◻ Зошто е разумно да се смета дека современата ‚одвратна работа‘ ќе застане на свето место во иднина?

◻ Каков напад од страна на „одвратната работа“ е претскажан во Откровение?

◻ Какво ‚бегање‘ можеби сепак ќе се бара од наша страна?

[Слика на страница 16]

Големиот Вавилон е наречен „мајка на блудниците“

[Слика на страница 17]

„Одвратната работа“ на која укажал Исус е црвениот ѕвер од Откровение, поглавје 17

[Слика на страница 18]

Црвениот ѕвер ќе предводи еден опустошувачки напад врз религијата

Биди претпазлив и марлив!

„И така, бидете [останете, NW] будни, оти не го знаете ни денот, ни часот“ (МАТЕЈ 25:13).

1. Што со нетрпение очекувал апостол Јован?

ВО ПОСЛЕДНИОТ дијалог во Библијата, Исус ветил: „Ќе дојдам скоро!“ Неговиот апостол Јован одговорил: „Амин! ‚Да, дојди, Господи Исусе!‘“ Апостолот не се сомневал дека Исус ќе дојде. Јован бил меѓу оние апостоли кои го прашале Исуса: „Кога ќе биде тоа, и каков ќе биде знакот за Твоето доаѓање [присутност, NW; грчки: паруси́ја] и за свршетокот на светот?“ Да, Јован со доверба и со нетрпение ја очекувал Исусовата идна присутност (Откровение 22:20; Матеј 24:3).

2. Каква е ситуацијата во црквите кога станува збор за Исусовата присутност?

² Денес таквата доверба е ретка. Многу цркви имаат официјална доктрина за Исусовото „доаѓање“, но малку нивни членови навистина го очекуваат. Така и живеат. Книгата The Parousia in the New Testament (Парусијата во Новиот завет) забележува: „Надежта во Парусија има мало позитивно влијание врз животот, мислата и работата на црквата . . . Зголемената итност со која црквата треба да ги преземе своите задачи на каење и мисионерско објавување на евангелието, е ослабната, ако не и целосно изгубена“. Но, не и кај сите!

3. а) Што мислат вистинските христијани за паруси́јата? б) Што треба посебно да разгледаме сега?

³ Исусовите вистински ученици желно го очекуваат крајот на сегашниов злобен систем на ствари. Додека лојално го правиме тоа, треба да задржиме исправно гледиште кон сето она што е вклучено во Исусовата присутност и да постапуваме според него. Тоа ќе ни овозможи да ‚претрпиме до крај и да бидеме спасени‘ (Матеј 24:13). Додека го давал пророштвото кое го наоѓаме во Матеј, поглавја 24 и 25, Исус дал мудар совет кој можеме да го примениме, и тоа за наша трајна корист. Поглавје 25 ги содржи параболите кои веројатно ги знаеш, вклучувајќи ја и онаа за десетте девојки (разборитите и неразумните) и параболата за талантите (Матеј 25:1—30). Како можеме да извлечеме корист од тие илустрации?