Каква положба ќе имаш пред судската столица?

„А кога ќе дојде Синот Човечки во Својата слава и сите свети ангели со Него, тогаш ќе седне на престолот на славата Своја“ (МАТЕЈ 25:31).

1-3. Каква причина за оптимизам имаме во врска со правдата?

‚ВИНОВЕН ИЛИ НЕВИН?‘ — се прашуваат мнозина кога ќе слушнат извештаи за некаков судски случај. Судиите и членовите на поротата можеби се трудат да бидат чесни, но дали обично правдата преовладува? Зарем не си чул за неправда и нееднаквости во судските процеси? Таквата неправда не е нешто ново, како што можеме да видиме од Исусовата илустрација во Лука 18:1-8.

² Без оглед на твоето искуство со човечката правда, забележи го Исусовиот заклучок: „Та Бог ли нема да ги заштити [да им прибави правда на, НС] Своите избраници, што викаат кон Него дење и ноќе . . .? Ви велам, ќе ги заштити [ќе им прибави правда, НС] набргу. Но Синот Човечки, кога ќе дојде, ќе најде ли вера на земјата?“

³ Да, Јехова ќе се погрижи неговите слуги конечно да ја добијат правдата. Во тоа е вклучен и Исус, особено сега затоа што живееме во „последните денови“ од сегашниот зол систем. Јехова наскоро ќе го употреби својот моќен Син за да ја избрише злобата од Земјата (2. Тимотеј 3:1; 2. Солунјаните 1:7, 8; Откровение 19:11-16). Можеме да добиеме увид во Исусовата улога ако разгледаме една од последните илустрации што ги дал тој, честопати наречена парабола за овците и јарците.

4. Како го разбиравме досега временското ускладување на параболата за овците и јарците, но зошто сега повторно ќе ѝ обрнеме внимание? (Изреки 4:18).

⁴ Ние долго време мислевме дека параболата опишува како Исус седнува како Цар во 1914 година и како оттогаш донесува пресуди — вечен живот за луѓето кои се покажуваат како овци и вечна смрт за јарците. Но, едно ново разгледување на параболата укажува на едно изменето разбирање за нејзиното временско ускладување и за она што таа го илустрира. Ова прочистување ја засилува важноста на нашето проповедничко дело и на значењето на одѕивот на луѓето. За да ја видиме основата за ова подлабоко разбирање на параболата, да разгледаме што покажува Библијата за Јехова и за Исус — обајцата како Цареви и Судии.

Јехова како врховен Судија

5, 6. Зошто е соодветно Јехова да го сметаме и за Цар и за Судија?

⁵ Јехова владее со вселената со моќ над сето творештво. Затоа што нема почеток и крај, тој е ‚Цар на вечноста‘ (1. Тимотеј 1:17, НС; Псалм 89:2, 4; Откровение 15:3, НС). Тој има власт да донесува одредби, односно закони, и истите да ги спроведува. Но, неговиот авторитет подразбира дека тој е Судија. Исаија 33:22 вели: „Господ е наш Судија, Господ е наш законодавец, Господ е наш цар: Он ќе нѐ спаси“.

⁶ Божјите слуги одамна го признавале Јехова како Судија за судски случаи и спорни прашања. На пример, откако „Судијата на целата земја“ ги одмерил доказите за злобата на Содом и Гомор, тој донел пресуда дека нивните жители заслужуваат уништување и таа праведна пресуда ја спровел (1. Мојсеева 18:20-33; Јов 34:10-12). Колку само би требало ова да нѐ увери дека Јехова е праведен Судија кој може секогаш да ги изврши своите пресуди!

7. Како дејствувал Јехова како Судија во постапувањето со Израел?

⁷ Во стариот Израел, Јехова понекогаш директно извршувал пресуда. Да си живеел во тоа време, зарем не би бил утешен со сознанието дека за работите решава совршен Судија? (3. Мојсеева 24:10-16; 4. Мојсеева 15:32-36; 27:1-11). Бог издал и „судски одлуки“ (НС) кои биле сосема добри како мерила за судење (3. Мојсеева 25:18, 19; Неемија 9:13, НС; Псалм 18:9, 10; 118:7, 75, 164; 147:8, 9). Тој е ‚Судија на сите‘ и затоа сме вклучени сите ние (Евреите 12:23).

8. Каква важна визија имал Даниил?

⁸ Во врска со ова, ние имаме сведоштво од „очевидци“. На пророкот Даниил му била дадена визија за сурови ѕверки кои претставувале влади или империи (Даниил 7:1-8, 17). Тој додал: „Видов најпосле дека се поставија престоли и седнат Старец [и седна Прастариот на денови, НС]; облеклото му беше бело како снег“ (Даниил 7:9). Забележи дека Даниил видел престоли ‚и како Прастариот на денови [Јехова] седнал‘. Прашај се: ‚Дали тука Даниил сведочел дека Бог станува Цар?‘

9. Кое е едно од значењата на изразот ‚седнува‘ на престол? Наведи примери.

⁹ Па, обично кога ќе прочитаме дека некој ‚седнал‘ на престол, би можеле да си помислиме дека тој станува цар, затоа што Библијата понекогаш користи таков јазик. На пример, „кога [Замвриј] стана цар и седна на престолот негов, тој . . .“ (3. Царства 16:11; 4. Царства 10:30; 15:12; Јеремија 33:17). Едно Месијанско пророштво гласи: „[Он] ќе седне на престолот свој и ќе биде владетел“. Според тоа, да се ‚седне на престол‘ може да значи да се стане цар (Захарија 6:12, 13). Јехова е опишан како Цар кој седи на престол (3. Царства 22:19; Исаија 6:1; Откровение 4:1-3). Тој е ‚Цар на вечноста‘. Сепак, кога истакнал еден нов аспект на сувереност, за него можело да се рече дека тој станал Цар, како одново да седнува на својот престол (1. Летописи 16:1, 31; Исаија 52:7; Откровение 11:15-17; 15:3; 19:1, 2, 6).

10. Која била првенствената улога на израелските цареви? Илустрирај.

¹⁰ Но, тука постои и еден клучен момент: Првенствената улога на древните цареви била да сослушуваат случаи и да донесуваат пресуди (Изреки 29:14). Сети се на Соломоновата мудра пресуда кога две жени тврделе дека поседуваат едно исто бебе (3. Царства 3:16-28; 2. Летописи 9:8). Една од неговите владини згради била ‚трем со престол, од кој тој судел‘, наречена и „трем за судилиште“ (3. Царства 7:7). Ерусалим бил опишан како место каде што ‚биле поставени престолите судиски‘ (Псалм 121:5). Јасно е дека ‚седењето на престол‘ може да значи и извршување на судска власт (2. Мојсеева 18:13; Изреки 20:8).

11, 12. а) Која била целта на Јеховиното седнување, споменато во Даниил, поглавје 7? б) Како потврдуваат и другите текстови дека Јехова седнува за да суди?

¹¹ А сега да се вратиме на сцената во која Даниил видел како ‚Прастариот на денови седнува‘. Даниил 7:10 додава: „Седнаа судиите [судот, НС] и книгите се отворија“. Да, Прастариот на денови седнувал за да донесе пресуда во врска со светската превласт и за да го просуди Синот човечки како оној кој е достоен да владее (Даниил 7:13, 14). Потоа читаме дека ‚дошол Прастариот на денови и бил донесен суд во полза на светите‘, односно оние кои биле просудени како погодни да владеат со Синот човечки (Даниил 7:22, НС). Најпосле ‚седнал самиот суд‘ и донел негативна пресуда врз последната светска сила (Даниил 7:26, НС).a

¹² Според тоа, кога Даниил видел како Бог ‚седнува на престол‘, тоа значело дека Тој доаѓа за да изврши пресуда. Порано Давид испеал: „[Ти Јехова] донесе пресуда за мене и ме одбрани; седна на престолот Свој, судија праведен“ (Псалм 9:4, 7). А Јоил напишал: „Нека се кренат народите и нека слезат во долината Јосафатова; зашто таму ќе седнам Јас [Јехова] за да им судам на народите по ред“ (Јоил 3:12; спореди Исаија 16:5). И Исус и Павле се нашле во ситуации во кои некој човек седел за да сослуша некаков судски случај и да донесе пресудаb (Јован 19:12-16; Дела 23:3; 25:6).

Исусовата положба

13, 14. а) Каква гаранција имал Божјиот народ за тоа дека Исус ќе стане Цар? б) Кога седнал Исус на својот престол, и во која смисла тој владеел од 33 година н. е. наваму?

¹³ Јехова е и Цар и Судија. А што е Исус? Ангелот кој го најавил неговото раѓање, рекол: „Ќе Му го даде Господ Бог престолот на Неговиот татко Давида; . . . Царството Негово нема да има крај“ (Лука 1:32, 33). Исус требало да биде вечен наследник на Давидското царување (2. Царства 7:12-16). Тој требало да владее од небото, бидејќи Давид рекол: „Му рече Господ [Јехова, НС] на мојот Господ [Исус]: ‚Седи од Мојата десна страна, додека ги ставам непријателите Твои во подножјето на нозете Твои‘. Жезалот на Твојата сила ќе ти го прати Господ [Јехова, НС] од Сион: владеј меѓу непријателите Свои“ (Псалм 109:1-4).

¹⁴ Кога требало да биде тоа? Додека бил човек, Исус не владеел како Цар (Јован 18:33-37). Во 33 година н. е. тој умрел, бил воскреснат и вознесен на небото. Стихот од Евреите 10:12 вели: „Он, принесувајќи само една жртва за гревовите, засекогаш седна оддесно на Бога“. Каква власт имал Исус? „[Бог] Го постави од Својата десна страна на небесата, повисоко од секое началство, власт, сила и господство . . . и Го постави глава над сите во Црквата“ (Ефесјаните 1:20-22). Поради тоа што Исус тогаш имал царска власт над христијаните, Павле можел да напише дека Јехова ‚нѐ избавил од власта на темнината и нѐ вовел во царството на Својот возљубен Син‘ (Колосјаните 1:13; 3:1).

15, 16. а) Зошто велиме дека Исус не станал Цар на Божјето Царство во 33 година н. е.? б) Кога започнал Исус да владее во Божјето Царство?

¹⁵ Меѓутоа, во тоа време Исус не дејствувал како Цар и Судија над народите. Тој бил седнат покрај Бог, очекувајќи го времето да дејствува како Цар на Божјето Царство. Павле напишал за него: „А на кого од ангелите Бог некогаш му рекол: ‚Седи од Мојата десна страна, дури непријателите Твои не ги ставам во подножјето на нозете Твои?“ (Евреите 1:13).

¹⁶ Јеховините сведоци објавиле многу докази дека Исусовиот период на чекање истекол во 1914 година, кога станал владетел на Божјето Царство на невидливите небеса. Откровение 11:15, 18 вели: „Царството на светот стана царство на нашиот Господ и на Неговиот Христос, и Он ќе царува во сите векови!“ „И се разгневија народите, и дојде Твојот гнев“. Да, народите изразиле гнев едни спрема други во текот на I светска војна (Лука 21:24). Војните, земјотресите, болестите, оскудицата на храна и слично, кои сме ги виделе од 1914 година наваму, потврдуваат дека Исус сега владее во Божјето Царство и дека е близу конечниот крај на светот (Матеј 24:3-14).

17. Кои клучни моменти ги утврдивме досега?

¹⁷ Да повториме накратко: За Бог може да се рече дека седи на престол како Цар, но тој може да седне на својот престол и во смисла за да суди. Во 33 година н. е., Исус седнал од Божјата десна страна, а сега тој е Цар на Царството. Но, дали Исус, кој сега владее како Цар, служи и како Судија? И зошто би требало тоа да нѐ интересира, особено во ова време?

18. Каков доказ постои дека и Исус ќе биде Судија?

¹⁸ Јехова, кој има право да поставува судии, го избрал Исуса за Судија кој ги задоволува Неговите мерила. Исус го покажал тоа кога зборувал за луѓето кои духовно оживуваат: „Отецот не суди никого, но целиот суд Му го предаде на Синот“ (Јован 5:22). Сепак, Исусовата судска улога оди уште подалеку од обичното судење, бидејќи тој е судија на живите и на мртвите (Дела 10:42; 2. Тимотеј 4:1). Павле еднаш изјавил: „[Бог] определи ден кога праведно ќе му суди на светот преку одредениот од Него Човек [Исус], откако ги увери сите со Неговото воскресение“ (Дела 17:31; Псалм 71:2-7).

19. Зошто е исправно да се каже дека Исус седнува како Судија?

¹⁹ Дали на темел на ова имаме право да заклучиме дека Исус седнува на славен престол во специфична улога на Судија? Да. Исус им рекол на апостолите: „При повторното раѓање [создавање, НС], кога Синот Човечки ќе седне на престолот на славата Своја, ќе седнете и вие на дванаесет престоли и ќе судите над дванаесетте Израилеви колена“ (Матеј 19:28). Иако Исус сега е Цар на Царството, неговата натамошна активност, спомената во Матеј 19:28, ќе вклучи и седнување на престол за да суди во текот на Милениумот. Во тоа време, тој ќе му суди на сето човештво — на праведните и на неправедните (Дела 24:15). Корисно е да се има ова на ум додека го свртуваме нашето внимание кон една од Исусовите параболи кои се однесуваат на нашево време и на нашиот живот.

Што вели параболата?

20, 21. Што прашале Исусовите апостоли, а кое всушност се однесува на нашево време, и до кое прашање води тоа?

²⁰ Кратко пред Исус да умре, апостолите го прашале: „Кога ќе биде тоа, и каков ќе биде знакот за Твоето доаѓање [присутност, НС] и за свршетокот на светот?“ (Матеј 24:3). Исус претскажал значајни настани на Земјата пред ‚да дојде крајот‘. Кратко пред тој крај, народите ќе „Го видат Синот Човечки како иде на небеските облаци, со голема слава и сила“ (Матеј 24:14, 29, 30).

²¹ Но, како ќе поминат луѓето од тие народи кога ќе пристигне Синот човечки во својата слава? Да го видиме тоа од параболата за овците и јарците, која започнува со зборовите: „Кога ќе дојде Синот Човечки во Својата слава и сите свети ангели со Него, тогаш ќе седне на престолот на славата Своја, и ќе се соберат пред Него сите народи“ (Матеј 25:31, 32).

22, 23. Кои точки укажуваат дека параболата за овците и јарците не почнала да се исполнува во 1914 година?

²² Дали оваа парабола се однесува на времето кога Исус седнал во царска моќ во 1914 година, како што долго време мислевме? Па, Матеј 25:34 зборува за него како за Цар, и затоа параболата логично се однесува на времето откако Исус станал Цар во 1914 година. Но, какво судење извршил набргу после тоа? Тоа не било судење на „сите народи“. Напротив, тој им обрнал внимание на оние кои тврдат дека го сочинуваат ‚Божјиот дом‘ (1. Петрово 4:17). Во склад со Малахија 3:1-3, Исус како Јеховин гласник, преку судска постапка ги испитал преостанатите помазани христијани на Земјата. Значи, исто така, тоа било време за судска казна над т. н. христијанство, кое лажно тврдело дека е „дом Божји“c (Откровение 17:1, 2; 18:4-8). Но, ништо не укажува на тоа дека во 1914 година или од таа година наваму, Исус седнал за конечно да им суди на луѓето од сите народи како на овци и јарци.

²³ Ако ја анализираме Исусовата активност во параболата, го гледаме како тој најпосле им суди на сите народи. Од параболата не произлегува дека таквото судење ќе трае низ некој период од многу години, небаре секое лице коешто умрело во овие последни децении да било просудено како достојно за вечна смрт или вечен живот. Се чини дека повеќето од оние кои умреле во последниве децении, отишле во општиот гроб на човештвото (Откровение 6:8; 20:13). Сепак, параболата го опишува времето кога Исус им суди на луѓето од „сите народи“ кои тогаш се живи и кои се соочуваат со извршување на неговата судска казна.

24. Кога ќе се исполни параболата за овците и јарците?

²⁴ Со други зборови, параболата укажува на иднината кога Синот човечки ќе дојде во својата слава. Тој ќе седне за да им суди на луѓето кои ќе живеат тогаш. Неговиот суд ќе се темели на тоа какви се покажале. Во тоа време јасно ќе биде утврдена „разликата меѓу праведник и безбожник“ (Малахија 3:18). Самото објавување и извршување на пресудата ќе биде извршено во ограничено време. Исус ќе донесе праведни одлуки на темел на она што било очевидно за секој поединец. (Види и 2. Коринтјаните 5:10.)

25. Што опишува Матеј 25:31 кога вели дека Синот човечки седнува на славен престол?

²⁵ Според тоа, ова значи дека Исусовото ‚седнување на својот славен престол‘ за судењето, споменато во Матеј 25:31, се однесува на едно идно време кога овој моќен Цар ќе седне за да изрече и изврши пресуда над народите. Да, сцената на судењето која го вклучува Исус во Матеј 25:31-33, 46, може да се спореди со сцената во Даниил, поглавје 7, каде што владејачкиот Цар, Прастариот на денови, седнал за да ја изврши својата улога како Судија.

26. Кое ново објаснување на параболата станува очигледно?

²⁶ Ваквото разбирање на параболата за овците и јарците покажува дека извршувањето на пресудата над овците и јарците ќе биде во иднина. Тоа ќе се случи откако ќе избувне „големата неволја“ (НС) спомената во Матеј 24:29, 30 и откако Синот човечки ќе ‚дојде во Својата слава‘. (Спореди Марко 13:24-26.) Потоа, кога целиот зол систем ќе дојде до својот крај, Исус ќе свика суд и ќе донесе и изврши пресуда (Јован 5:30; 2. Солунјаните 1:7-10).

27. Што треба да нѐ интересира да дознаеме во врска со Исусовата последна парабола?

²⁷ Ова го разјаснува нашето разбирање на временското ускладување на Исусовата парабола, која покажува кога ќе бидат судени овците и јарците. Но, како се однесува ова на нас кои ревносно ја проповедаме добрата вест за Царството? (Матеј 24:14). Дали тоа го прави нашето дело помалку значајно, или донесува поголема одговорност? Во следната статија ќе видиме на кој начин ова се однесува на нас.

Каква е иднината за овците и јарците?

„Ќе ги оддели едни од други, како што овчарот ги одделува овците од козите [јарците, НС]“ (МАТЕЈ 25:32).

1, 2. Зошто треба да нѐ интересира параболата за овците и јарците?

ИСУС ХРИСТОС сигурно бил најголемиот Учител на Земјата (Јован 7:46). Еден од неговите методи на поучување било користењето на параболи, односно илустрации (Матеј 13:34, 35). Тие биле едноставни но силни кога ги пренесувале длабоките духовни и пророчки вистини.

² Во параболата за овците и јарците, Исус укажал на времето кога тој ќе дејствува во едно посебно својство: „Кога ќе дојде Синот Човечки во Својата слава и . . .“ (Матеј 25:31). Ова треба да нѐ интересира, бидејќи со оваа илустрација Исус го заклучува својот одговор на прашањето: „Каков ќе биде знакот за Твоето доаѓање [присутност, НС] и за свршетокот на светот?“ (Матеј 24:3). Но, што значи тоа за нас?

3. Што рекол Исус претходно во својата расправа дека ќе се развие веднаш по започнувањето на големата неволја?

³ Исус прорекол впечатливи настани кои ќе дојдат ‚веднаш по‘ избувнувањето на големата неволја, настани кои ги очекуваме. Тој рекол дека ќе се појави „знакот на Синот Човечки“. Тоа силно ќе влијае врз „сите земни племиња“ кои ќе „Го видат Синот Човечки како иде на небеските облаци, со голема слава и сила“. Синот човечки ќе биде придружуван од „Своите ангели“ (Матеј 24:21, 29-31).a А што е со параболата за овците и јарците? Современите Библии ја поместуваат во 25. поглавје, но таа е дел од Исусовиот одговор и дава натамошни детали за неговото доаѓање во слава, сосредоточувајќи се на неговото судење на „сите народи“ (Матеј 25:32).

Ликови во параболата

4. Како е споменат Исус на почетокот од параболата за овците и јарците, и кој друг е споменат?

⁴ Исус ја започнува параболата со зборовите: „А кога ќе дојде Синот Човечки“. Ти веројатно знаеш кој е „Синот Човечки“. Писателите на евангелијата честопати го применуваат тој израз на Исус. Дури и самиот Исус го сторил тоа, несомнено имајќи ја на ум Данииловата визија за некој како „Синот Човечки“ кој му пристапил на Прастариот на денови за да прими „власт, слава и царство“ (Даниил 7:13, 14; Матеј 26:63, 64; Марко 14:61, 62). Иако Исус е главниот во оваа парабола, тој не е сам. На почетокот од оваа дискусија, како што е цитирано во Матеј 24:30, 31, тој рекол дека кога Синот човечки ‚ќе дојде со голема слава и сила‘, неговите ангели ќе играат важна улога. На сличен начин, параболата за овците и јарците прикажува ангели со Исус кога тој ‚седнува на престолот на славата Своја‘ за да суди. (Спореди Матеј 16:27.) Но, бидејќи Судијата и неговите ангели се на небото, тогаш дали во параболата станува збор за луѓе?

5. Како можеме да ги идентификуваме Исусовите „браќа“?

⁵ Еден краток поглед на параболата ни открива три групи кои треба да ги идентификуваме. Покрај овците и јарците, Синот човечки ја додава и третата група чиј идентитет е од централно значење за идентификувањето на овците и јарците. Оваа трета група Исус ја означува како негови духовни браќа (Матеј 25:40, 45). Тие мора да се вистински обожаватели, зашто Исус рекол: „Кој ја исполнува волјата на Мојот . . . Отец, тој Ми е брат, и сестра, и мајка“ (Матеј 12:50; Јован 20:17). Што е уште поважно, Павле пишувал за христијани кои се дел од ‚Авраамовото семе‘ и кои се Божји синови. Нив ги нарекол Исусови „браќа“ и „учесници во небесното призвание“ (Евреите 2:9–3:1; Галатјаните 3:26, 29).

6. Кои се ‚најмалите‘ Исусови браќа?

⁶ Зошто Исус ги споменал ‚најмалите‘ негови браќа? Овие зборови го одразуваат она што апостолите уште порано го слушнале од него. Кога го споредувал Јован Крстител, кој умрел пред Него и кој затоа имал земна надеж, со оние кои постигнуваат небесен живот, Исус рекол: „Не се јавил поголем од Јована Крстител; но најмалиот во царството небесно е поголем од него“ (Матеј 11:11). Некои од оние кои одат на небо можеби уживаат углед во собранието, како апостолите, додека некои можеби не толку, но сите тие се Исусови духовни браќа (Лука 16:10; 1. Коринтјаните 15:9; Ефесјаните 3:8; Евреите 8:11). Според тоа, дури и ако некои изгледале незначителни на Земјата, тие биле негови браќа и требало така и да се постапува со нив.

Кои се овците и јарците?

7, 8. Што рекол Исус за овците, и што можеме да заклучиме во врска со нив?

⁷ Во врска со судењето на овците, читаме: „[Исус] ќе им каже на оние што Му се од десната страна: ‚Елате, благословени од Мојот Отец; наследете го царството, приготвено за вас од почетокот на светот; оти, гладен бев и Ми дадовте да јадам; жеден бев и Ме напоивте, странец бев и Ме примивте; необлечен бев и Ме облековте; болен бев и Ме посетивте; во затвор бев и дојдовте при Мене.‘ Тогаш праведниците ќе Му одговорат и речат: ‚Господи, кога Те видовме гладен и Те нахранивме, или жеден и Те напоивме? Кога Те видовме странец и Те прибравме, или необлечен и Те облековме? Кога Те видовме болен, или во затвор, и Те посетивме? А Царот ќе им одговори и рече: ‚Вистина, ви велам: доколку сте го направиле тоа на еден од овие Мои најмали браќа, Мене сте Ми го направиле‘“ (Матеј 25:34-40).

⁸ Очигледно, овците кои се просудени како достојни да бидат на Исусовата десна страна на честа и милоста, претставуваат класа на луѓе (Ефесјаните 1:20; Евреите 1:3). Што сториле тие и кога? Исус вели дека тие љубезно, со почит и дарежливо му дале храна, пијалок и облека, помагајќи му кога тој бил болен или во затвор. Кога овците велат дека тие ништо лично не сториле за Исус, тој истакнува дека тие ги поддржувале неговите духовни браќа, остатокот од помазани христијани, и во таа смисла тоа го сториле за него.

9. Зошто параболата не се однесува на времето во текот на Милениумот?

⁹ Параболата не се применува во текот на Милениумот, бидејќи помазаниците тогаш нема да бидат луѓе кои ќе трпат глад, жед, болест или затвор. Сепак, многумина од нив доживеале такво нешто за време на завршетокот од овој систем на ствари. Уште кога Сатана бил фрлен долу на Земјата, остатокот бил негов посебен предмет на гнев. Затоа, тој му нанесувал исмејување, мачење и убивање (Откровение 12:17).

10, 11. а) Зошто е неразумно да мислиме дека во овците е вклучен секој оној кој им прави барем некакво љубезно дело на Исусовите браќа? б) Кого овците соодветно го претставуваат?

¹⁰ Дали Исус сакал да каже дека секој кој ќе покаже макар некое мало љубезно дело кон овие негови браќа, како што е понудување на парче леб или чаша вода, ги исполнува условите да биде една од овие овци? Вистина, покажувањето на такви љубезни дела може да одразува човечка љубезност, но всушност, се чини дека кај овците од оваа парабола се работи за многу повеќе. На пример, тешко дека Исус мислел на атеисти или на свештеници кои направиле некакво љубезно дело на некој од неговите браќа. Напротив, Исус двапати овците ги нарекол „праведници“ (Матеј 25:37, 46). Затоа, овците мора да се оние кои им помагале низ еден извесен временски период, активно поддржувајќи ги Христовите браќа, и кои покажувале онолкава вера колку што е потребна за да добијат праведна положба пред Бог.

¹¹ Низ вековите, многумина како Авраам се радувале на една праведна положба (Јаков 2:21-23). Ное, Авраам и други верни се вбројуваат меѓу „другите овци“ кои ќе наследат живот во Рајот под Божјето Царство. Во поново време, милиони други го прифатиле вистинското обожавање како други овци и станале „едно стадо“ со помазаниците (Јован 10:16; Откровение 7:9). Овие кои имаат земна надеж, ги признаваат Исусовите браќа како претставници на Царството и затоа им помагале — дословно и духовно. Она што другите овци го правеле за неговите браќа на Земјата, Исус го смета како да му е направено нему лично. Таквите кои ќе бидат живи кога тој ќе дојде да им суди на народите, ќе бидат просудени како овци.

12. Зошто овците би можеле да прашаат на кој начин му направиле љубезни дела на Исус?

¹² Ако другите овци сега ја проповедаат добрата вест со помазаниците и ако им помагаат, зошто тогаш би прашале: „Господи, кога Те видовме гладен и Те нахранивме, или жеден и Те напоивме?“ (Матеј 25:37). Би можело да има разни причини. Ова е само парабола. Преку неа Исус ја покажува својата длабока грижа за своите духовни браќа; тој сочувствува и страда со нив. Исус порано рекол: „Кој ве прима вас, Ме прима Мене; а кој Ме прима Мене, Го прима Оној што Ме пратил“ (Матеј 10:40). Во оваа илустрација, Исус го проширува начелото, покажувајќи дека она што им е направено (добро или лошо) на неговите браќа, достига дури до небото; како да му е направено нему на небото. Исто така, Исус тука го истакнува и Јеховиното мерило за судење, објаснувајќи дека Божјата пресуда, сеедно дали е поволна или неповолна, е важечка и праведна. Јарците не можат да се оправдуваат: ‚Ех, камо да те бевме виделе лично‘.

13. Зошто лицата слични на јарци би можеле да го ословат Исус со „Господ“?

¹³ Штом разбравме кога се извршува судењето што е покажано во оваа парабола, сега добиваме една појасна слика за тоа кои се јарците. Исполнувањето ќе биде кога „ќе се јави на небото знакот на Синот Човечки и ќе се расплачат сите земни племиња, и ќе Го видат Синот Човечки како иде . . . со голема слава и сила“ (Матеј 24:29, 30). Преживеаните од неволјата врз Големиот Вавилон кои постапувале злобно со браќата на Царот, можеби сега очајнички му се обраќаат на Судијата со „Господ“, со надеж да го спасат својот живот (Матеј 7:22, 23; спореди Откровение 6:15-17).

14. Врз која основа Исус ќе им суди на овците и јарците?

¹⁴ Меѓутоа, Исусовата пресуда нема да се темели на очајничките тврдења на поранешните посетители на црквите, атеистите или другите (2. Солунјаните 1:8). Место тоа, судијата ќе ја разгледа состојбата на срцето и поранешните постапки на луѓето дури и спрема „еден од овие [негови] најмали браќа“. Признаваме, бројот на преостанатите помазани христијани на Земјата опаѓа. Меѓутоа, сѐ додека помазаниците, кои го сочинуваат „верниот и разумен роб“, обезбедуваат духовна храна и упатства, потенцијалните овци имаат прилика да ѝ прават добро на класата на робот, исто како што правело ‚големото мноштво од сите племиња и колена и народи‘ (Откровение 7:9, 14).

15. а) На кој начин многумина се покажале како јарци? б) Зошто треба да избегнуваме да тврдиме дали некој е овца или јарец?

¹⁵ Како биле третирани Христовите браќа и милионите други овци кои се обединети со нив како едно стадо? Многу луѓе можеби не ги напаѓале Христовите претставници, ама ниту, пак, постапувале љубезно со неговиот народ. Поради тоа што повеќе го сакале злобниот свет, лицата слични на јарци ја отфрлаат пораката за Царството, било да ја слушнале директно или индиректно (1. Јованово 2:15-17). Се разбира, на крајот на краиштата, Исус е оној кој е поставен да донесе пресуда. Не е на нас да одредуваме кои се овци, а кои јарци (Марко 2:8; Лука 5:22; Јован 2:24, 25; Римјаните 14:10-12; 1. Коринтјаните 4:5).

Каква е иднината за секоја група?

16, 17. Каква иднина ќе имаат овците?

¹⁶ Исус ја дал својата пресуда за овците: „Елате, благословени од Мојот Отец; наследете го царството, приготвено за вас од почетокот на светот“. Каква срдечна покана — „Елате“! Каде? Во вечен живот, како што рекол во заклучокот: „Праведниците [ќе отидат] во живот вечен“ (Матеј 25:34, 46).

¹⁷ Во параболата за талантите Исус покажал што се бара од оние кои ќе владеат со него на небото, но во оваа парабола тој покажува и што се очекува од поданиците на Царството (Матеј 25:14-23). Забележливо е тоа што поради нивната сесрдна поддршка на Исусовите браќа, овците наследуваат место во земното подрачје на неговото Царство. Тие ќе се радуваат на земен Рај — изглед што Бог го подготвил за нив „од почетокот на светот“ од луѓе кои можат да се откупат (Лука 11:50, 51).

18, 19. а) Каква пресуда ќе донесе Исус за јарците? б) Како можеме да бидеме сигурни дека јарците нема да се соочат со вечно страдање?

¹⁸ Каков само контраст претставува пресудата што е извршена над јарците! „Тогаш ќе им каже и на оние што се од левата страна: ‚Одете од Мене, проклети, во вечен оган, приготвен за ѓаволот и неговите ангели. Зашто, гладен бев и не Ми дадовте да јадам; жеден бев и не Ме напоивте; странец бев и не Ме прибравте; необлечен бев и не Ме облековте; болен и во затвор бев и не Ме посетивте.‘ Тогаш и тие ќе Му одговорат и речат: ‚Господи, кога Те видовме гладен, или жеден, или странец, или необлечен, или болен, или во затвор и не Ти послуживме?‘ Тогаш ќе им одговори и рече: ‚Доколку не сте го направиле тоа на еден од овие најмали браќа и Мене не сте Ми го направиле‘“ (Матеј 25:41-45).

¹⁹ Истражувачите на Библијата знаат дека ова не може да значи оти некакви бесмртни души на лицата слични на јарци ќе страдаат во некаков вечен оган. Не, бидејќи луѓето се души; тие не поседуваат бесмртни души (1. Мојсеева 2:7; Проповедник 9:5, 10; Језекиил 18:4). Осудувајќи ги јарците на „вечен оган“, Судијата мисли на уништување лишено од некаква идна надеж, кое воедно ќе биде и вечен крај за Ѓаволот и неговите демони (Откровение 20:10, 14). Затоа, Јеховиниот Судија донесува различни пресуди. Тој им вели на овците: „Елате“, а на јарците: „Одете од Мене“. Овците ќе наследат „живот вечен“. Јарците ќе добијат „вечна мака [отсечување, НС]“ (Матеј 25:46).b

Што значи тоа за нас?

20, 21. а) Какво важно дело треба да извршат христијаните? б) Какво делење се одвива сега? в) Каква ќе биде ситуацијата со луѓето кога ќе почне да се исполнува параболата за овците и јарците?

²⁰ Четворицата апостоли кои го слушнале Исусовиот одговор во врска со знакот на неговата присутност и со свршетокот на системот, имале многу за размислување. Тие требало да бидат будни и да бдеат (Матеј 24:42). Исто така, требало да го извршат делото на сведочење што е споменато во Марко 13:10. Јеховините сведоци денес се енергично ангажирани во тоа дело.

²¹ Но, што значи за нас ова додатно разбирање на параболата за овците и јарците? Па, луѓето веќе заземаат некоја страна. Некои се на ‚широкиот пат што води кон пропаст‘, а други, пак, се трудат да останат на ‚тесниот пат што води кон живот‘ (Матеј 7:13, 14). Но, допрва претстои времето кога Исус ќе изрече конечна пресуда над овците и јарците што се опишани во параболата. Кога ќе дојде Синот човечки во улогата на Судија, тој ќе одреди дека мнозина вистински христијани — всушност едно „големо мноштво“ од предадени овци — ќе ги исполнат условите да поминат низ последниот дел од „големата неволја (НС)“ во новиот свет. Овој изглед треба сега да биде извор на радост (Откровение 7:9, 14). Од друга страна, огромни броеви од ‚сите народи‘ ќе се покажат како тврдоглави јарци. Тие „ќе отидат во вечно отсечување“ (НС). Какво олеснување за Земјата!

22, 23. Со оглед на тоа што исполнувањето на параболата претстои во иднина, зошто е важно денес нашето проповедничко дело?

²² Иако судењето што е опишано во параболата ќе биде во блиска иднина, уште сега се случува нешто многу важно. Ние христијаните сме ангажирани во едно животоспасувачко дело на објавување на порака која доведува до делење меѓу луѓето (Матеј 10:32-39). Павле напишал: „Бидејќи, секој, кој го призове името Господово, ќе се спаси. Но како ќе Го призоват Оној, во Кого не поверувале? Како, пак, ќе поверуваат во Оној, за Кого не чуле? А како ќе чујат без проповедник?“ (Римјаните 10:13, 14). Нашата јавна служба подразбира да се достигнат луѓето со Божјето име и со неговата порака на спасение во над 230 земји. Помазаните Христови браќа сѐ уште предводат во ова дело. Сега им се придружиле околу пет милиони други овци. А луѓето ширум Земјината топка се одѕиваат на пораката што ја објавуваат Исусовите браќа.

²³ Додека проповедаме од куќа до куќа или неформално, многумина се во можност да ја чујат нашата порака. Други може да чујат за Јеховините сведоци и за она што ние го претставуваме, на начини кои нам не ни се познати. Кога ќе дојде времето за пресуда, до кој обем Исус ќе ја земе предвид колективната одговорност и семејните заслуги? Ние не можеме да кажеме, а бескорисно е да нагаѓаме. (Спореди 1. Коринтјаните 7:14.) Многумина сега намерно го игнорираат, му се исмејуваат или директно учествуваат во прогонувањето на Божјиот народ. Затоа, ова е пресудно време; таквите поединци можеби ќе бидат оние коишто Исус ќе ги осуди како јарци (Матеј 10:22; Јован 15:20; 16:2, 3; Римјаните 2:5, 6).

24. а) Зошто е важно поединците да се оѕвијат поволно на нашето проповедање? б) На каков став кон твојата служба те охрабри тебе лично оваа студија?

²⁴ Но, за среќа, многумина се одѕиваат поволно, ја проучуваат Божјата Реч и стануваат Сведоци на Јехова. Некои кои сега изгледаат како јарци, може да се променат и да станат како овци. Поентата е во тоа што оние кои се одѕиваат и кои активно го поддржуваат остатокот од Христови браќа, сега даваат доказ кој ќе им овозможи да бидат ставени од Исусовата десна страна кога тој во блиска иднина ќе седне на својот престол за да донесе пресуда. Тие веќе сега имаат благослов, а тоа ќе продолжи и понатаму. Затоа, оваа парабола треба да нѐ поттикне на поревносна активност во христијанската служба. Пред да биде предоцна, сакаме да сториме сѐ што можеме за да ја објавиме добрата вест за Царството и на тој начин да им дадеме прилика на другите да се оѕвијат. Тогаш ќе зависи од Исус каква ќе биде пресудата, дали осудувачка или поволна (Матеј 25:46).