Луѓето од асирскиот град Ниневија биле многу злобни. Јехова му рекол на својот пророк Јона да оди таму и да им рече да престанат да прават лоши работи. Но, наместо да оди во Ниневија, Јона тргнал во спротивен правец. Се качил на еден брод кој пловел за Тарсис и побегнал.

Додека бродот пловел, одеднаш настанала силна бура, и морнарите се преплашиле. Тие им се молеле на своите богови и се прашувале: „Зошто ни се случува ова?“ На крајот, Јона им рекол: „Јас сум крив. Јехова ми даде една задача, но не го послушав, туку избегав. Фрлете ме во морето, па бурата ќе престане“. Морнарите не сакале да го фрлат Јона, но тој упорно им велел да го направат тоа. Кога на крајот го фрлиле, бурата престанала.

Јона помислил дека ќе умре. Додека тонел сѐ подлабоко во морето, му се молел на Јехова. Тогаш Јехова испратил една голема риба. Таа го голтнала Јона, но тој останал жив. Од стомакот на рибата Јона му се помолил на Јехова: „Ветувам дека отсега ќе правам сѐ што ќе ми кажеш“. Јехова направил чудо, и Јона останал жив три дена во рибата, а потоа таа го исфрлила на копното.

Дали тоа што Јехова го спасил Јона значело дека тој веќе не мора да оди во Ниневија? Не. Јехова повторно му рекол да оди таму. Овојпат Јона послушал. Кога стигнал кај тие лоши луѓе, им рекол: „За 40 дена, Ниневија ќе биде уништена“. Но, тогаш се случило нешто што Јона не го очекувал — на луѓето од Ниневија им паднало жал за лошите работи што ги правеле и се смениле. Царот на Ниневија им рекол: „Повикувајте го Бог и покајте се. Можеби тогаш нема да нѐ уништи“. Кога Јехова видел дека луѓето се каат, решил да не ја уништи Ниневија.

Јона многу се налутил што Јехова не го уништил градот. Замисли, Јехова бил стрплив и милостив кон Јона, а Јона не бил милостив кон луѓето од Ниневија. Наместо тоа, тој намуртено седел надвор од градот под сенката на една тиква. Но, тиквата се исушила, и Јона многу се налутил. Затоа Јехова му рекол: „Тебе повеќе ти е жал за тиквата отколку за луѓето од Ниневија. Јас им се смилував, и затоа сега сите се живи“. Што сакал Јехова да го поучи Јона? Дека луѓето од Ниневија вределе многу повеќе отколку едно растение.

Асирците го освоиле царството Израел, кое се состоело од 10 племиња. Потоа Сенахирим, царот на Асирија, сакал да го заземе и царството Јуда, кое го сочинувале две племиња. Тој почнал да ги поразува градовите еден по еден. Но, најмногу сакал да го освои Ерусалим. Сепак, Сенахирим не знаел дека Јехова го штити овој град.

Езекија, царот на Јуда, му платил на Сенахирим многу пари за да се откаже од Ерусалим. И покрај тоа што ги зел парите, Сенахирим ја испратил својата моќна војска да го нападне градот. Луѓето биле многу уплашени бидејќи Асирците се приближувале сѐ повеќе и повеќе. Затоа Езекија им рекол: „Не плашете се. Асирците се многу силни, но Јехова ќе ни даде поголема сила дури и од нивната“.

Сенахирим го испратил рапшакот, кој му бил гласник, да оди во Ерусалим за да ги понижи и заплаши луѓето. Рапшакот застанал пред ѕидовите на градот и на сет глас рекол: „Јехова не може да ви помогне. Нека не ве лаже Езекија. Ниту еден бог не може да ве спаси од нас!“

Езекија го прашал Јехова што да прави. Јехова му одговорил: „Не плаши се од она што го вели рапшакот. Сенахирим нема да го освои Ерусалим“. Потоа Езекија добил писма од Сенахирим. Во нив пишувало: „Откажи се, Езекија. Јехова не може да те спаси“. Езекија се помолил: „Јехова, те молам спаси нѐ. Сите нека знаат дека само ти си вистинскиот Бог“. Јехова му рекол: „Царот на Асирија нема да влезе во Ерусалим. Јас ќе го заштитам мојот град“.

Сенахирим бил уверен дека за кратко време Ерусалим ќе биде негов. Но, една ноќ Јехова испратил ангел кај војниците кои спиеле во шатори близу градот. Ангелот убил 185.000 војници! Цар Сенахирим ги изгубил своите најдобри војници. Немал што да прави — доживеал голем пораз и морал да се врати дома. Јехова ги заштитил Езекија и Ерусалим токму како што ветил. Да живееше ти во тоа време, ќе имаше ли доверба во Јехова?