Kapitlu 44
Isikket Tempesta Li Twerwer
IL-JUM għal Ġesù kien mimli attività, inkluż it-tagħlim lill-folol ħdejn ix-xtajta u t-tifsira tat-tixbihat wara lid-dixxipli tiegħu privatament. Meta jasal fil-għaxija, hu jgħid: “Ejjew naqsmu lejn ix-xatt l-ieħor.”
In-naħa l-oħra lejn ix-xatt fil-Lvant tal-Baħar tal-Galilija hemm ir-reġjun imsejjaħ id-Dekapolis, mill-kelma Griega deʹka, li tfisser “għaxra,” u poʹlis, li tfisser “belt.” L-ibliet tad-Dekapolis huma ċentru taʼ kultura Griega, għalkemm bla dubju hemm joqogħdu wkoll ħafna Lhud. L-attività taʼ Ġesù fir-reġjun, madankollu, hi limitata ferm. Saħansitra f’din iż-żjara, kif se naraw iktar tard, hu ma jitħalliex joqgħod fit-tul.
Meta Ġesù jgħidilhom biex jitilqu lejn ix-xatt l-ieħor, id-dixxipli jeħduh fid-dgħajsa. It-tluq tagħhom, madankollu, ma jsirx bla ma ħadd jinduna bih. Malajr ikun hemm oħrajn li jirkbu d-dgħajjes tagħhom biex jakkumpanjawhom. Il-vjaġġ mhux twil ħafna. Attwalment, il-Baħar tal-Galilija huwa biss għadira kbira li hi twila madwar 13-il mil u wiesgħa mhux iktar min 7 mili u nofs.
Wieħed jistaʼ jifhem li Ġesù jinsab għajjien. Mela, ftit wara li jsalpaw, hu jimtedd fuq il-wara tad-dgħajsa, ipoġġi rasu fuq imħadda, u jorqod fil-fond. Bosta mill-appostli huma baħrin taʼ esperjenza, billi spiss kienu joħorġu għas-sajd fil-Baħar tal-Galilija. Mela jieħdu ħsieb huma biex isuqu d-dgħajsa.
Imma dan ma kellux ikun vjaġġ faċli. Minħabba t-temperatura sħuna fuq wiċċ il-għadira, li hi madwar 700 pied ’l isfel mil-livell tal-baħar, u l-arja iktar kiesħa mill-muntanji fil-qrib, kultant jinżlu rjieħ qawwija u joħolqu rwiefen vjolenti fuq il-għadira. Dan hu li jiġri issa. Il-mewġ malajr jibda jaħbat mad-dgħajsa u jibda dieħel l-ilma, tant li jkunu kważi se jegħrqu. Iżda Ġesù jibqaʼ rieqed!
Il-baħħara taʼ esperjenza jaħdmu bla nifs biex imexxu d-dgħajsa. Huma żgur li kienu mmanuvraw f’tempesti qabel. Imma din id-darba jibqgħu bla saħħa. Billi qed jibżgħu li jmutu, iqajmu lil Ġesù. ‘Imgħallem, int ma jimpurtakx? Qegħdin negħrqu!’ jesklamaw. ‘Salvana għax se jiblagħna l-baħar!’
Malli jqum, Ġesù jikkmanda lir-riħ u lill-baħar: ‘Isktu! Oqogħdu kwieti!’ U r-riefnu jieqaf u l-baħar jikkalma. Billi jdur lejn id-dixxipli tiegħu, hu jistaqsi: ‘Għala qegħdin tibżgħu? Għad ma għandkom l-ebda fidi?’
Wara dan, biżaʼ mhux tas-soltu jaħkem lid-dixxipli. ‘Min tassew hu dan ir-raġel?’ jistaqsu wieħed lill-ieħor, ‘għax hu saħansitra jordna lill-irjieħ u lill-ilma, u dawn jobduh.’
X’qawwa juri Ġesù! Kemm iqawwilna qalbna li nafu li s-Sultan tagħna għandu poter saħansitra fuq l-elementi naturali u li meta l-attenzjoni sħiħa tiegħu tiġi diretta lejn l-art tagħna matul il-ħakma tas-Saltna tiegħu, in-nies kollha se jgħammru fis-sigurtà mingħajr ebda gwaj naturali li jwerwer!
Ftit ħin wara li tbatti t-tempesta, Ġesù u d-dixxipli tiegħu jaslu qawwijin u sħaħ lejn ix-xatt tal-Lvant. X’aktarx li d-dgħajjes l-oħra skansaw l-agħar tat-tempesta u reġgħu lura minn fejn telqu. Mark 4:35–5:1; Mattew 8:18, 23-27; Luqa 8:22-26.
▪ X’inhu d-Dekapolis, u fejn jinsab?
▪ Liema fatturi fiżiċi huma responsabbli għal tempesti vjolenti fuq il-Baħar tal-Galilija?
▪ Meta l-abbiltajiet tagħhom fit-tbaħħir ma jsalvawhomx, x’jagħmlu d-dixxipli?