“Dawl Ċar” fuq il-Bibbja mill-Iktar Librerija Antika fir-Russja
ŻEWĠ studjużi qed ifittxu manuskritti antiki tal-Bibbja. Individwalment jaqsmu deżerti u jfittxu f’għerien, monasterji, u djar tal-qedem fuq l-irdumijiet. Snin wara, jiltaqgħu fl-iktar librerija antika fir-Russja, fejn jinsabu ftit mill-iktar sejbiet eċċitanti taʼ manuskritti Bibliċi li d-dinja qatt kellha. Min kienu dawn l-irġiel? It-teżori li skoprew kif spiċċaw fir-Russja?
Manuskritti Antiki —Iddefendew il-Kelma t’Alla
Biex niltaqgħu maʼ wieħed minn dawn l-istudjużi, irridu mmorru lura għall-bidu tas-seklu 19 meta l-moviment taʼ rivoluzzjoni intelletwali kien qed jinfirex fl-Ewropa. Kien żmien taʼ progress xjentifiku u suċċess kulturali li qanqal ħarsa xettika dwar twemmin tradizzjonali. Kritiċi taʼ pożizzjoni għolja fittxew li jisfidaw l-awtorità tal-Bibbja. Fil-fatt, xi studjużi kienu qed jesprimu dubji dwar l-awtentiċità tal-Bibbja nfisha.
Ċerti wħud li sinċerament riedu jiddefendu l-Bibbja sostnew li difensuri ġodda—manuskritti antiki tal-Bibbja li sadanittant kienu għadhom ma nstabux—mingħajr dubju kienu se jappoġġaw l-integrità tal-Kelma t’Alla. Li kieku setgħu jsibu manuskritti iktar antiki minn dawk li kienu diġà jeżistu, kienu se jservu taʼ xiehda silenzjuża għall-purità tal-Bibbja, għalkemm kien hemm diversi attentati biex il-messaġġ tagħha jinqered jew jiġi interpretat ħażin. Dawn il-manuskritti setgħu wkoll jesponu l-ftit postijiet fejn fit-test daħlu żbalji minħabba t-traduzzjoni.
Xi wħud mill-iktar dibattiti intensi dwar l-awtentiċità tal-Bibbja seħħew fil-Ġermanja. Hemmhekk, professur żagħżugħ telaq il-ħajja akkademika komda tiegħu biex imur fuq vjaġġ li kien se jwasslu għal wieħed mill-akbar skoperti Bibliċi li qatt seħħew. Kien jismu Konstantin von Tischendorf, studjuż tal-Bibbja li minħabba li ċaħad il-kritika taʼ dawk f’pożizzjonijiet għoljin wasal biex kellu suċċess f’li jiddefendi l-awtentiċità tal-Bibbja. Fl-ewwel vjaġġ tiegħu sad-deżert tas-Sinaj fl-1844 kellu suċċess li ma jitwemminx. Meta ttawwal fl-iskart taʼ monasterju sab kopja antika tas-Settanta, jew it-traduzzjoni Griega taʼ l-Iskrittura Ebrajka—l-eqdem waħda li qatt instabet!
Ferħan se jtir, Tischendorf irnexxielu jieħu miegħu 43 karta. Għalkemm kien konvint li kien hemm iktar, meta reġaʼ rritorna fl-1853 sab xi ħaġa żgħira biss. Fejn kienu l-kumplament? Minħabba li ma kienx fadallu biżżejjed flus biex ikompli l-iskoperta tiegħu, Tischendorf fittex appoġġ finanzjarju taʼ sponser sinjur, u ddeċieda li jerġaʼ jitlaq pajjiżu biex ifittex manuskritti antiki. Però, qabel ma beda l-missjoni kellu jappella lill-Kżar tar-Russja.
Il-Kżar Jieħu Interess
Tischendorf, li kien studjuż Protestant, għandu mnejn ħaseb dwar kif kienu se jilqgħuh fir-Russja, art kbira li kienet tħaddan ir-reliġjon Ortodossa Griega. B’ferħ, ir-Russja kienet daħlet f’perijodu favorevoli taʼ bidla u riforma. Enfasi fuq l-edukazzjoni wasslet biex tinfetaħ il-Librerija Imperjali taʼ San Pietruburgu fl-1795 mill-Imperatriċi Katerina II (magħrufa wkoll bħala Katerina l-Kbira). Din l-ewwel librerija pubblika fir-Russja għamlitha possibbli biex ammont kbir taʼ informazzjoni jkun disponibbli għal miljuni taʼ nies.
Imfaħħra bħala waħda mill-aqwa libreriji fl-Ewropa, il-Librerija Imperjali kellha difett wieħed. Ħamsin sena wara li ġiet stabbilita, il-librerija kellha biss sitt manuskritti Ebrajċi. Ma setgħetx tlaħħaq maʼ l-interess li kien dejjem qed jiżdied fir-Russja għall-istudju tal-lingwi u għat-traduzzjonijiet Bibliċi. Katerina II kienet bagħtet lil xi studjużi fl-universitajiet fl-Ewropa biex jistudjaw l-Ebrajk. Wara li rritornaw l-istudjużi, inbdew korsijiet bl-Ebrajk f’kulleġġi ewlenin tal-qassisin tar-Russja Ortodossa, u għall-ewwel darba, studjużi Russi bdew jaħdmu fuq it-traduzzjoni bir-reqqa tal-Bibbja mill-Ebrajk antik għar-Russu. Imma kellhom nuqqas taʼ riżorsi u saħansitra ffaċċjaw oppożizzjoni minn mexxejja tal-knisja konservattivi. Tidwil veru kien għadu ma bediex għal dawk li kienu qed ifittxu l-għarfien tal-Bibbja.
Il-kżar, Alessandru II, fehem il-valur tal-missjoni taʼ Tischendorf u offra appoġġ finanzjarju. Minkejja “l-oppożizzjoni minħabba l-għira u l-fanatiċiżmu” mingħand xi wħud, Tischendorf irritorna mill-missjoni tiegħu fis-Sinaj bil-kumplament tas-Settanta.a Iktar tard ġiet imsejħa l-Manuskritt Sinajtiku, u sa llum għadu wieħed mill-iktar manuskritti antiki tal-Bibbja li qatt instabu. Lura f’San Pietruburgu, Tischendorf mar malajr għand il-kżar, fil-Palazz Imperjali tax-Xitwa. Hu ppropona li l-kżar jappoġġa “waħda mill-iktar ġrajjiet kbar fl-istudju taʼ l-analisi u tal-Bibbja”—edizzjoni pubblikata tal-manuskritti li sab, li iktar tard tqiegħdu fil-Librerija Imperjali. Il-kżar mill-ewwel aċċetta, u Tischendorf li kien se jtir bil-ferħ iktar tard kiteb: “Il-providenza tat lill-ġenerazzjoni tagħna . . . il-Bibbja Sinajtika, biex tkun għalina dawl ċar u sħiħ dwar dak li tassew hemm fil-Kelma t’Alla, u biex tgħinna niddefendu l-verità billi nistabbilixxu l-awtentiċità tagħha.”
Teżori tal-Bibbja mill-Krimea
Fil-bidu semmejna studjuż ieħor li kien qed ifittex teżori tal-Bibbja. Min kien? Ftit snin qabel ma Tischendorf irritorna r-Russja, il-Librerija Imperjali rċiviet proposta li tant kienet taʼ l-għaġeb li qanqlet l-interess tal-kżar u ġibdet studjużi minn madwar l-Ewropa kollha lejn ir-Russja. Ma setgħux jemmnu ’l għajnejhom. Quddiemhom kien hemm kollezzjoni kbira taʼ manuskritti u materjali oħra. Kien fiha 2,412-il oġġett, numru enormi, inkluż 975 manuskritt u skroll. Fosthom kien hemm 45 manuskritt tal-Bibbja li nkitbu qabel l-għaxar seklu. Għalkemm deher impossibbli, dawn il-manuskritti kollha nġabru minn raġel wieħed jismu Abraham Firkovich, studjuż Karaite li kellu iktar minn 70 sena! Imma min kienu l-Karaites?b
Din il-mistoqsija kienet taʼ interess kbir għall-kżar. Ir-Russja kienet estendiet il-fruntieri tagħha biex issa kellha territorju li qabel kien taʼ pajjiżi oħra. Minħabba dan daħlu gruppi etniċi ġodda fl-imperu. Fir-reġjun mill-isbaħ tal-Krimea, ħdejn ix-xtut tal-Baħar l-Iswed, kienu jgħixu nies li dehru li huma Lhud imma li kellhom drawwiet Torok u kienu jitkellmu b’lingwa viċin ħafna tat-Tatar. Dawn il-Karaites kienu dixxendenti tal-Lhud li ġew eżiljati lejn Babilonja wara l-qerda taʼ Ġerusalemm fis-sena 607 Q.E.K. Però, kuntrarju għal-Lhud rabbiniċi huma ċaħdu t-Talmud u enfasizzaw il-qari taʼ l-Iskrittura. Il-Karaites tal-Krimea kienu ħerqanin biex juru lill-kżar evidenza li huma kienu differenti mil-Lhud rabbiniċi, u b’hekk kellhom stat separat. Billi ppreżentaw manuskritti antiki li kellhom il-Karaites, huma riedu jagħtu prova li huma dixxendenti tal-Lhud li emigraw lejn il-Krimea wara l-eżilju Babiloniż.
Meta Firkovich beda t-tfittxija tiegħu għal kitbiet u manuskritti antiki, hu beda fid-djar li kienu mibnijin fl-Irdum tal-Krimea taʼ Chufut-Kale. Ġenerazzjonijiet tal-Karaites kienu għexu u taw qima f’dawn id-djar żgħar mibnijin mill-blat maqtugħ mill-irdum. Il-Karaites qatt ma qerdu kopji li ma setgħux jintużaw taʼ l-Iskrittura fejn deher l-isem divin, Ġeħova, għaliex huma kkunsidraw azzjoni bħal din sagrileġġ. Il-manuskritti kienu jitqiegħdu b’attenzjoni f’maħżen żgħir bl-isem genizah, li bl-Ebrajk ifisser “post fejn taħbi.” Minħabba li l-Karaites kellhom rispett kbir għall-isem divin, dawn il-manuskritti rari kienu jintużaw.
Minkejja t-trab li nġemaʼ wara sekli sħaħ, Firkovich ma qatax qalbu u fittex bir-reqqa fil-postijiet fejn kien hemm il-genizah. F’wieħed minnhom, sab il-manuskritt famuż tas-sena 916 E.K. Dan l-hekk imsejjaħ Kodiċi taʼ Pietruburgu tal-Profeti taʼ l-Aħħar huwa wieħed mill-eqdem kopji taʼ l-Iskrittura Ebrajka li jeżisti.
Firkovich irnexxielu jiġbor numru kbir taʼ manuskritti, u fl-1859 hu ddeċieda li joffri l-kollezzjoni kbira tiegħu lil-Librerija Imperjali. Fl-1862, Alessandru II għen biex tinxtara l-kollezzjoni għal-librerija għas-somma taʼ 125,000 rublu, li f’dak iż-żmien kienet somma enormi. F’dak iż-żmien, il-librerija kollha kemm hi kellha biss finanzi taʼ 10,000 rublu fis-sena! Din il-kollezzjoni inkludiet il-Kodiċi taʼ Leningrad (B 19A) li kienet tant famuża. Inkitbet lura fis-sena 1008 u hija l-eqdem kopja taʼ l-Iskrittura Ebrajka fid-dinja kollha. Studjuż wieħed innota li hu “probabbilment l-uniku manuskritt tant importanti tal-Bibbja, għaliex stabbilixxa t-test tal-maġġuranza mill-edizzjonijiet moderni u importanti tal-Bibbja Ebrajka.” (Ara l-kaxxa inkluża fl-artiklu.) F’dik is-sena stess, l-1862, ġie pubblikat il-Manuskritt Sinajtiku taʼ Tischendorf, u sar magħruf mad-dinja kollha.
Tidwil Spiritwali fi Żminijiet Moderni
Il-librerija li issa hi magħrufa bħala l-Librerija Nazzjonali tar-Russja għandha waħda mill-iktar kollezzjonijiet kbar taʼ manuskritti tal-qedem.c Biex tirrifletti l-istorja tar-Russja, l-isem tal-librerija nbidel sebaʼ darbiet tul żewġ sekli. Isem minnhom magħruf sew hu l-Librerija Pubblika taʼ l-Istat Saltykov-Shchedrin. Għalkemm it-taqlib tas-seklu 20 għamel xi ħsara lil-librerija, il-manuskritti tagħha baqgħu jeżistu wara ż-żewġ gwerer dinjin u l-assedju taʼ Leningrad. Kif nistgħu nibbenefikaw minn dawn il-manuskritti?
Manuskritti antiki huma l-bażi taʼ min joqgħod fuqha għal ħafna traduzzjonijiet moderni tal-Bibbja. Dawn iħallu lil dawk li sinċerament qed ifittxu l-verità jgawdu verżjoni ċara taʼ l-Iskrittura Mqaddsa. Il-manuskritt Sinajtiku u taʼ Leningrad taw sehem taʼ valur għat-Traduzzjoni tad-Dinja l-Ġdida taʼ l-Iskrittura Griega Kristjana, pubblikata mix-Xhieda taʼ Ġeħova u maħruġa kompletament fl-1961. Per eżempju, il-Biblia Hebraica Stuttgartensia u l-Biblia Hebraica taʼ Kittel, li ntużaw mill-Kumitat tat-Traduzzjoni tal-Bibbja tad-Dinja l-Ġdida, huma bbażati fuq il-manuskritt taʼ Leningrad u jużaw it-Tetragrammaton, jew l-isem divin, 6,828 darba fit-test oriġinali.
Ftit qarrejja tal-Bibbja huma konxji tal-fatt li għandhom ikunu grati lejn il-librerija kwieta f’San Pietruburgu u l-manuskritti tagħha, li xi wħud minnhom għad fihom l-isem antik tal-belt, Leningrad. Però, l-iktar li għandna nuru gratitudni hu lejn l-Awtur tal-Bibbja, Ġeħova, li jagħti dawl spiritwali. Is-salmista għalhekk talbu: “Ibgħat id-dawl tiegħek u s-sewwa tiegħek: huma jmexxuni.”—Salm 43:3.
[Noti taʼ taħt]
a Ħa miegħu wkoll kopja sħiħa taʼ l-Iskrittura Griega Kristjana li nkitbet lura fir-rabaʼ seklu E.K.
b Għal iktar informazzjoni dwar il-Karaites, ara l-artiklu “The Karaites and Their Quest for Truth,” fil-ħarġa taʼ The Watchtower tal-15 taʼ Lulju, 1995.
c Il-maġġuranza mill-Manuskritt Sinajtiku nbiegħ lill-British Museum. Fadal biċċiet żgħar fil-Librerija Nazzjonali tar-Russja.
[Kaxxa f’paġna 13]
L-ISEM DIVIN MAGĦRUF U UŻAT
Fl-għerf tiegħu, Ġeħova għamilha possibbli biex il-Kelma tiegħu, il-Bibbja, tiġi preservata sa llum il-ġurnata. Ix-xogħol diliġenti taʼ skribi tul is-sekli għen biex tiġi preservata. L-iktar uħud metikulużi minn dawn kienu l-Masoreti, skribi Ebrej professjonali li ħadmu mis-sitt seklu sa l-għaxar seklu E.K. L-Ebrajk tal-qedem kien jinkiteb mingħajr vokali. Maż-żmien, dan żied il-periklu li tintilef il-pronunzja xierqa hekk kif l-Aramajk ħa post l-Ebrajk. Il-Masoreti żviluppaw sistema taʼ punti tal-vokali biex iżidu mat-test Bibliku sabiex jindikaw il-pronunzja xierqa taʼ kliem Ebrajk.
B’mod sinifikanti, il-punti tal-vokali Masoretiċi fil-manuskritt taʼ Leningrad jgħinu l-pronunzja tat-Tetragrammaton—l-erbaʼ konsonanti Ebrajċi li jifformaw l-isem divin—bħala Yehwah’, Yehwih’, u Yeho·wah’. “Ġeħova” issa hu l-iktar pronunzja magħrufa taʼ l-isem. L-isem divin kien terminu ħaj u familjari mal-kittieba tal-Bibbja u m’oħrajn fi żminijiet tal-qedem. Illum, l-isem t’Alla hu magħruf u jintuża minn miljuni li jagħrfu li ‘Jaħweh hu waħdu l-Għoli fuq l-art kollha.’—Salm 83:19 (83:18, NW).
[Stampa f’paġna 10]
Il-kamra tal-manuskritti tal-Librerija Nazzjonali
[Stampa f’paġna 11]
L-Imperatriċi Katerina II
[Stampi f’paġna 11]
Konstantin von Tischendorf (fin-nofs) u Alessandru II, il-kżar tar-Russja
[Stampa f’paġna 12]
Abraham Firkovich
[Sors tal-Istampa f’paġna 10]
Iż-żewġ stampi: Il-Librerija Nazzjonali tar-Russja, San Pietruburgu
[Sors tal-Istampas f’paġna 11]
Katerina II: Il-Librerija Nazzjonali tar-Russja, San Pietruburgu; Alessandru II: Mill-ktieb Spamers Illustrierte Weltgeschichte, Leipzig, 1898