Il-ħażen taʼ Kajfa deher meta hu qal lill-​ħakkiema sħabu: “Intom ma tafu xejn, u m’intomx tirraġunaw li hu għall-​ġid tagħkom li raġel wieħed imut għan-​nom tan-​nies u ma jinqeridx il-​ġens kollu kemm hu.” Ir-​rakkont ikompli: “Iżda dan ma qalux minnu nnifsu; imma billi dik is-​sena kien il-​qassis il-​kbir, ipprofetizza li Ġesù kellu jmut għall-​ġens, u mhux għall-​ġens biss, imma sabiex jiġbor ukoll f’unità lil ulied Alla li huma mxerrdin. Għalhekk, minn dakinhar ’l hemm ftiehmu bejniethom biex joqtlu [lil Ġesù].”—Ġwanni 11:​49-53.

Kajfa ma kienx konxju tas-​sinifikat sħiħ taʼ kliemu. Minħabba l-​kariga tiegħu bħala qassis il-​kbir, hu kien lissen profezija.b Il-​mewt taʼ Ġesù kienet se tkun taʼ ġid​—imma mhux għal-​Lhud biss. Is-​sagrifiċċju tiegħu bħala fidwa kien se jipprovdi l-​mezzi biex l-​umanità tinħeles mill-​irbit tagħha mad-​dnub u l-​mewt.