၃ လေးလပိုင်း၊ ကိုးရက်နေ့ရောက်တော့ မြို့ထဲမှာ အကြီးအကျယ် အငတ်ဘေး ဆိုက်တဲ့အတွက်+ မြို့သားတွေ စားစရာ မရှိတော့ဘူး။+

၂၁ ဒါကြောင့် ဘုရင်ဇေဒကိက ယေရမိကို အစောင့်ရင်ပြင်မှာ ချုပ်ထားဖို့ အမိန့်ပေးလိုက်တယ်။+ မြို့ထဲမှာ မုန့်မကုန်မချင်း+ မုန့်သည်တန်းကနေ မုန့်တစ်လုံးကို သူစားဖို့ နေ့တိုင်းပေးတယ်။+ ဒီလိုနဲ့ ယေရမိက အစောင့်ရင်ပြင်မှာ ဆက်နေရတယ်။

၁၁ သူ့လူတွေ သက်ပြင်းချပြီး စားစရာ လိုက်ရှာနေရတယ်။+

မသေရုံတမယ် စားရဖို့ တန်ဖိုးကြီးပစ္စည်းတွေ ပေးလိုက်ရတယ်။

အို ယေဟောဝါ၊ ကျွန်မဟာ တန်ဖိုးမရှိတဲ့မိန်းမလို ဖြစ်နေတာ မြင်လှည့်ပါ။*

 ၉ တောကန္တာရထဲက ဓားဘေးကြောင့် ကျွန်တော်တို့ အသက်ကိုရင်းပြီး စားစရာ ရှာနေရတယ်။+

၁၀ ဆာလွန်းလို့ အရေပြားဟာ မီးဖိုကြီးလို ပူလောင်နေတယ်။+