စံပြ ဟေဗြဲကျမ်း လက်ရေးစာမူ

၁၉၄၇ ခုနှစ်တွင် ပင်လယ်သေကျမ်းလိပ်များကို မတွေ့ရှိမီ အပိုင်းအစအချို့မှအပ ရှေးအကျဆုံး ဟေဗြဲကျမ်းစာ လက်ရေးစာမူများသည် စီအီး ၉ ခုမှ ၁၁ ခုရာစုမှကျမ်းစာလိပ်များဖြစ်သည်။ ယင်းတို့သည် အနှစ်တစ်ထောင်ပင် မကြာသေးချေ။ ထိုကြောင့် ၁၉၄၇ ခုနှစ်မတိုင်မီက သမ္မာကျမ်းစာ၏ဟေဗြဲကျမ်းစာစောင်သည် မတိကျဟုဆိုလိုပါသလော။ ရှေးဟေဗြဲကျမ်းမူ ဤမျှအဘယ်ကြောင့် ရှားပါးရသနည်း။

နောက်ဆုံးမေးခွန်းကို ဦးဆုံးဖြေဆိုပေးမည်။ ရှေးဟောင်းဂျူးစနစ်အရ မည်သည့်ဟေဗြဲကျမ်းမူမဆိုသည် ဆက်အသုံးပြုခြင်းငှာ အလွန်ဟောင်းနွမ်းပွန်းရိနေပြီဟုယူမှတ်ခံရလျှင် ယင်းကိုဂနီဇာခေါ် တရားဇရပ်၏သိုလှောင်ခန်းတစ်ခုတွင် သော့ခတ်သိမ်းဆည်းထားလေ့ရှိသည်။ နောင်တွင် ဟောင်းနွမ်းပွန်းရိသောကျမ်းမူများ စုပုံလာပြီဆိုလျှင် ယင်းတို့ကိုမြေမြှုပ်ပစ်လေ့ရှိသည်။ သူတို့၏ကျမ်းစာများကို မလေးမစား၊ အလွဲသုံးစား မပြုစေခြင်းငှာ ဂျူးများ ဤသို့ပြုလုပ်လေ့ရှိကြသည်။ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ အကြောင်းမူကား၊ ယင်းကျမ်းမူများ၌ တက်တြာဂရမ်မီတန်ခေါ် အင်္ဂလိပ်ဘာသာစကားဖြင့် “ယေဟောဝါ” ဟုတင်ပြလေ့ရှိသော ဘုရားသခင့်နာမတော်မြတ်ကိုတင်စားသည့် ဗျည်းစာလုံးလေးလုံး ပါရှိခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။

“မကိုဋ်သရဖူ”

အများအားဖြင့်ဆိုလျှင် ရှေးဟေဗြဲကျမ်းကို ရှေးအချိန်ကတည်းက တိတိကျကျလက်ဆင့်ကမ်း ပေးခဲ့ပါသည်။ ဥပမာ၊ ဟေဗြဲကျမ်းစာစောင်အားလုံး သို့မဟုတ် “ဓမ္မဟောင်းကျမ်း” တစ်ခုလုံးပါသည့် အရေးပါသော ကီတာခေါ် “မကိုဋ်သရဖူ” ဟေဗြဲကျမ်းလက်ရေးစာမူတစ်ခုရှိပါသည်။ ယင်းကို မွတ်စလင်ဘာသာဝင်များသော ရှုရိပြည်၊ အလက်ပိုမြို့ရှိ ရှေးဂျူးရပ်ကွက်တစ်ခု၏ ရှေးအကျဆုံးတရားဇရပ်တွင် စောင့်ကြပ်ထိန်းသိမ်းကြည့်ရှုထားသည်။ ယခင်က ဤကျမ်းမူကို ယေရုရှလင်မြို့ရှိ ကရိုက်ခ်ဂျူးများလက်ထဲတွင်ရှိသည်။ သို့သော် ၁၀၉၉ ခုနှစ်တွင် ခရူးဆိတ်တပ်သားများ ယင်းကိုသိမ်းဆည်းခဲ့သည်။ နောင်တွင် ထိုကျမ်းမူကို ပြန်ရရှိသိမ်းဆည်း၍ အီဂျစ်ပြည်၊ ကိုင်ရိုမြို့ဟောင်းသို့ ယူဆောင်သွားပါသည်။ အနည်းဆုံး ၁၅ ရာစုနှစ်တွင် အလက်ပိုမြို့သို့ရောက်ရှိလာပြီး ယင်းကို အလက်ပိုကိုဒက်စ်ဟု အမည်ပေးကြလေသည်။ စီအီး ၉၃၀ မှဖြစ်ဟန်တူသည့် ဤကျမ်းမူ၏အမည်မှထင်ရှားစေသည်အတိုင်း ယင်းသည် မက်စိုရက်တစ်ပညာရှင်တို့၏ သရဖူဟု ယူမှတ်ကြသည်။ ကျမ်းစာကိုအသေအချာ တိကျမှန်ကန်စွာကူးယူရေးသားခဲ့သည့်ပုံစံတွင် အကောင်းဆုံးဖြစ်သည့်အတွက် ယင်းသည် အမှန်တကယ်ပင် စံပြဟေဗြဲ လက်ရေးစာမူဖြစ်ပေသည်။

ထိုအချိန်ထက်နောက်ပိုင်းကျသည့် မျက်မှောက်ခေတ်တွင် ဤထူးခြားပြောင်မြောက်သော လက်ရေးစာမူ၏ဂေါပကလူကြီးများသည် သူတို့၏မြင့်မြတ်သောကျမ်းမူကို မလေးမမြတ်ပြုမိမည်စိုးရိမ်၍ ယင်းကို ပညာရှင်များအား လေ့လာသုံးသပ်ခွင့်မပြုကြပါ။ ထို့ပြင် စာမျက်နှာတစ်ရွက်ကိုသာ ဓာတ်ပုံရိုက်ကူးထားဖူးသည့်အတွက် သုတေသနပြုရန် ထပ်တူမိတ္တူကို ထုတ်လုပ်မပေးနိုင်ခဲ့ပါ။

၁၉၄၈ ခုနှစ်တွင် ဗြိတိသျှတို့သည် ပါလက်စ်တိုင်းနိုင်ငံမှ ထွက်ခွာသွားသောအခါ အလက်ပိုမြို့တွင် ဂျူးဆန့်ကျင်ရေး အဓိကရုဏ်းများဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်။ သူတို့တရားဇရပ်ကိုမီးရှို့ခံခဲ့ရရာ တန်ဖိုးရှိကိုဒက်စ်ကျမ်း ပျောက်ဆုံးသွား၍ ပျက်စီးသွားပြီဟု ယူဆကြလေတော့သည်။ သို့နှင့် ယင်းကျမ်းမူ၏ လေးပုံပုံသုံးပုံကျန်ရှိသေး၍ ရှုရိပြည်မှ ယေရုရှလင်မြို့သို့ ခိုးထုတ်ယူခဲ့ကြောင်း နောင်ဆယ်နှစ်အကြာတွင် သိရှိသောအခါ ဝမ်းသာအားရဖြစ်ရပြန်သည်။ ၁၉၇၆ ခုနှစ်တွင် အလွန်တိကျသော ရောင်စုံအပြည့်ဖြင့် ထပ်တူမိတ္တူစောင်ရေ ၅၀၀ ကိုနောက်ဆုံးထုတ်ဝေနိုင်ခဲ့သည်။

တတ်မြောက်ကျွမ်းကျင်သူ၏ လက်ရာ

ဤစာမူသည် အဘယ်ကြောင့် ဤမျှအရေးကြီးရသနည်း။ ယင်း၏မူရင်းဗျည်းအက္ခရာနှင့်ဆိုင်သောကျမ်းမူ ဟေဗြဲကျမ်းစာကို ကူးရေးဆင့်ပွားခြင်းတွင် နာမည်အကျော်ကြားဆုံးတို့အနက် တစ်ဦးအဝင်ဖြစ်သူ အဲရန် ဘင် အဲရှာကိုယ်တိုင် စီအီး ၉၃၀ ခန့်က ပြုပြင်ပုဒ်ဖြတ်ပေးခဲ့ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။ ယင်းကြောင့် စံပြကိုဒက်စ်ဖြစ်၍ သူကဲ့သို့မကျွမ်းကျင်လှသော စာကူးရေးသူများအတွက် စံထားရာစာမူဖြစ်ပါသည်။

အစကနဦးက ယင်း၌ တစ်ခေါက်ချိုးစက္ကူ ၃၈၀ (စာမျက်နှာ ၇၆၀) ပါရှိ၍ သားရေစက္ကူပြားများပေါ် အများအားဖြင့် သုံးကော်လံထား၍ ရေးသားခဲ့သည်။ ယခုမူ တစ်ခေါက်ချိုးစက္ကူ ၂၉၄ ခုသာရှိ၍ ပင်တကျွတ်အများနှင့် နောက်ဆုံးပိုင်းဖြစ်သည် ယေရမိမြည်တမ်းစကား၊ ရှောလမုန်သီချင်း၊ ဒံယေလကျမ်း၊ ဧသတာဝတ္ထု၊ ဧဇရမှတ်စာ နှင့် နေဟမိကျမ်းတို့မပါရှိတော့ပါ။ New World Translation of the Holy Scriptures—Reference Bible တွင်ယင်းကို “Al” ဟူ၍ကိုးကားဖော်ပြထားသည်။ (ယောရှု ၂၁:၃၇၊ အောက်ခြေမှတ်ချက်) စီအီး ၁၂ ရာစုမှ နာမည်ကျော်ဂျူးပညာရှင် မိုးဇက် မေမိုနိုင်ဒက်စ် (ဤတွင်ဖော်ပြထား) သည် အလက်ပိုကိုဒက်စ်ကို တွေ့ဖူးခဲ့သမျှတွင် အကောင်းဆုံးဟု ကြေညာခဲ့သည်။a

၁၃ ရာစုမှ ၁၅ ရာစုအတွင်း လက်ဖြင့်ကူးရေးယူကြသော ဟေဗြဲကျမ်းစာသည် အဓိကမက်စိုရက်တစ်ပညာရှင်တို့၏ မိသားစုဖြစ်သော ဘင် အဲရှာနှင့် ဘင် နက်ဖ်တလိုင်တို့ ထံမှရရှိသော ရောပြွမ်းစာမူဖြစ်သည်။ ၁၆ ရာစုတွင် ဂျေးကပ် ဘင် ဟာရမ်သည် ဤရောပြွမ်းစာမူမှ ဟေဗြဲကျမ်းစောင်ကို ပုံနှိပ်ရန်အတွက် စာမူတစ်ခုထုတ်ဝေခဲ့ပါသည်။ နောက်နှစ်ပေါင်း ၄၀၀ အတွင်းပုံနှိပ်ထုတ်ဝေသော ဟေဗြဲကျမ်းစာစောင်အားလုံးနီးပါးသည် ယင်းပုံစံကိုယူခဲ့ပါသည်။

၁၉၃၇ ခုနှစ်တွင် Biblia Hebraica (ပုံနှိပ်ဟေဗြဲကျမ်း) ကိုတတိယအကြိမ်ထုတ်ဝေသည့်အခါ Leningrad B 19^A လက်နင်ဂရက် ဘီ ၁၉အေ ဟုအမည်တွင်သော ရုရှားနိုင်ငံ၌သိမ်းဆည်းထားသည့် ဘင် အဲရှာဆင့်ကမ်းခဲ့သောစာမူကို ရှာဖွေကြည့်ရှုကြသည်။ Leningrad B 19^A သည် ၁၀၀၈ စီအီးကဖြစ်သည်။ ယေရုရှလင်မြို့ရှိ ဟေဗြဲတက္ကသိုလ်သည် အလက်ပိုဟေဗြဲကျမ်းမူအပြည့်အစုံကို တဖြည်းဖြည်းထုတ်ဝေပေးရန် ကြံရွယ်ထားပါသည်။ ယင်းနှင့်အတူ ပင်လယ်သေကျမ်းလိပ်များပါအပါအဝင် အခြားအရေးကြီးစာမူများနှင့် ဘာသာပြန်ကျမ်းများမှ အနက်အဓိပ္ပာယ်ရှင်းလင်းချက်များကိုပါ ထုတ်ဝေပေးမည်ဖြစ်သည်။

ယနေ့ကျွန်ုပ်တို့အသုံးပြုနေသော ကျမ်းမူသည် တိကျမှန်ကန်ပါသည်။ ယင်းကို ဘုရားသခင်မှုတ်သွင်းပေးခဲ့၍ ရာစုနှစ်တစ်လျှောက် တိကျသေချာစွာကူးရေးယူခဲ့သော တတ်ကျွမ်းသည့် ကျမ်းရေးသူများမှတစ်ဆင့် ရရှိထားပါသည်။ ဤကျမ်းကူးရေးသူများ မည်မျှဂရုစိုက်ကူးရေးခဲ့ကြောင်းကို ၁၉၄၇ ခုနှစ်တွင် ပင်လယ်သေအနီး တွေ့ရှိခဲ့သော ဟေရှာယကျမ်းလိပ်နှင့် မက်စိုရက်တစ်ပညာရှင်တို့၏ ကျမ်းမူနှင့် နှိုင်းယှဉ်ဖတ်ရှုသည့်အခါ ရှိဆဲဖြစ်သည့် ရှေးအကျဆုံး မက်စိုရက်တစ်ပညာရှင်တို့၏ကျမ်းစာထက် ပင်လယ်သေကျမ်းလိပ်သည် နှစ်ပေါင်းတစ်ထောင် ပိုရှေးကျသည်တိုင် ကွာခြားချက် အလွန်နည်းသည်ကိုတွေ့ရှိရခြင်းက တင်ပြပါသည်။ ထို့ ပြင်ယခုအလက်ပိုကိုဒက်စ်ကို ပညာရှင်များရရှိထားကြပြီဖြစ်ရာ ဟေဗြဲကျမ်းစာစောင်များသည် ကျမ်းစစ်ကျမ်းမှန်ဖြစ်ကြောင်းကို စိတ်ချနိုင်စရာအကြောင်း ပိုများစေပါလိမ့်မည်။ “ကျွန်ုပ်တို့ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပါဌ်တရားသည် ကာလအစဉ်အမြဲတည်၏” ဟူသောစကားများ မှန်လှသည်တကား။—ဟေရှာယ ၄၀:၈။

[အောက်ခြေမှတ်ချက်များ]

[Picture Credit Line on page 28]

Bibelmuseum, Münster

[Picture Credit Line on page 29]

Jewish Division / The New York Public Library / Astor, Lenox, and Tilden Foundations