သမ္မာတရားကိုရှာတွေ့သူများအတွက် ရွှင်လန်းမှုအရန်သင့်

မိမိ၏အိမ်ခေါင်မိုးအောက်ထပ်ခိုးတွင် ဖင်လန်အမျိုးသားတစ်ယောက်သည် ခေတ်ကာလများအတွက် ဘုရားသခင့်ရည်ရွယ်ချက် (လိပ်) စာအုပ်ကိုတွေ့ရှိခဲ့သည်။ သူသည် ကသောကမျောစဖတ်ပြီး မကြာမီ သူ့ကိုယ်သူ ‘ဒါဟာသမ္မာတရားပဲ; ဒါဟာသမ္မာတရားပဲ’ ဟုပြောခဲ့သည်။ ထပ်ခိုးပေါ်မှဆင်းလာပြီး မိမိဇနီးအား “ဘာသာတရားစစ်ကို ငါတွေ့ပြီ” ဟုပြောခဲ့သည်။

ဤတွေ့ကြုံမှုသည် တစ်မူထူးပြီး ဤအမျိုးသား သမ္မာတရားတွေ့ခဲ့ပုံဖြစ်သည်။ ယေဟောဝါသက်သေများစွာသည် အလားတူတုံ့ပြန်မှုမျိုးကို ပြန်ပြောပြနိုင်ကြသည်။ သူတို့အားလုံးသည် သင့်အား သမ္မာတရားကိုတွေ့ရှိခြင်းက ပျော်ရွှင်မှုကိုဖြစ်စေကြောင်း ပြောပြနိုင်ကြသည်။ အောက်ပါတွေ့ကြုံမှုများက ယင်းကိုမီးမောင်းထိုးပြသည်။

မှန်ကန်သောကျမ်းစာသွန်သင်ချက်များက ရွှင်လန်းမှုကိုဖြစ်စေ

မာဂါရီတာကွယ်နီဂါသည် ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အတွင်း ဂျာမနီနိုင်ငံ မြူးနစ်မြို့တွင် ကြီးပြင်းလာသည်။ ဗုံးပေါက်ကွဲပြီး မီးလောင်နေသောအိမ်များကို မကြာခဏတွေ့မြင်နေရသည်။ သူမ၏အကိုသည် စစ်ပွဲတွင် သေဆုံးသွားခဲ့သည်။ သူမသည် ချာ့ချ်ဝတ်ပြုစည်းဝေးကို တက်ရောက်သည်နှင့်အမျှ ဂျာမန်စစ်သားများနှင့် ခေါင်းဆောင်ဟစ်တလာတို့အတွက် ဆုတောင်းပေးသံများကို ကြားရသည်။ စစ်ပြီးနောက်တွင် သူမသည် ပညာတော်သင်အပြန်အလှန်စေလွှတ်ခြင်းအစီအစဉ်အရ အမေရိကန်နိုင်ငံ၌ ကောလိပ်တက်ရန် ပညာသင်ဆုရရှိခဲ့သည်။ သူမအတွက် တရင်းတနှီးရှိသော လူများကို တွေ့ရှိခဲ့ရာ ငြိမ်းချမ်းစွာနေလိုသည့် ပင်ကိုဆန္ဒရှိသော လူတို့ကို စစ်ပွဲကာလအတွင်း တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် မယုံသင်္ကာဖြစ်ကာ မုန်းတီးဖို့ တွန်းပို့ပုံရှိသောအရာကား အဘယ်အရာနည်းဟု သူမစဉ်းစားသုံးသပ်ခဲ့သည်။ မြူးနစ်မြို့သို့ပြန်ရောက်ပြီးနောက် ယေဟောဝါသက်သေများနှင့် ဆက်သွယ်မိခဲ့ရာ သူတို့နှင့်ကျမ်းစာသင်ခြင်းမှ သူမမေးခွန်းများ၏အဖြေများကို တွေ့ရှိခဲ့သည်။ သူမဤသို့ပြောသည်– “ဆိုးသွမ်းတဲ့နာမ်ဝိညာဉ်သားတွေ ပါဝင်ပတ်သက်နေတယ်ဆိုတာကို ကျမ်းစာကဖော်ပြတယ် . . . သူတို့ကို ‘လောကရဲ့မင်းများ’ လို့ခေါ်ထားတယ်။ အမှန်ကတော့ စာတန်ဟာ ‘လောကီတစ်နိုင်ငံလုံးကို လှည့်ဖြားနေတယ်’ . . . နိုင်ငံများနဲ့ လူများကို ဘုရားတရားမဲ့စွာ စီရင်ပြီး ကောက်ကျစ်စဉ်းလဲပြုမူတယ်ဆိုပြီးပြောပြတယ်။ ဒီအဖြေဟာ ဘယ်လောက်ယုတ္တိရှိပြီး ကျေနပ်လောက်တဲ့အဖြေလဲ!”—ဧဖက် ၆:၁၂; ဗျာဒိတ် ၁၂:၉။

မာဂါရီတာဤသို့ဆက်ပြောသည်– “ကမ္ဘာ့ပြဿနာတွေကို ဖြေရှင်းပေးဖို့အတွက် ဘုရားသခင့်အစီအမံတွေကို သင်ယူရခြင်းဟာ ကျွန်မကို အကြီးအကျယ်ရွှင်လန်းစေပါတယ်။ တကယ်ပါပဲ၊ အဲဒါကို တချို့သောလူ့အတွေးအခေါ်ပညာ ဒါမှမဟုတ် လောကီပညာရှင်များက အကြံပေးတဲ့ ခန့်ခွဲစီမံမှုကြောင့် ဖြစ်လာမှာမဟုတ်ဘူး။ အဲ့ဒီအစား ကောင်းကင်အစိုးရသစ်က ကမ္ဘာ့အရေးကို တာဝန်ယူမှာဖြစ်တဲ့အကြောင်း ကျမ်းစာကပြဆိုပါတယ်။ . . . ယေရှုခရစ်ဟာ နောက်တော်လိုက်တွေကို ဆုတောင်းဖို့ဒီလိုသင်ပေးခဲ့တယ်လေ– ‘နိုင်ငံတော်လာပါစေ။’  . . . ကျွန်မဟာ အဲ့ဒီနိုင်ငံတော်ကို တကယ့်အစိုးရတစ်ခုဖြစ်တဲ့အကြောင်းနဲ့ ကမ္ဘာတစ်လွှားငြိမ်းချမ်းမှုကို အဲ့ဒါကပဲ ဖြစ်စေမယ်ဆိုတာတို့ကို စတင်သိမြင်လာပါတယ်။” နှစ်ပေါင်း ၃၀ နီးပါးအတွင်း မာဂါရီတာသည် အာဖရိက ငါးနိုင်ငံလောက်တွင် သာသနာပြုအဖြစ်ထမ်းဆောင်ခဲ့သည်— နောက်ဆုံး ၁၉ နှစ်ကို ဘာကီနာဖာဆိုနိုင်ငံ ဝေါ့ဂါးဒူးဂူးမြို့၏ နှိမ့်ချသောပြည်သူများအား သမ္မာတရားကြေညာခြင်းအတွက် အသုံးပြုခဲ့သည်။

မာဂါရီတာ၏တွေ့ကြုံမှုသည် တစ်ခုတည်းသောထူးခြားရာမဟုတ်ပါ။ များစွာသောသူတို့သည် စစ်ပြိုင်အုပ်စုနှစ်စုစလုံးတွင်ရှိသော ခရစ်ယာန်ဘောင် ဓမ္မဆရာများက အောင်ပွဲဆင်ရန်အတွက် ဆုတောင်းကြသည်ကို တွေ့မြင်ကြသည့်အခါတွင် ဤကဲ့သို့မလွဲမသွေတုံ့ပြန်ခဲ့ကြသည်။ နှလုံးရိုးဖြောင့်သူများသည် လူ့စစ်ပွဲများ၌ ဘုရားသခင်လုံးဝမပါဝင်ကြောင်း၊ သို့သော်ယင်းတို့တိုးပွားများပြားလာခြင်းမှာ “လောကီသားအပေါင်းတို့သည် မာရ်နတ်၏လက်၌ရှိကြ” သောကြောင့်ဖြစ်ကြောင်း ကျမ်းစာ၏ယုတ္တိရှိသောရှင်းပြချက်များကို သိမြင်လာသည်။ ဤသမ္မာတရားရှာဖွေသူများသည် ခရစ်ယာန်များ “ဤလောကနှင့်မဆက်ဆံ” ဘဲ ယင်း၏ရေးရာများတွင် ဆက်လက်ကြားနေကြရမည်တို့ကို တတ်သိလာကြသည်။ ယေဟောဝါသက်သေများသည် ဤကဲ့သို့သောရပ်တည်မှုမျိုးရှိကြောင်း အသိအမှတ်ပြုလျက် ဤစိတ်ဝင်စားသူလူသစ်များသည် သူတို့သမ္မာတရားကို တွေ့ရှိထားပြီဖြစ်ကြောင်း ယုံကြည်စိတ်ချကြသည်။ ဘုရားသခင်သည် အဘယ်ကြောင့်ဆိုးသွမ်းမှုများကို ခွင့်ပြုထားရကြောင်းနှင့် များမကြာမီ ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်အားဖြင့် ငြိမ်းချမ်းမှုနှင့် ဖြောင့်မတ်သောအခြေအနေများကို မည်သို့အထမြောက်စေမည်တို့နှင့်စပ်လျဉ်း၍ အသိပညာကြွယ်လာသည်နှင့်အမျှ ဤကဲ့သို့သောသူများ၏မျှော်လင့်ချက်နှင့် ရွှင်လန်းမှုသည် တိုးပွားလာသည်။—၁ ယောဟန် ၅:၁၉; ယောဟန် ၁၇:၁၆; မဿဲ ၆:၉၊ ၁၀။

မှန်ကန်သောကျမ်းစာမူများက ရွှင်လန်းမှုကိုဖြစ်စေ

အီကွေဒေါအမျိုးသား ဒယ်နီရယ်ရိုစီးရိုမှာ ဘဝသည်အဓိပ္ပာယ်မဲ့သည်ဟု ခံစားနေရသောကြောင့် သူသည် အရက်ကျုံးသောက်တော့သည်။ သူတက်သည့်ချာ့ချ်က သူ့အား သေခြင်းနှင့် မီးတောက်ငရဲသာ မျှော်လင့်စရာရှိသည်ဟု သွန်သင်သည်။ “ကျုပ်မီးအလောင်သွားခံမယ်၊ ဒါကြောင့် ကျုပ်ကို ဆက်သောက်ခွင့်ပြုပါ” ဟုသူခွန်းတုံ့ပြန်ခဲ့သည်။ သူ့မိသားစု ရှစ်ယောက်အတွက် သူ မထောက်ပံ့ဘဲ သူ၏ဇနီး ဒီလိုင်းယားနှင့် တစ်ချိန်လုံးရန်ဖြစ်နေရသည်။ အပြောင်းအလဲဖန်လာသည့် တစ်ခုသောတနင်္ဂနွေနေ့ နံနက်ခင်း၌ ယေဟောဝါသက်သေများ သူတို့ထံလာရောက်လည်ပတ်ရာမှ ကျမ်းစာစသင်ဖြစ်ခဲ့သည်။ ဒယ်နီရယ်သည် ယေဟောဝါသက်သေများ၏ တိုက်နယ်စည်းဝေးတစ်ခုကို ပထမဆုံးအကြိမ်တက်ရောက်ရာ သမ္မာတရားကို သူတွေ့ရှိပြီဖြစ်ကြောင်း သိမြင်လာသည်။ သူဤသို့ဆိုသည်– “ဒီအဖွဲ့အစည်းက ကျွန်တော့်ကို စိုးမိုးသွားတယ်။ လူတွေအများကြီးဟာ သင့်တင့်စွာအတူတကွရှိနေကြတယ်။ ဒီလူအုပ်ထဲမှာရှိတဲ့မေတ္တာတရားကို သင်သိရှိခံစားနိုင်တယ်။ ဆေးလိပ်သောက်တဲ့သူမရှိ။ ညစ်ညမ်းတဲ့စကားတွေမပြောကြဘူး။ . . . ‘ဒါဟာသမ္မာတရားပဲ’ လို့တွေးတောနေတာကို ကျွန်တော်အမှတ်ရနေတယ်။ သေခြင်းကိုပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ကမ္ဘာ့ဆုံးခန်းကိုပဲဖြစ်ဖြစ် ကြောက်စရာမရှိတဲ့အချက်က ကျွန်တော်ကို အားတက်စေပါတယ်။ ဒီအဖွဲ့အစည်းဟာ သန့်ရှင်းတဲ့အဖွဲ့အစည်းပါပဲ။”

ရိုစီးရိုတို့တစ်မိသားစုလုံး ယေဟောဝါသက်သေဖြစ်လာကြသည်။ သူတို့သည် ကျမ်းစာမူများကိုလက်တွေ့ကျင့်သုံးကြသည်နှင့်အမျှ မိသားစုဘဝနှင့် စီးပွားရေးအခြေအနေမှာ တိုးတက်ကောင်းမွန်လာသည်။ ဒီလိုင်းယားရိုစီးရိုက ဤသို့ဆိုသည်– “ကျွန်မဘဝမှာ တိုးတက်လာသမျှဟာ ကျမ်းစာသမ္မာတရားကြောင့်ဖြစ်တယ်ဆိုတာ သင်သိလား။ ဘုရားသခင့်နှုတ်ကပါဌ်တော်သာမရှိဘူးဆိုရင် ကျွန်မရဲ့ကလေးတွေ ဘယ်မှာရှိနေမလဲဆိုတာ ဘယ်သူသိမှာလဲ။ ခုနစ်ယောက်စလုံး နှစ်ခြင်းခံပြီးကြပြီး မယိမ်းမယိုင်ရှိနေကြပါတယ်။ ကျွန်မအတွက်တော့ သမ္မာတရားဟာ လုံးဝဘဝအသစ်၊ ပျော်ရွှင်မှုအသစ်လို့အဓိပ္ပာယ်ရတယ်။”

ရိုစီးရိုမိသားစု၏တွေ့ကြုံမှုသည် တစ်ခုတည်းသောတွေ့ကြုံမှုမဟုတ်ပါ။ ကျွန်ုပ်တို့အချိန်တွင် လူအမြောက်အမြားသည် အခက်အခဲပြဿနာများကြောင့် ဒုက္ခသုက္ခရောက်ကြရသည်။ သူတို့သည် စောစောပိုင်းလူမျိုးဆက်ကဲ့သို့ပင် ကျမ်းစာတွင်ပေးထားသည့် စာရိတ္တစံနှုန်းများကို များသောအားဖြင့် တန်ဖိုးမထားကြတော့ပါ။ လိုက်လျောခြင်းကြောင့်သော်လည်းကောင်း၊ ကာလရွေ့လျောလာခြင်းနှင့်အတူ စာရိတ္တဟောင်းများသည် ခေတ်တိမ်သွားပြီဟု ယူမှတ်သောကြောင့်သော်လည်းကောင်း ဘာသာတရားအများစုသည် ဤတိမ်းလွဲမှုသို့ လိုက်ခဲ့ကြပြီ။ ယင်းကြောင့် ရိုစီးရိုတို့ခမျာ အခြားသူများကဲ့သို့ ကျမ်းစာလမ်းညွှန်မှုမဲ့သော စမ်းတဝါးဝါးအဖြစ်သို့ ပစ်ထားခြင်းခံခဲ့ရရှာသည်။ သို့ရာတွင် ဤကဲ့သို့သော နှိမ့်ချသည့်သူများသည် စာရိတ္တရေးရာများနှင့် မိသားစုဘဝအပေါ်ဘုရားသခင့်သဘောထားအမြင်ကို သိနားလည်လာသောအခါ သူတို့တတ်သိလာသည်တို့ကို ဖင့်နွှဲမနေဘဲ လက်တွေ့ကျင့်သုံးခဲ့ကြသည်။ သူတို့၏အတ္ထုပ္ပတ္တိများမှ ယင်းသို့ပြုလုပ်ခြင်း၏ ရလဒ်ကောင်းများကို ကျွန်ုပ်တို့တွေ့မြင်နိုင်သည်။

ရွှင်လန်းမှုကို ပြုစုပျိုးထောင်ပေးရ

သို့သော် ယင်းက ခရစ်ယာန်တစ်ဦးသည် အမြဲတမ်းပျော်မဆုံးမော်မဆုံး တပြုံးပြုံးဖြစ်နေမည်ဟူ၍ မဆိုလိုပါ။ လူများယေဘုယျရင်ဆိုင်ရသည့် အလုပ်လက်မဲ့ဖြစ်ခြင်း၊ အဖျားအနာနှင့် သေခြင်းတရားကဲ့သို့သော အခက်အခဲများသည် ခရစ်ယာန်များကိုလည်း ထိခိုက်သည်မှာ ရှင်းနေပါသည်။ ခရစ်ယာန်များသည် မိမိတို့၏မစုံမလင်ချို့ငဲ့မှုများနှင့် အားနည်းမှုများကိုလည်း ဆက်လက်တိုက်ပွဲဝင်နေရသည်။ ကျမ်းစာမှတ်တမ်းက လောတသည် သောဒုံမြို့ရှိ “ဆိုးယုတ်သောသူတို့၏ မသမာသော အကျင့်အကြံများကြောင့် အလွန်စိတ်ပျက်” ကြောင်း ဆိုထားသည်။ သစ္စာရှိခရစ်ယာန်များသည် ဆိုးသွမ်းသောအခြေအနေများလွှမ်းမိုးနေသည်ကို မြင်ရသောအချိန်တွင် အလားတူခံစားချက်မျိုးကို ရှောင်ဖယ်၍မရနိုင်ချေ။—၂ ပေတရု ၂:၇၊ ၈၊ သတင်းကောင်း။

သို့သော် သမ္မာတရားရှာတွေ့သူများသည် တစ်ပန်းသာသည်။ ဥပမာ တစ်ဦးတစ်ယောက်သေဆုံး၍ ပူဆွေးနေသည့် ယုံကြည်သူတစ်ဦးသည် “သေလွန်ပြီးနောက် မျှော်လင့်စရာမရှိသူတို့ကဲ့သို့ . . . ဝမ်းနည်းကြေကွဲ” စရာအကြောင်းမရှိပါ။ သူ၏သောကဗျာပါရသည် အကန့်အသတ်မရှိမဟုတ်ပါ။ အခြားသူများ၏အခက်အခဲပြဿနာများနှင့်ပတ်သက်၍လည်း ဤအတိုင်းပင်ဖြစ်ပါသည်။ သမ္မာတရားကို တွေ့ရှိပြီဖြစ်သောသူသည် လက်ရှိခက်ခဲမှုများမှာ တစ်ခဏသာဖြစ်ကြောင်း သိပါသည်။ မျှော်လင့်ချက်က အခက်အခဲများအောက်တွင် ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်ဖို့ ပို၍လွယ်ကူစေသည်။ မျှတသောဘဝပုံစံကလည်း အကူအညီဖြစ်သည်။—၁ သက်သာလောနိတ် ၄:၁၃။

ပေါလုက ခရစ်ယာန်များကို ဤသို့တိုက်တွန်းအားပေးသည်– “သခင်ဘုရား၌ အစဉ်မပြတ်ဝမ်းမြောက်ခြင်းရှိကြလော့။ တစ်ဖန်ငါဆိုသည်ကား ဝမ်းမြောက်ကြလော့!” (ဖိလိပ္ပိ ၄:၄) ကျွန်ုပ်တို့အားလုံးသည် ရွှင်လန်းမှုကိုရယူနိုင်ကြသော်လည်း မရွှင်လန်းစရာအကြောင်းလည်းရှိကြောင်း ယင်းကပြသည်။ ဤစနစ်ဟောင်း၏အရာများမှ စိုးရိမ်ပူပန်မှုများသည် အတားအဆီးတစ်ခုဖြစ်နိုင်သည်။ ထို့အပြင် ကျမ်းစာက ကျွန်ုပ်တို့အား ဘုရားသခင့်ဝိညာဉ်အသီးတစ်လုံးဖြစ်သော ရွှင်လန်းခြင်းကို ပြုစုပျိုးထောင်ရန်လိုအပ်ကြောင်း ပြောထားသည်။ (ဂလာတိ ၅:၂၂) သင်သည် သမ္မာတရားအသိပညာကို ဆက်လက်ရယူပြီး ယင်းကဖြစ်စေခဲ့သည့်၊ ဆက်ဖြစ်နေဆဲဖြစ်သည့် ဝိညာဏကြွယ်ဝမှုများကို သင့်အား ဆက်၍သတိရစေပါက သင့်ရွှင်လန်းမှုသည် ယုတ်လျော့သွားမည်မဟုတ်ပေ။ ဘုရားသခင်သည် လူများ၏မျက်စိမှ “မျက်ရည်ရှိသမျှကိုသုတ်တော်မူ” မည့်၊ “စိတ်မသာညည်းတွားခြင်း၊ အော်ဟစ်ခြင်း၊ ပင်ပန်းခြင်းလည်းမရှိ” တော့မည့် အခါသမယနှင့် ကျွန်ုပ်တို့နီးကပ်လာသည်နှင့်အမျှ ယင်းသည် ပို၍တိုးပွားခိုင်မာလာမည်ဖြစ်သည်။—ဗျာဒိတ် ၂၁:၄။

[စာမျက်နှာ ၈ ပါ ရုပ်ပုံ]

ယေဟောဝါသက်သေများ၏ စည်းဝေးပွဲများတွင်ရှိ ရွှင်လန်းမှုနှင့် ဖွဲ့စည်းစီစဉ်မှုကောင်းတို့က လူများစွာကို စွဲမှတ်သွားစေ