အစာရှောင်ခြင်းနဲ့ပတ်သက်ပြီး ကျမ်းစာ ဘာပြောသလဲ
ကျမ်းစာအဖြေ
ကျမ်းစာခေတ်တုန်းက သဘောထားမှန်နဲ့ အစာရှောင်ကြတဲ့အတွက် ဘုရား လက်ခံခဲ့တယ်။ မှားယွင်းတဲ့ အကြောင်းပြချက်တွေနဲ့ အစာရှောင်တာကိုတော့ ဘုရား မနှစ်သက်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ ဒီနေ့ခေတ်မှာ အစာရှောင်ဖို့ ကျမ်းစာမှာ မပြောထားသလို တားမြစ်ထားတာလည်း မရှိဘူး။
ကျမ်းစာထဲက တချို့သူတွေ ဘယ်လို အခြေအနေတွေမှာ အစာရှောင်ခဲ့ကြသလဲ
ဘုရားအကူအညီနဲ့ လမ်းညွှန်မှု ရှာနေချိန်မှာ။ ဂျေရုဆလင်မြို့ကို ခရီးနှင်နေကြသူတွေ ဘုရားအကူအညီ ရဖို့ အသနားခံချိန်မှာ အစာရှောင်ခဲ့ကြတယ်။ (ဧဇရ ၈:၂၁-၂၃) ပေါလုနဲ့ ဗာနဗဟာ အသင်းတော် အကြီးအကဲတွေ ခန့်အပ်ချိန်မှာ အစာရှောင်ခဲ့ကြတယ်။—တမန်တော် ၁၄:၂၃။
ဘုရားရည်ရွယ်ချက်ကို အာရုံစိုက်နေချိန်မှာ။ ယေရှု နှစ်ခြင်းခံပြီးနောက် ဘုရားအလိုတော်အတိုင်း အမှုဆောင်ဖို့ ကြိုတင်ပြင်ဆင်တဲ့အနေနဲ့ ရက် ၄၀ အစာရှောင်ခဲ့တယ်။—လုကာ ၄:၁၊ ၂။
လုပ်မိတဲ့အမှားတွေကို နောင်တရကြောင်း တင်ပြချိန်မှာ။ ဘုရားသခင်က သစ္စာမဲ့အစ္စရေးတွေကို ပရောဖက် ယောလကနေတစ်ဆင့် ဒီလိုမိန့်ဆိုခဲ့တယ်– “ငါ့ဆီကို စိတ်ရောကိုယ်ပါ ပြန်လာကြ။ အစာရှောင်ပြီး ငိုကြွေးမြည်တမ်းကြ။”—ယောလ ၂:၁၂-၁၅။
အပြစ်ဖြေရာနေ့ ကျင်းပချိန်မှာ။ အစ္စရေးတွေကို ဘုရားပေးတဲ့ ပညတ်ထဲမှာ နှစ်စဉ် အပြစ်ဖြေရာနေ့မှာ အစာရှောင်ရမယ်လို့ ပါတယ်။a (ဝတ်ပြုရာ ၁၆:၂၉-၃၁) ဒီလိုအချိန်အခါမျိုးမှာ အစာရှောင်ဖို့ သင့်တော်ပါတယ်။ အပြစ်သားတွေ ဖြစ်မှန်း၊ ဘုရားခွင့်လွှတ်မှု လိုအပ်မှန်း အစ္စရေးတွေကို သတိရစေလို့ပဲ။
အစာရှောင်ဖို့ မသင့်တော်တဲ့ ရည်ရွယ်ချက်တချို့က ဘာလဲ
တခြားသူတွေ အထင်ကြီးစေဖို့။ ဘာသာရေးအရ အစာရှောင်တယ်ဆိုရင် ကိုယ်နဲ့ ဘုရားပဲ သိသင့်တယ်လို့ ယေရှု သွန်သင်ခဲ့တယ်။—မဿဲ ၆:၁၆-၁၈။
ကိုယ်ဖြောင့်မတ်ကြောင်း ပြဖို့။ လူတစ်ယောက် အစာရှောင်တာနဲ့ပဲ ကိုယ်ကျင့်တရားဘက်၊ ဘုရားတရားဘက်မှာ အားကြီးတဲ့သူ ဖြစ်မသွားဘူး။—လုကာ ၁၈:၉-၁၄။
တမင်ပြုမိတဲ့အပြစ်ကို ချေဖို့။ (ဟေရှာယ ၅၈:၃၊ ၄) နာခံတဲ့သူ၊ လုပ်မိတဲ့ အပြစ်အတွက် အမှန်တကယ် နောင်တရသူရဲ့ အစာရှောင်ခြင်းကိုသာ ဘုရား လက်ခံတယ်။
ဘာသာရေး ထုံးတမ်းစဉ်လာ ဖြစ်နေလို့။ (ဟေရှာယ ၅၈:၅-၇) မိဘကို တကယ်ချစ်လို့ မဟုတ်ဘဲ တာဝန်အရ ချစ်ပြတာကို မိဘတွေ မနှစ်သက်သလို ဘုရားသခင်လည်း မနှစ်သက်ဘူး။
ခရစ်ယာန်တွေ အစာရှောင်ဖို့ လိုသလား
မလိုပါဘူး။ ဘုရားသခင်က အစ္စရေးတွေကို အပြစ်ဖြေရာနေ့မှာ အစာရှောင်ဖို့ တောင်းဆိုခဲ့ပေမဲ့ အပြစ်လုပ်မိလို့ နောင်တရသူတွေအတွက် ယေရှု အပြစ်ဖြေပေးထားပြီမို့ အပြစ်ဖြေရာနေ့ကို ကျင်းပစရာ မလိုတော့ဘူး။ (ဟီဘရူး ၉:၂၄-၂၆။ ၁ ပေတရု ၃:၁၈) အပြစ်ဖြေရာနေ့ ကျင်းပဖို့ မောရှေပညတ်မှာ တောင်းဆိုထားတာပါ။ ခရစ်ယာန်တွေဟာ မောရှေပညတ်အောက်မှာ မရှိကြဘူး။ (ရောမ ၁၀:၄။ ကောလောသဲ ၂:၁၃၊ ၁၄) ဒါကြောင့် အစာရှောင်မရှောင်ဆိုတာ ခရစ်ယာန်ယောက်တိုင်း ဆုံးဖြတ်ရမယ်။—ရောမ ၁၄:၁-၄။
အစာရှောင်ခြင်းဟာ ဝတ်ပြုရေးမှာ အဓိက မကျဘူးဆိုတာ ခရစ်ယာန်တွေ သိကြတယ်။ ကျမ်းစာက အစာရှောင်ခြင်းကို ပျော်ရွှင်ခြင်းနဲ့ ဆက်စပ်ပြီး တစ်ခါမှ မဖော်ပြဘူး။ ခရစ်ယာန်တွေရဲ့ ဝတ်ပြုမှုမှာ “ပျော်ရွှင်တဲ့ဘုရားသခင်” ယေဟောဝါရဲ့ အရည်အသွေး ရွှင်လန်းမှု ထင်ဟပ်နေသင့်တယ်။—၁ တိမောသေ ၁:၁၁။ ဒေသနာ ၃:၁၂၊ ၁၃။ ဂလာတိ ၅:၂၂။
အစာရှောင်ခြင်းအကြောင်း ကျမ်းစာရှုမြင်ချက်အပေါ် ယူဆချက်အမှားများ
အမှား။ တမန်တော်ပေါလုက ခရစ်ယာန်အိမ်ထောင်သည်တွေကို အစာရှောင်ဖို့ ပြောခဲ့ပါတယ်။—၁ ကောရိန္သု ၇:၅၊ ဂျိမ်းဘုရင် ဘာသာပြန်ကျမ်း။
အမှန်။ ရှေးကျတဲ့ ကျမ်းစာ လက်ရေးစာမူတွေထဲမှာတော့ ၁ ကောရိန္သု ၇:၅ မှာ အစာရှောင်ခြင်းအကြောင်း မပါဘူး။b ကျမ်းကူးသူတွေက အဲဒီကျမ်းချက်မှာသာမက မဿဲ ၁၇:၂၁၊ မာကု ၉:၂၉၊ တမန်တော် ၁၀:၃၀ တို့မှာ အစာရှောင်ခြင်းဆိုတဲ့ စကားကို ထပ်ထည့်ခဲ့ကြတာ ထင်ရှားတယ်။ ခေတ်သုံး ဘာသာပြန်ကျမ်း အများစုမှာ အစာရှောင်ခြင်းဆိုတဲ့ စကားကို မထည့်ကြတော့ဘူး။
အမှား။ ယေရှု နှစ်ခြင်းခံပြီးနောက် တောကန္တာရမှာ အစာရှောင်ခဲ့သလို ခရစ်ယာန်တွေလည်း ရက် ၄၀ အစာရှောင်သင့်တယ်။
အမှန်။ အဲဒီလိုအစာရှောင်ဖို့ ယေရှု တစ်ခါမှ မမိန့်မှာခဲ့သလို အစောပိုင်း ခရစ်ယာန်တွေ အစာရှောင်ခဲ့တယ်ဆိုတဲ့ ကျမ်းချက် တစ်ချက်မှ မတွေ့ရပါ။c
အမှား။ ယေရှုရဲ့သေခြင်း အောက်မေ့ရာပွဲ ကျင်းပချိန်မှာ ခရစ်ယာန်တွေ အစာရှောင်သင့်တယ်။
အမှန်။ ယေရှုက မိမိရဲ့သေခြင်း အောက်မေ့ရာပွဲမှာ အစာရှောင်ဖို့ တပည့်တွေကို မမိန့်မှာခဲ့ဘူး။ (လုကာ ၂၂:၁၄-၁၈) ယေရှု သေဆုံးချိန်မှာ တပည့်တွေ အစာရှောင်လိမ့်မယ်လို့ ပြောတုန်းက အမိန့်တစ်ခုအနေနဲ့ ထုတ်ပြန်ခဲ့တာ မဟုတ်ဘူး။ ဖြစ်ပျက်မယ့် အခြေအနေကို ဖော်ပြခြင်းသာ ဖြစ်တယ်။ (မဿဲ ၉:၁၅) ဆာလောင်တတ်တဲ့ ခရစ်ယာန်တွေဟာ ယေရှုရဲ့သေခြင်း အောက်မေ့ရာပွဲ မကျင်းပခင် အိမ်မှာ စားထားကြပါလို့ ကျမ်းစာမှာ ညွှန်ကြားထားတယ်။—၁ ကောရိန္သု ၁၁:၃၃၊ ၃၄။
a အစ္စရေးတွေကို ဘုရား ဒီလိုမိန့်ဆိုတယ်– အပြစ်ဖြေရာနေ့မှာ “ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဒဏ်ပေးရမယ်။” (ဝတ်ပြုရာ ၁၆:၂၉၊ ၃၁) အဲဒီအသုံးအနှုန်းကို အစာရှောင်တာလို့ နားလည်ကြတယ်။ (ဟေရှာယ ၅၈:၃) ခေတ်သုံးကျမ်းမှာ “အစာရှောင်၍” လို့ ဆိုထားတယ်။
b ဘရုစ် အမ်. မက်စ်ဂါရဲ့ A Textual Commentary on the Greek New Testament စာအုပ်၊ တတိယအကြိမ်ထုတ် စာမျက်နှာ ၅၅၄ ကို ကြည့်ပါ။
c ရက် ၄၀ အစာရှောင်တဲ့ သမိုင်းကြောင်းနဲ့ပတ်သက်ပြီး ကက်သလစ် စွယ်စုံကျမ်းသစ်မှာ ဒီလိုဆိုထားတယ်– “ပထမ သုံးရာစုအတွင်းမှာ ပသခါ [အီစတာ] ပွဲအတွက် ပြင်ဆင်ရာမှာ အစာရှောင်ချိန်ဟာ တစ်ပတ် မကျော်ခဲ့ဘူး၊ ပုံမှန် တစ်ရက်၊ နှစ်ရက်ပဲ။ . . . ရက် ၄၀ အစာရှောင်ခြင်းအကြောင်း ပထမဆုံး ဖော်ပြတာက နိုင်စီယာကောင်စီ (၃၂၅) ပဉ္စမမြောက်အချက်မှာ ဖြစ်တယ်။ ရက် ၄၀ အစာရှောင်ခြင်း ဟုတ်မဟုတ် ကျမ်းပညာရှင်တချို့ အချေအတင် ဖြစ်ခဲ့ကြသေးတယ်။”—ဒုတိယအကြိမ်ထုတ်၊ အတွဲ ၈၊ စာမျက်နှာ ၄၆၈။