ညီအစ်ကိုတွေကိုရော သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ကိုပါ အကျိုးပြုတဲ့ စီမံကိန်းများ

လူသားတွေကြောင့် ပျက်စီးနေတဲ့ ကမ္ဘာမြေကြီးကို မကြာခင် ယေဟောဝါက အကောင်းအတိုင်း ပြန်ဖြစ်စေတော့မယ်ဆိုတာ ယေဟောဝါသက်သေတွေ သိကြတယ်။ (ဗျာဒိတ် ၁၁:၁၈) ဒီလိုပြောလို့ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ကို ဂရုမစိုက်ဘဲ မနေကြပါဘူး။ ဥပမာ၊ ဝတ်ပြုရေးအတွက် အသုံးပြုတဲ့ အဆောက်အအုံတွေကို သဘာဝပတ်ဝန်းကျင် မထိခိုက်စေတဲ့နည်းနဲ့ လည်ပတ်နိုင်အောင် ပြုပြင်မွမ်းမံပါတယ်။

သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ကို ထိခိုက်မှု လျော့နည်းစေဖို့ ဘယ်လို စီမံကိန်းတွေ စီစဉ်ဆောင်ရွက်ခဲ့ပြီလဲ။ ဒီစီမံကိန်းတွေဟာ ဘယ်လိုနည်းနဲ့ အလှူငွေကို ပညာရှိရှိ သုံးစွဲရာ ရောက်သလဲ။

အစည်းအဝေးကြီးခန်းမတွေကို အေးမြစေပုံ

မိုဇမ်ဘစ်နိုင်ငံရဲ့ မာတိုလာ အစည်းအဝေးကြီးခန်းမကို နဂိုတုန်းက သွပ်နဲ့ပဲ မိုးထားတော့ ခန်းမထဲမှာ သိပ်ပူတယ်။ နယ်ခံညီအစ်ကိုတစ်ယောက် အခုလို ပြောပြတယ်– “ပူလွန်းလို့ ချွေးတဒီးဒီးကျတယ်။ အစီအစဉ်ပြီးတာနဲ့ ညီအစ်ကိုတွေက အပြင်ကို ပြေးထွက်တတ်ကြတယ်။” အစည်းအဝေးအစီအစဉ်ကို ညီအစ်ကို/မတွေ ကောင်းကောင်း အာရုံစိုက်နိုင်အောင်၊ သက်သောင့်သက်သာနဲ့ တက်ရောက်နိုင်တဲ့နေရာမျိုး ဖြစ်အောင် ခန်းမကို ဘယ်လိုပြုပြင်ခဲ့သလဲ။

သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ကို မထိခိုက်တဲ့ ဖြေရှင်းနည်းကို ရွေးချယ်လိုက်ပါတယ်။ ခေါင်မိုး လေဝင်လေထွက် ပန်ကာတွေ တပ်ဆင်တယ်။ ဒါ့အပြင် မျက်နှာကြက်ပါ တပ်ပေးလိုက်တော့ အပူဓာတ် သိသိသာသာ လျော့ကျသွားတယ်။ ခေါင်မိုးပန်ကာနဲ့ဆိုတော့ လေဝင်လေထွက်လည်း ကောင်းတယ်။ ဒီပန်ကာတွေဟာ လျှပ်စစ်နဲ့ လည်ပတ်တာမဟုတ်ဘူး။ သဘာဝလေနဲ့ပဲ ခန်းမထဲက လေပူတွေကို ဖယ်ရှားပေးတယ်။ ပန်ကာတစ်လုံးကို ဒေါ်လာ ၅၀ လောက် ကုန်ကျပါတယ်။a

ဒီဖြေရှင်းနည်းကြောင့် အစည်းအဝေးကြီးခန်းမထဲက ညီအစ်ကို/မတွေ လေကောင်းလေသန့် ရကြပြီ။ လေဝင်လေထွက် ကောင်းလာလို့ အဆောက်အအုံမှာ အရင်လို အစိုဓာတ်များတာ၊ နံရံ မှိုစွဲတာတွေ သိပ်မရှိတော့ဘူး။ ကာဗွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်တွေနဲ့ အလုံပိတ်နေတာမျိုးလည်း မဖြစ်တော့ဘူး။ ရလဒ်အနေနဲ့ တက်ရောက်သူတွေအားလုံး နိုးနိုးကြားကြား၊ သက်သောင့်သက်သာ ရှိကြတယ်။ အထက်မှာ ဖော်ပြထားတဲ့ ညီအစ်ကို အခုလိုပြောတယ်– “အခုတော့ အစည်းအဝေးပြီးတာနဲ့ ခန်းမအပြင်ကို ပြေးထွက်ကြတာမျိုး မတွေ့ရတော့ဘူး။ နေ့လယ်စာ ထမင်းစားနားချိန်မှာလည်း ခန်းမထဲမှာပဲ မိတ်ဆွေတွေနဲ့ ပေါင်းသင်းကြတယ်။ ခေါင်မိုးအသစ်အောက်မှာ နေရတာက သစ်ပင်အရိပ်အောက်မှာ နေရသလိုပါပဲ။”

မကုန်ခန်းနိုင်တဲ့ စွမ်းအင်ကို အသုံးချခြင်း

ကမ္ဘာတစ်ဝန်းက ကျွန်တော်တို့ရဲ့ အဆောက်အအုံတွေမှာ နေရောင်ခြည်စွမ်းအင်သုံးစနစ် (PV ဆိုလာစနစ်) တပ်ဆင်လာတယ်။ ဆိုလာပြားတွေ သုံးပြီး မကုန်ခန်းနိုင်တဲ့ နေရောင်ခြည်စွမ်းအင်ကို လျှပ်စစ်အဖြစ် ပြောင်းလဲပေးတဲ့ စနစ်ပါ။ ဒီလိုနဲ့ လျှပ်စစ်ရဖို့ ရုပ်ကြွင်းလောင်စာတွေကို မှီခိုအားထားတာ လျော့နည်းလာတယ်။ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင် ညစ်ညမ်းမှု လျော့နည်းစေတဲ့အပြင် အလှူငွေတွေကိုလည်း ချွေတာရာရောက်တယ်။

၂၀၂၃ ခုနှစ်တုန်းက ဆလိုဗေးနီးယား ဌာနခွဲရုံးမှာ ဆိုလာစနစ် တပ်ဆင်လိုက်တယ်။ ဌာနခွဲအဆောက်အအုံ အသုံးပြုတဲ့ လျှပ်စစ်အား ၃၀ ရာခိုင်နှုန်း ရရှိစေတယ်။ တကယ်လို့ လိုအပ်တာထက် လျှပ်စစ်အား ပိုနေရင် ပိုနေတဲ့ လျှပ်စစ်ကို ဒေသခံတွေကို အသုံးပြုခွင့်ပေးပါတယ်။ ဆိုလာစနစ် တပ်ဆင်ဖို့ ဒေါ်လာ ၃၆၀,၀၀၀ ကုန်ကျတယ်။ ဒါပေမဲ့ မီတာခ လျော့နည်းစေတာကြောင့် လေးနှစ်အတွင်းမှာ ဆိုလာစနစ်အတွက် ကုန်ကျတာတွေ အကုန်ပြန်ကြေသွားမှာ ဖြစ်တယ်။

၂၀၂၄ ခုနှစ်တုန်းက သီရိလင်္ကာ ဌာနခွဲရုံးမှာ ဆိုလာပြားတွေနဲ့ ဘက်ထရီအိုးကြီးတစ်ခု တပ်ဆင်တယ်။ ဒီစီမံကိန်းအတွက် ဒေါ်လာ ၃ သန်း ကုန်ကျခဲ့ပြီး ဌာနခွဲ သုံးစွဲတဲ့ လျှပ်စစ်အား ၇၀ ရာခိုင်နှုန်း ရရှိစေတယ်။ ဆိုလာပြားတွေအတွက် အကုန်အကျတွေဟာ သုံးနှစ်အတွင်းမှာ ပြန်ကြေသွားပါမယ်။ အဲဒီနှစ်မှာပဲ နယ်သာလန် ဌာနခွဲရုံးမှာလည်း ဆိုလာစနစ် တပ်ဆင်ခဲ့တယ်။ ဒေါ်လာ ၁.၁ သန်း ကုန်ကျခဲ့ပြီး ဌာနခွဲ သုံးစွဲတဲ့ လျှပ်စစ်အားရဲ့ ၃၅ ရာခိုင်နှုန်း အဲဒီကနေ ရရှိတယ်။ ဆိုလာစနစ်ရဲ့ အကုန်အကျတွေ ကိုးနှစ်အတွင်းမှာ ပြန်ကြေသွားပါမယ်။

မက္ကဆီကိုနိုင်ငံက ဘာသာပြန်ရုံးခွဲအတော်များများမှာလည်း ဆိုလာပြားတွေ တပ်ဆင်တယ်။ ချီဟွာဟွာမြို့မှာရှိတဲ့ တာရာဟူမာရာ (ဗဟို) ဘာသာပြန်ရုံးခွဲကို သာဓကအနေနဲ့ ကြည့်ရအောင်။ အဲဒီဒေသမှာ ဆောင်းတွင်းရောက်ရင် အပူချိန် သုည ဒီဂရီအထိ ကျဆင်းပြီး နွေရာသီမှာကျတော့ ၄၀ ဒီဂရီကျော်တဲ့အထိ မြင့်တက်သွားတတ်တယ်။ ဒါပေမဲ့ မီတာခ စျေးသိပ်များတဲ့အတွက် ညီအစ်ကိုတွေက အပူပေးစနစ်နဲ့ လေအေးပေးစက်တွေကို တော်ရုံ မသုံးကြဘူး။ ဘာသာပြန်ရုံးခွဲမှာ အမှုဆောင်တဲ့ ညီအစ်ကို ဂျော်နသန် အခုလိုပြောပြတယ်– “ဆောင်းတွင်းမှာဆိုရင် ကျွန်တော်တို့ စောင်တွေခြုံပြီး အနွေးထည်ထူထူ ဝတ်ကြတယ်။ နွေရာသီမှာကျတော့ ပြတင်းပေါက်ဖွင့်ပြီး အလုပ်လုပ်ကြတယ်။”

၂၀၂၄ ခုနှစ်ရောက်တော့ ဆိုလာစနစ်ကို တပ်ဆင်လိုက်တယ်။ ဒေါ်လာ ၂၁,၄၈၀ ကုန်ကျပေမဲ့ ဆိုလာစနစ်ကြောင့် စုဆောင်းမိမယ့် အလှူငွေတွေကို တွက်လိုက်ရင် ငါးနှစ်အတွင်းမှာ ပြန်ကြေသွားမှာ ဖြစ်တယ်။ အခုတော့ ညီအစ်ကိုတွေ အပူပေးစနစ်တွေ၊ လေအေးပေးစက်တွေကို ပိုသုံးနိုင်ကြပြီ။ ဂျော်နသန် အခုလို ပြောတယ်– “အလုပ်ကို ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်၊ သက်သောင့်သက်သာလုပ်နိုင်လို့ အလုပ်လည်း ပိုတွင်လာတယ်။ အဖွဲ့အစည်းရဲ့ ငွေကိုလည်း ချွေတာရာရောက်ပြီး သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ကိုလည်း အကျိုးပြုနေတယ်ဆိုတဲ့ သိစိတ်ကြောင့် သိပ်ပျော်ရပါတယ်။”

မိုးရေကို အသုံးချခြင်း

အာဖရိကတိုက်က အစည်းအဝေးခန်းမ အတော်များများမှာ ရေမရကြဘူး။ ခန်းမတွေမှာ ရေရနိုင်ဖို့ ညီအစ်ကိုတွေက လမ်းအဝေးကြီးလျှောက်ပြီး ရေသယ်ပေးရတယ်။ တချို့နေရာတွေမှာတော့ ကုန်တင်ကားတွေကနေ ရေဝယ်ယူရလို့ စျေးကြီးပြီး သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ကိုလည်း ထိခိုက်တယ်။

ညီအစ်ကို/မတွေ ရေရနိုင်ဖို့ အာဖရိကတိုက်က အစည်းအဝေးခန်းမ အတော်များများမှာ ရေတံလျှောက်တွေ၊ ရေတိုင်ကီတွေကို ဝယ်ယူတပ်ဆင်ခဲ့တယ်။ မတပ်ဆင်ခင်မှာ ဒေသရဲ့ အပူချိန်အပြောင်းအလဲကို အရင်လေ့လာပြီးမှ ခန်းမအတွက် ရေခံနိုင်တဲ့ အကောင်းဆုံးနည်းနဲ့ တပ်ဆင်ကြတယ်။ အစည်းအဝေးခန်းမတစ်ခုကို ရေတိုင်ကီနဲ့ ရေတံလျှောက် တပ်ဆင်ဖို့ ဒေါ်လာ ၆၀၀ ကနေ ၃၀၀၀ အထိ ကုန်ကျပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ညီအစ်ကိုတွေ နောက်ပိုင်း ရေဖိုး ပေးဆောင်စရာမလိုတော့တာကြောင့် အစည်းအဝေးခန်းမရဲ့ ကုန်ကျစရိတ်ကို ချွေတာရာရောက်ပါတယ်။

မိုးရေခံတဲ့နည်းလမ်းရဲ့ အကျိုးကျေးဇူးကို ညီအစ်ကို/မတွေ ခံစားနေကြတယ်။ မိုဇမ်ဘစ်က ညီအစ်မ နိုအီမီယာ အခုလို ပြောပြတယ်– “အရင်တုန်းကဆိုရင် လမ်းအဝေးကြီးလျှောက်ပြီး ရေသယ်ရတာ။ ခန်းမလည်း ရောက်ရော မောလွန်းလို့ ခြေတွေ၊ လက်တွေတောင် မသယ်နိုင်တော့ဘူး။ ပြီးတော့ ရေရှားပါးတယ်ဆိုတော့ တစ်ကိုယ်ရေသန့်ရှင်းရေးကို သိပ်အရေးမထားနိုင်ဘူး။ အခုတော့ ခန်းမမှာ လူတိုင်း လက်ဆေးနိုင်ပြီ။ ခန်းမကို ရောက်တဲ့အခါလည်း လန်းလန်းဆန်းဆန်း ရှိတယ်၊ အစည်းအဝေးကို အာရုံစိုက်နိုင်တယ်။ ကျေးဇူးတင်လိုက်တာ။”

သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ကို အကျိုးပြုတဲ့ ဒီအစီအစဉ်တွေအတွက် ကုန်ကျစရိတ် ဘယ်ကနေလာသလဲ။ donate.jw.org မှာ ဖော်ပြထားတဲ့ ကမ္ဘာချီလုပ်ငန်းအတွက် နည်းလမ်းအမျိုးမျိုးနဲ့ ထည့်ဝင်တဲ့ အလှူငွေတွေကနေပါ။ ရက်ရက်ရောရော ပေးလှူကြလို့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။