စကားလုံးများ ရွေးချယ်မှု

စကားလုံးများသည် စွမ်းအားထက်သော ဆက်သွယ်ရေးကိရိယာများဖြစ်ကြသည်။ သို့သော် ကျွန်ုပ်တို့၏စကားလုံးများသည် သတ်သတ်မှတ်မှတ်ရည်ရွယ်ချက်ကို ဖြစ်မြောက်နိုင်စေရန် ယင်းတို့ကို ဂရုတစိုက်ရွေးချယ်ဖို့လိုသည်။ သမယတစ်ခုတွင် သင့်တော်ကောင်းသင့်တော်မည့် စကားလုံးတစ်လုံးသည် အခြေအနေများ ကွဲပြားခြားနားသည့်အခါမျိုးတွင် ဆိုးကျိုးသက်ရောက်သွားနိုင်ပေမည်။ ရွှင်မြူးဖွယ် အသုံးအနှုန်းတစ်ခုကို မသင့်လျော်စွာ အသုံးပြုပါက “နာကျင်မှုကိုဖြစ်စေသည့်စကားလုံး” ဖြစ်သွားပေမည်။ ထိုသို့သောအသုံးအနှုန်းများကို အသုံးပြုခြင်းသည် ထောက်ထားစာနာမှုကင်းမဲ့ကြောင်း ထင်ဟပ်ပြကာ စဉ်းစားဆင်ခြင်ဉာဏ်မဲ့ရာရောက်သွားပေမည်။ အချို့သောအသုံးအနှုန်းများတွင် အဓိပ္ပာယ်နှစ်ခွထွက်တတ်သည်၊ တစ်မျိုးမှာ စော်ကားသော သို့မဟုတ် တစ်ဖက်သားကိုနှိမ်သောအသုံးအနှုန်းဖြစ်သည်။ (သု. ၁၂:၁၈; ၁၅:၁) အခြားတစ်ဖက်တွင်မူ “ကောင်းသောစကား”—အားပေးသည့်စကားလုံးတစ်လုံး—သည် အပြောခံနေရသူတစ်ယောက်၏နှလုံးကို ရွှင်စေသည်။ (သု. ၁၂:၂၅) ပညာရှိတစ်ဦးအတွက်ပင်လျှင် တော်မှန်သည့်စကားလုံးများရှာတွေ့ရန် ကြိုးပမ်းအားထုတ်မှုလိုသည်။ ရှောလမုန်သည် ‘နှစ်သက်ဖွယ်သောစကားများ’ နှင့် ‘ဖြောင့်မတ်သောသမ္မာတရားစကားများ’ ရှာဖွေရန် လိုအပ်ချက်ကို သတိပြုမိခဲ့ကြောင်း ကျွန်ုပ်တို့အား သမ္မာကျမ်းစာကပြောပြသည်။—ဒေ. ၁၂:၁၀၊ ကဘ။

အချို့သောဘာသာစကားတွင် မိမိတို့နှင့် သက်တူရွယ်တူများ သို့မဟုတ် မိမိတို့ထက်ငယ်သူများကို ခေါ်ဝေါ်သည့်အခါ သုံးသည့်အသုံးအနှုန်းနှင့် မိမိတို့ထက်အသက်ကြီးသူများ သို့မဟုတ် အခွင့်အာဏာရာထူးရှိသူများကို ခေါ်ဝေါ်သည့်အခါ အသုံးအနှုန်း မတူကြပေ။ ထိုသို့သောရည်မွန်သည့်အသုံးအနှုန်းများကို လျစ်လျူရှုလျှင် ရိုင်းစိုင်းသည်ဟု ယူမှတ်ခံရသည်။ အခြားသူများအတွက် သီးသန့်ထားသော ဒေသခံဓလေ့ထုံးစံဖြစ်သည့် ရိုသေမှုပြအသုံးအနှုန်းများကို အသုံးပြုခြင်းသည်လည်း မသင့်တော်ချေ။ ရိုသေမှုပြသည့်ကိစ္စတွင် ဥပဒေ သို့မဟုတ် ဒေသခံဓလေ့ထုံးစံက တောင်းဆိုကောင်းတောင်းဆိုနိုင်မည့်စံနှုန်းထက် ပို၍မြင့်မားသောစံနှုန်းကို ကျမ်းစာက ပြဋ္ဌာန်းပေးထားသည်။ ၎င်းက “ခပ်သိမ်းသောသူတို့ကိုရိုသေ” ကြရန် ခရစ်ယာန်များကို တိုက်တွန်းထားသည်။ (၁ ပေ. ၂:၁၇) နှလုံးမှ ယင်းကိုလုပ်ဆောင်ကြသူတို့သည် အသက်အရွယ်အသီးသီးရှိကြသူတို့ကို တလေးတစား ပြောဆိုကြသည်။

ခရစ်ယာန်စစ်များမဟုတ်သည့် များစွာသောလူတို့သည် ရိုင်းစိုင်း၍ ကြမ်းတမ်းသောစကားကို အသုံးပြုကြသည်မှာ မှန်ပါသည်။ ရိုင်းစိုင်းသောစကားသည် သူတို့ပြောဆိုရာကို သာ၍လေးနက်စေသည်ဟု သူတို့ခံစားရ၍ဖြစ်နိုင်သည်။ သို့မဟုတ် ထိုသို့အသုံးပြုကြခြင်းမှာ ဝေါဟာရမကြွယ်၍ဖြစ်နိုင်သည်။ တစ်စုံတစ်ယောက်သည် ယေဟောဝါ၏နည်းလမ်းတော်များကို မလေ့လာမီက ထိုကဲ့သို့သောစကားကို အမြဲအသုံးပြုသည့်အကျင့်ပါခဲ့မည်ဆိုလျှင် ထိုအကျင့်ကိုဖျောက်ဖျက်ရန် ခက်ခဲကြောင်း တွေ့ရှိပေမည်။ သို့တိုင် ယင်းကိုဖျောက်ဖျက်နိုင်ပါသည်။ စကားပြောပုံစံများကိုပြောင်းလဲရန် လူတစ်ဦးအား ဘုရားသခင့်ဝိညာဉ်တော်က အကူအညီပေးနိုင်ပါသည်။ သို့ရာတွင် လူတစ်ဦးတွင် နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းသည့်စကားလုံးများ၊ တည်ဆောက်မှုပေးသည့်စကားလုံးများဖြစ်သော ကောင်းသည့်စကားများဖြင့် ပြည့်နှက်နေသောဝေါဟာရကို ပြုစုပျိုးထောင်လိုစိတ်လည်းရှိရမည်၊ ထို့နောက် ယင်းတို့ကို မှန်မှန်အသုံးပြုရမည်ဖြစ်သည်။—ရော. ၁၂:၂; ဧ. ၄:၂၉; ကော. ၃:၈။

နားလည်ရလွယ်ကူသောစကား။ ကောင်းသောစကားအပြောအဆို၏ အခြေခံလိုအပ်ချက်မှာ နားလည်လွယ်သောစကားဖြစ်ခြင်း ဖြစ်သည်။ (၁ ကော. ၁၄:၉) သင်အသုံးပြုသောစကားလုံးများသည် ပရိသတ်ကို လွယ်လွယ်ကူကူ နားလည်စေခြင်းမရှိပါက သူတို့အတွက် ဘာသာခြားစကားပြောဆိုနေသည့်အလား ဖြစ်သွားနိုင်ပေသည်။

အချို့သောစကားလုံးများသည် တစ်စုံတစ်ရာသောအသိုင်းအဝိုင်းတွင် အထူးအဓိပ္ပာယ်ရှိသည်။ ထိုသို့သောအသုံးအနှုန်းများကို နေ့စဉ် သူတို့အသုံးပြုကောင်းပြုကြပေမည်။ သို့သော် ထိုဝေါဟာရတို့ကို မတူသောဝန်းကျင်အခြေအနေတွင် အသုံးပြုခြင်းက သင့်ဆက်သွယ်ရေးစွမ်းရည်ကို ထိခိုက်သွားစေနိုင်သည်။ ၎င်းအပြင် နေ့စဉ်သုံးဝေါဟာရကို အသုံးပြုနေသည့်တိုင် မလိုအပ်ဘဲ အသေးစိတ်အချက်များဖြင့် လုံးလည်လိုက်နေပါက နားထောင်နေသူများသည် အခြားသောကိစ္စရပ်များသို့ စိတ်ပြောင်းသွားရုံသာရှိမည်။

ထောက်ထားစာနာတတ်သော ဟောပြောသူတစ်ဦးသည် ပညာအနည်းအကျဉ်းရှိကြသူတို့ပင် နားလည်နိုင်သည့်စကားလုံးများကို ရွေးချယ်တတ်သည်။ ယေဟောဝါကိုတုပသည့်အနေနှင့် “နှိမ့်ချသောသူ” ကို ထောက်ထားစာနာမှုပြသည်။ (ယောဘ ၃၄:၁၉၊ ကဘ) ဟောပြောသူသည် အကျွမ်းတဝင်မရှိသော စကားလုံးတစ်လုံးကို အသုံးပြုဖို့လိုအပ်လာကြောင်း တွေ့ရှိရလျှင် အဓိပ္ပာယ်ကို ရှင်းလင်းပေးသည့် စကားစုရိုးရိုးလေးဖြင့်ဆက်စပ်ကာ ယင်းကိုအသုံးပြုသင့်ပေသည်။

ကောင်းစွာရွေးချယ်ထားသော စကားလုံးရိုးရိုးလေးများသည် အလွန်အားပါသည့် အယူအဆများကို သွယ်ပို့ပေးသည်။ ဝါကျတိုများနှင့် ရိုးရှင်းသောစကားစုများသည် နားလည်ရလွယ်ကူစေသည်။ ဟောပြောချက် ပြတ်တောင်းပြတ်တောင်းဖြစ်မသွားစေရန် ယင်းတို့ကို အနည်းငယ်ရှည်သောဝါကျများဖြင့် ကြိုးကြားထည့်သွင်းနိုင်သည်။ သို့သော် ပရိသတ်အား အထူးသဖြင့် မှတ်မိစေလိုသည့် ယူဆချက်များအတွက် ရိုးရှင်းသောစကားလုံးများနှင့် တိုတိုနှင့်အဓိပ္ပာယ်ပေါ်သောဝါကျများကို ရွေးချယ်ပါ။

အသုံးအနှုန်း ဝေဆာမှုနှင့် တိကျမှန်ကန်မှု။ စကားလုံးကောင်းများမရှားပါ။ အခြေအနေအရပ်ရပ်တိုင်းအတွက် အသုံးအနှုန်းတစ်မျိုးတည်းအသုံးပြုမည့်အစား စကားလုံးများကို ဝေဝေဆာဆာအသုံးပြုပါ။ ထိုအခါ သင့်ပြောဆိုပုံသည် စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းပြီး အဓိပ္ပာယ်ပြည့်စုံပေမည်။ သင့်ဝေါဟာရကို မည်သို့တိုး၍ကြွယ်စေနိုင်မည်နည်း။

ဖတ်ရှုသည့်အခါ သင်အပြည့်အဝနားမလည်သည့် စကားလုံးများကို မှတ်သားထားပြီး ယင်းတို့ကို သင့်ဘာသာစကားဖြင့်ရရှိနိုင်သည့် အဘိဓာန်ထဲတွင် ရှာဖွေကြည့်ရှုပါ။ အဆိုပါစကားလုံးအချို့တို့ကို ရွေးချယ်ကာ သင့်လျော်သည့်အခါ ယင်းတို့ကိုအသုံးချဖို့ သတိရှိရှိကြိုးပမ်းအားထုတ်ပါ။ ယင်းတို့ကို မှန်မှန်ကန်ကန်အသံထွက်ရန်နှင့် အာရုံဆွဲဆောင်ရုံသက်သက်သာမဟုတ်ဘဲ ယင်းတို့ကို အလွယ်တကူ နားလည်စေမည့်အထက်အောက်စကားတွင် ထည့်အသုံးပြုရန် သတိပြုပါ။ သင့်ဝေါဟာရတိုး၍ကြွယ်လာခြင်းက သင့်အပြောအဆိုကို တိုး၍ဝေဝေဆာဆာဖြစ်စေမည်။ သို့သော် သတိပြုရန်လိုသည်မှာ လူတစ်ဦးသည် စကားလုံးများကို အသံထွက်မှားခြင်း သို့မဟုတ် မှားယွင်းစွာအသုံးပြုသည့်အခါ ထိုသူပြောနေသည့်အရာကို ထိုသူအမှန်တကယ်မသိဟု အခြားသူများက ကောက်ချက်ချသွားနိုင်သည်။

ကျွန်ုပ်တို့၏ဝေါဟာရကို တိုး၍ကြွယ်စေခြင်း၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ နားထောင်သူများ မိမိတို့ကိုအထင်ကြီးလာစေရန်မဟုတ်ဘဲ သူတို့အား အသိကြွယ်စေရန်ဖြစ်သည်။ ရှုပ်ထွေးသောအပြောအဆိုနှင့် ရှည်လျားထွေပြားသောစကားလုံးများသည် ဟောပြောသူကိုသာ အာရုံစိုက်စေသည်။ တန်ဖိုးရှိသတင်းအချက်အလက်ကိုဝေမျှရန်နှင့် ယင်းကိုကြားနာသူတို့အတွက် စိတ်ဝင်စားစရာဖြစ်ရေးမှာ ကျွန်ုပ်တို့၏ဆန္ဒဖြစ်သင့်သည်။ သမ္မာကျမ်းစာပါ ဤသုတ္တံစကားကိုသတိရပါ– “ပညာရှိသောသူ၏လျှာသည် အသိပညာကိုမြွက်ဆိုတတ်၏။” (သု. ၁၅:၂၊ သမ္မာ) စကားလုံးကောင်းများ၊ နားလည်ရလွယ်ကူ၍ သင့်လျော်သည့်စကားလုံးများကို အသုံးပြုခြင်းသည် ကျွန်ုပ်တို့၏အပြောအဆိုကို ပျင်းရိငြီးငွေ့စရာဖြစ်စေမည့်အစား စိတ်ကိုလန်းဆန်းတက်ကြွစေမည်။

သင့်ဝေါဟာရကို တိုး၍ကြွယ်စေသည်နှင့်အမျှ တော်မှန်သည့်စကားလုံး အသုံးပြုရန် အထူးဂရုပြုအာရုံစိုက်ပါ။ စကားလုံးနှစ်လုံးသည် တူဟန်ရှိသော်လည်း မတူညီသော အခြေအနေတွင်အသုံးပြုလျှင် အဓိပ္ပာယ်အနည်းငယ်ကွာပေမည်။ ယင်းကို သင်သဘောပေါက်ထားမည်ဆိုလျှင် သင့်ပြောဆိုပုံ ရှင်းလင်းမှုတွင် တိုးတက်လာနိုင်မည်ဖြစ်ပြီး နားထောင်နေသူတို့အား စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်နိုင်ပေမည်။ ကောင်းစွာပြောဆိုသူတို့ကို ဂရုစိုက်နားထောင်ပေးပါ။ အဘိဓာန်အချို့သည် စကားလုံးတစ်လုံးစီ၏အောက်တွင် ယင်းတို့၏အနက်တူသံကွဲစကားလုံး (အဓိပ္ပာယ်ကွဲပြားမှုမရှိသော်လည်း ဆင်တူသောစကားလုံးများ) နှင့် ဆန့်ကျင်အနက်ထွက် စကားလုံးနှစ်မျိုးစလုံးကို ဖော်ပြပေးထားတတ်သည်။ သို့ဖြင့် သဘောတစ်ခုတည်း၏ အသုံးအနှုန်းအမျိုးမျိုးသာမက အနက်ပွားအမျိုးမျိုးကိုပါ သိရှိနိုင်သည်။ အခြေအနေတစ်ရပ်အတွက် စကားလုံးအမှန်ကို သင်ရှာဖွေနေသည့်အခါ ယင်းသည် အလွန်အထောက်အကူရသည်။ သင့်ဝေါဟာရတွင် စကားလုံးတစ်လုံးကိုထပ်မဖြည့်စွက်မီ ယင်းသည် အဘယ်အရာကိုဆိုလိုကြောင်း၊ မည်သို့အသံထွက်ကြောင်းနှင့် ၎င်းကိုမည်သည့်အချိန်တွင်အသုံးပြုသင့်ကြောင်း သင်သိရှိသည်ကို သေချာစေပါ။

သတ်သတ်မှတ်မှတ်ဖော်ပြသော အသုံးအနှုန်းများသည် ယေဘုယျအသုံးအနှုန်းများထက် ပို၍ရှင်းလင်းစွာ ပုံဖော်ပေးသည်။ ဟောပြောသူသည် ဤသို့ပြောဆိုကောင်းပြောဆိုနိုင်မည်– “အဲ့ဒီအချိန်က လူအတော် ဖျားနာခဲ့ကြတယ်။” သို့မဟုတ် ဤသို့ပြောဆိုနိုင်သည်– “ပထမကမ္ဘာစစ်ကြီးပြီးနောက် လအနည်းငယ်အတွင်းမှာ စပိန်တုပ်ကွေးကြောင့် လူပေါင်း ၂၁,၀၀၀,၀၀၀ လောက်သေဆုံးခဲ့ရတယ်။” ဟောပြောသူသည် “အဲ့ဒီအချိန်က၊” “လူအတော်၊” နှင့် “ဖျားနာခဲ့ကြ” ဟူသည် အဘယ်အရာကိုဆိုလိုကြောင်း ရှင်းလင်းစွာဖော်ပြသည့်အခါ မည်မျှထူးခြားစေသည်တကား! ဤနည်းဖြင့်ဖော်ပြခြင်းတွင် သင့်အကြောင်းအရာနှင့်ဆက်စပ်နေသည့် အချက်အလက်များကို သိရှိထားရန်လိုသည့်အပြင် စကားလုံးများကို ဂရုတစိုက်ရွေးချယ်ရန်လည်း လိုအပ်သည်။

စကားလုံးမှန်ကိုအသုံးပြုခြင်းကလည်း စကားလုံးများများမသုံးရဘဲ လိုရင်းရောက်စေနိုင်ပါသည်။ အခြားတစ်ဖက်တွင်မူ စကားများများသုံးခြင်းက အကြောင်းအရာများကို မပေါ်လွင်ဘဲဖြစ်သွားစေတတ်သည်။ ရိုးရှင်းခြင်းမူ အခြားသူများအား အရေးကြီးသောအချက်အလက်များကို စွဲစွဲမြဲမြဲမှတ်သားစေပြီး ပို၍လွယ်ကူစွာ သဘောပေါက်စေသည်။ ယင်းက တိကျမှန်ကန်သောအသိပညာကို သွယ်ပို့ပေးသည်။ ယေရှုခရစ်၏သွန်သင်ခြင်းသည် ယင်း၏ရိုးရှင်းသောစကားကြောင့် ပေါ်လွင်ထင်ရှားသည်။ ကိုယ်တော့်ထံမှသင်ယူပါလေ။ (မဿဲ ၅:၃-၁၂ နှင့် မာကု ၁၀:၁၇-၂၁ တို့၌ မှတ်တမ်းတင်ထားသော နမူနာများကိုရှု။) ကောင်းစွာရွေးချယ်ထားသောစကားလုံးများဖြင့် တိုတိုနှင့်လိုရင်းဖြစ်အောင် ဖော်ပြတတ်ရန် လေ့ကျင့်ပါ။

အားမာန်ပါပါ၊ ခံစားချက်နှင့် ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းပေါ်လွင်စေသောစကားလုံးများ။ သင့်ဝေါဟာရကို တိုး၍ကြွယ်လာစေသည်နှင့်အမျှ စကားလုံးအသစ်များကိုသာမက ထူးခြားသောဝိသေသရှိသည့် စကားလုံးများကိုလည်း စဉ်းစားတွေးတောပါ။ ဥပမာ၊ အားမာန်ဖော်ပြသည့် ကြိယာများ၊ ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းပေါ်လွင်စေသော နာမဝိသေသနများနှင့် လှိုက်လှဲမှုပြသော၊ ကြင်နာမှုလေသံပါသော သို့မဟုတ် စိတ်အားထက်သန်မှုကိုပြသော အသုံးအနှုန်းများကို သုံးသပ်ပါ။

သမ္မာကျမ်းစာသည် ထိုသို့အဓိပ္ပာယ်ပြည့်ဝသော စကားအသုံးအနှုန်းပါဝင်သည့် နမူနာများဖြင့် ပြည့်နှက်နေသည်။ ယေဟောဝါသည် ပရောဖက်အာမုတ်မှတစ်ဆင့် ဤသို့တိုက်တွန်းတော်မူသည်– “ဒုစရိုက်ကိုရှောင်၍ သုစရိုက်ကိုရှာကြလော့။ . . . ဒုစရိုက်ကိုမုန်း၍ သုစရိုက်ကိုချစ်ကြလော့။” (အာ. ၅:၁၄၊ ၁၅) ဘုရင်ရှောလုအား ပရောဖက်ရှမွေလက ဤသို့အလေးအနက်ပြောဆိုခဲ့သည်– “ယနေ့ ထာဝရဘုရားသည် ဣသရေလနိုင်ငံကို သင်မှဆုတ်ယူ” တော်မူပြီ။ (၁ ရာ. ၁၅:၂၈) ယေဟောဝါသည် ယေဇကျေလနှင့်စကားပြောဆိုသည့်အခါ မမေ့နိုင်သည့်အသုံးအနှုန်းကိုအသုံးပြု၍ ဤသို့မိန့်တော်မူသည်– “ဣသရေလအမျိုးသားအပေါင်းတို့သည် ခိုင်မာသောနဖူးနှင့် ခိုင်မာသောနှလုံးရှိကြ၏။” (ယေဇ. ၃:၇) ဣသရေလလူတို့၏ ကြီးလေးသောမှားယွင်းမှုကို အလေးပေးဖော်ပြရန် ယေဟောဝါကဤသို့မိန့်တော်မူသည်– “လူသည် ဘုရားသခင်၏ဥစ္စာတော်ကိုလုယူရမည်လော။ သို့သော်လည်း သင်တို့သည် ငါ့ဥစ္စာကိုလုယူကြပြီ။” (မာလ. ၃:၈) ဗာဗုလုန်၌ ယုံကြည်ခြင်းစမ်းသပ်ခံရမှုအကြောင်း ဖော်ပြရာတွင် ရှာဒရက်၊ မေရှက်နှင့် အဗေဒနေဂေါတို့သည် သူ၏ရုပ်တုကိုမဝတ်ပြုကြသောကြောင့် “နေဗုခဒ်နေဇာမင်းကြီးသည် ပြင်းစွာအမျက်ထွက်၍” သူတို့ကိုတုပ်နှောင်ပြီး “မီးလောင်လျက်ရှိသောမီးဖို” ထဲသို့ချပစ်ရန် အမိန့်ပေးခဲ့ကြောင်း ဒံယေလက ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းဖော်ပြခဲ့သည်။ ကျွန်ုပ်တို့အား အပူရှိန်အားကြီးမှုကို သဘောပေါက်နားလည်စေရန် ရှင်ဘုရင်သည် မိမိလူတို့အား ‘မီးဖိုကို အရင်ထက်ခုနစ်ဆတိုး၍ပူစေကြောင်း’၊ အလွန်ပူသောကြောင့် မီးဖိုအနားသို့ရောက်လာသောအခါ ရှင်ဘုရင်၏လူတို့သည် သေဆုံးသွားကြကြောင်း ဒံယေလက ဖော်ပြခဲ့သည်။ (ဒံ. ၃:၁၉-၂၂) ယေရှုသည် မသေဆုံးမီ ရက်အနည်းငယ်က ယေရုရှလင်မြို့သားတို့ကို ပြောဆိုရာတွင် နက်ရှိုင်းသောခံစားချက်ဖြင့် ဤသို့မိန့်တော်မူခဲ့သည်– “ကြက်မသည် မိမိသားငယ်တို့ကို အတောင်အောက်၌စုရုံးသကဲ့သို့ သင်၏သားတို့ကိုစုရုံးစေခြင်းငှာ ကြိမ်ဖန်များစွာငါအလိုရှိပြီ။ သင်မူကားအလိုမရှိ။ သင်တို့နေသောအိမ်သည် သင်တို့၌ လူဆိတ်ညံလျက်ကျန်ရှိ၏။”—မ. ၂၃:၃၇၊ ၃၈။

ကောင်းစွာရွေးချယ်ထားသော စကားလုံးများသည် နားထောင်နေသူများအား ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း စိတ်စွဲမှတ်စေနိုင်သည်။ အာရုံဆွဲဆောင်စေသည့်စကားလုံးများကို သင်အသုံးပြုမည်ဆိုပါက နားထောင်သူများသည် သင်ပြောဆိုသည့်အကြောင်းအရာများကို “မြင်” ၍ “ထိတွေ့” ပေလိမ့်မည်၊ သင်ရည်ညွှန်းသည့်အစာကို “အရသာခံရ” ကာ “အနံ့ရ” ပေမည်၊ သင်ဖော်ပြသည့်အသံများနှင့် သင်ကိုးကားသည့်လူတို့အသံများကို “ကြားရ” ကြပေမည်။ သင်သည်အသက်ဝင်စေသောကြောင့် သင်ပြောဆိုနေသည့်အကြောင်းအရာ၌ သူတို့နစ်မျောလာကြပေမည်။

အယူအဆများကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း ဖော်ပြပေးသောစကားလုံးများသည် လူတို့ကို ရယ်မောစေနိုင်သည် သို့မဟုတ် ငိုစေနိုင်သည်။ ယင်းစကားလုံးများသည် မျှော်လင့်ချက်ကို ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သည်၊ စိတ်ညှိုးငယ်နေသောလူတစ်ဦးအား အသက်ရှင်နေထိုင်လိုစိတ်ဝင်လာစေပြီး မိမိ၏ဖန်ဆင်းရှင်အားချစ်မြတ်နိုးသည့်စိတ်ကို နှိုးဆွပေးနိုင်သည်။ ကမ္ဘာတစ်ဝန်းရှိလူတို့ကို ဆာလံ ၃၇:၁၀၊ ၁၁၊ ၃၄; ယောဟန် ၃:၁၆; နှင့် ဗျာဒိတ် ၂၁:၄၊ ၅ ကဲ့သို့သော ကျမ်းပိုဒ်များပါစကားများကဖြစ်ပေါ်စေသည့် မျှော်လင့်ချက်က အကြီးအကျယ်စိတ်လှုပ်ရှားစေခဲ့ပြီ။

သမ္မာကျမ်းစာနှင့် “သစ္စာနှင့်သတိပညာရှိသောကျွန်” ထုတ်ဝေသောစာပေများကို ဖတ်ရှုသည်နှင့်အမျှ စကားလုံးများနှင့်စကားစုအမျိုးမျိုးတို့ကို သတိပြုမိမည်။ (မ. ၂၄:၄၅၊ သမ) ယင်းတို့ကိုဖတ်ပြီး စာအုပ်ထဲတွင်သာမထားခဲ့ပါနှင့်။ သင်နှစ်သက်သည့် စကားလုံးများကိုရွေးချယ်ပြီး ယင်းတို့ကို နေ့စဉ်သုံးဝေါဟာရဖြစ်စေပါ။

သဒ္ဒါစည်းမျဉ်းများနှင့်အညီ ပြောဆိုခြင်း။ မိမိတို့၏ပြောပုံဆိုပုံသည် အမြဲပင် သဒ္ဒါစည်းမျဉ်းများနှင့် ကိုက်ညီမည်မဟုတ်ကြောင်း လူအချို့က သဘောပေါက်ထားကြသည်။ သို့သော် ၎င်းနှင့်ပတ်သက်၍ သူတို့အဘယ်အရာပြုလုပ်နိုင်ကြသနည်း။

သင်သည် ကျောင်းတက်နေဆဲဖြစ်ပါက ယခုပင် မှန်ကန်သောသဒ္ဒါကိုသင်ယူခြင်းနှင့် စကားလုံးများ ဂရုတစိုက်ရွေးချယ်ခြင်းအခွင့်အရေးကိုယူပါ။ တစ်စုံတစ်ရာသော သဒ္ဒါစည်းမျဉ်းတစ်ခုနှင့်ပတ်သက်၍ အကြောင်းရင်းကို သင်သေချာစွာမသိပါက သင့်ဆရာကိုမေးမြန်းပါ။ အဖြစ်သဘောလောက်သာ မသင်ယူပါနှင့်။ အခြားသောကျောင်းသားများတွင်မရှိနိုင်သည့် လှုံ့ဆော်မှု သင့်တွင်ရှိသည်။ သတင်းကောင်း၏ ထိရောက်သောအမှုဆောင်တစ်ဦး သင်ဖြစ်လိုပေမည်။

သင်သည် အသက်ကြီးပြီး သင်ယခုအသုံးပြုနေသည့် ဘာသာစကားမဟုတ်သည့် အခြားသောဘာသာစကားတစ်မျိုးကို ပြောဆို၍ကြီးပြင်းလာခဲ့သည်ဆိုပါက အသို့နည်း။ သို့မဟုတ် သင့်ဘာသာစကားဖြင့်သင်သည့်ကျောင်းတွင် ပညာသင်ဖို့အခွင့်အရေး မရခဲ့ဘဲရှိပေမည်။ စိတ်မပျက်ပါနှင့်။ သို့အစား၊ တိုးတက်လာစေရန် အတတ်နိုင်ဆုံးကြိုးစားပါ၊ သတင်းကောင်းအတွက် ထိုသို့လုပ်ဆောင်ပါ။ သဒ္ဒါနှင့်ပတ်သက်၍ ကျွန်ုပ်တို့သိရှိလာသည့်အရာများသည် အခြားသူများပြောဆိုသည်ကိုနားထောင်ခြင်းမှ တတ်သိလာခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် အတွေ့အကြုံရှိ ဟောပြောသူများ ဟောပြောချက်ပေးသည့်အခါ သေသေချာချာဂရုစိုက်နားထောင်ပါ။ သမ္မာကျမ်းစာနှင့် ကျမ်းစာအခြေပြုစာပေများကို ဖတ်ရှုသည့်အခါ ဝါကျတည်ဆောက်ပုံ၊ အတူတကွအသုံးပြုထားသောစကားလုံးများနှင့် ယင်းတို့ကိုအသုံးပြုထားရာ အထက်အောက်စကားများကို သတိပြုပါ။ သင့်ကိုယ်ပိုင်ပြောဆိုပုံကို ယင်းစံနမူနာကောင်းများနှင့်အညီ ပုံစံပြုပါ။

ခေတ်ပေါ်ဖျော်ဖြေရေးသမားများနှင့် အဆိုကျော်များသည် သဒ္ဒါနည်းလမ်းမကျသည့် အသုံးအနှုန်းများနှင့် ပြောဆိုပုံများကို အသုံးပြုကြပေမည်။ ထိုကဲ့သို့သောပုဂ္ဂိုလ်များကို လူတို့အတုယူတတ်ကြသည်။ မူးယစ်ဆေးဝါးရောင်းဝယ်သူများနှင့် ဘဝပုံစံတစ်ခုလုံးသည် ရာဇဝတ်မှု သို့မဟုတ် အကျင့်ယိုယွင်းနေသော အခြားသူတို့တွင် ကိုယ်ပိုင်သုံးဝေါဟာရရှိသည်၊ စကားလုံးများကို အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုရာတွင် ပုံမှန်အနက်အဓိပ္ပာယ်နှင့် အတော်ပင်ခြားနားသည်။ ခရစ်ယာန်များအတွက် အဆိုပါ အဘယ်လူကိုမဆိုတုပခြင်းသည် ပညာရှိရာမကျပါ။ အတုယူပါက ထိုကဲ့သို့သောလောကပုဂ္ဂိုလ်များ၊ သူတို့၏ဘဝလမ်းစဉ်နှင့် ကျွန်ုပ်တို့ တူသွားပေမည်။—ယော. ၁၇:၁၆။

နေ့စဉ် ကောင်းသောစကားကိုအသုံးပြုခြင်းကို အလေ့အကျင့်ဖြစ်စေပါ။ နေ့စဉ်စကားစမြည်ပြောဆိုမှုတွင်ပင် သင့်ပြောဆိုပုံကိုဂရုမစိုက်ပါက အထူးအခါသမယများတွင် ကောင်းစွာပြောဆိုနိုင်မည်ဟု မမျှော်လင့်ပါနှင့်။ သို့သော် သာမန်ဘဝအခြေအနေများတွင် အရည်အသွေးကောင်းမွန်သောစကားကို ပြောဆိုအသုံးပြုပါက စင်မြင့်ပေါ်တွင်ဖြစ်စေ၊ အခြားသူများအား အမှန်တရားအကြောင်း သက်သေခံနေသည့်အချိန်တွင်ဖြစ်စေ အလွယ်တကူနှင့်သဘာဝကျကျထွက်ပေါ်လာပေမည်။