ဗာဗုလုန်ဘုရင် နောက်တစ်ယောက်က မီးဒီးယားလူမျိုး ဒါရိပဲ။ ဒံယေလဟာ ထူးခြားတဲ့သူဖြစ်မှန်း ဒါရိသိလို့ သူ့ကို တိုင်းပြည်က မင်းအရာရှိတွေကို အုပ်ချုပ်စေတယ်။ ဒီမင်းအရာရှိတွေက ဒံယေလကို မနာလိုဖြစ်ပြီး သတ်ပစ်ချင်ကြတယ်။ ဒံယေလဟာ ယေဟောဝါကို တစ်နေ့သုံးကြိမ် မှန်မှန်ဆုတောင်းမှန်း သူတို့သိလို့ ‘ဒါရိမင်းကြီး၊ မင်းကြီးကလွဲလို့ တခြားသူကို ဆုတောင်းသူတိုင်း ခြင်္သေ့တွင်းထဲ ပစ်ချစေဆိုတဲ့ အမိန့်စာ ထုတ်ပြန်လိုက်ပါ’ လို့ အကြံပေးတာကို ဒါရိမင်း သဘောကျတဲ့အတွက် အမိန့်စာကို လက်မှတ်ရေးထိုးလိုက်တယ်။

အမိန့်စာအသစ် ထွက်တဲ့အကြောင်း ဒံယေလကြားပေမဲ့ သူ့အိမ်ကို ပြန်သွားတယ်။ ပွင့်နေတဲ့ ပြတင်းပေါက်ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ပြီး ယေဟောဝါကို ဆုတောင်းတယ်။ မနာလိုတဲ့ မင်းအရာရှိတွေက သူ့အိမ်ထဲ ဗြုန်းခနဲဝင်လာတော့ သူ ဆုတောင်းနေတာကို တွေ့ကြတယ်။ ဒါနဲ့ ဒါရိဆီ ပြေးသွားပြီး ‘ဒံယေလဆိုတဲ့လူဟာ မင်းကြီးအမိန့်ကို မနာခံဘဲ သူ့ဘုရားကို တစ်နေ့သုံးကြိမ် နေ့တိုင်း ဆုတောင်းနေပါတယ်’ လို့တိုင်တယ်။ ဒါရိက ဒံယေလကို သဘောကျတဲ့အတွက် သူ့ကို မသေစေချင်ဘူး။ သူ့ကို ဘယ်လိုကယ်နိုင်မလဲလို့ တစ်နေကုန် စဉ်းစားနေတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူလက်မှတ်ထိုးထားတဲ့ အမိန့်စာကို သူကိုယ်တိုင်တောင် ပြန်ပြင်လို့မရဘူး။ ဒါနဲ့ ခြင်္သေ့တွင်းထဲ ဒံယေလကို ပစ်ချဖို့ အမိန့်ပေးလိုက်ရတယ်။

အဲဒီညမှာ ဒံယေလအတွက် ဒါရိ စိတ်ပူလွန်းလို့ အိပ်မရဘူး။ မနက်မိုးလင်းတော့ ခြင်္သေ့တွင်းဆီ အမြန်ဆုံးပြေးသွားပြီး တွင်းဝကနေ ဒံယေလကို ‘မင်းရဲ့ဘုရားက မင်းကိုကယ်ရဲ့လား’ လို့မေးလိုက်တယ်။

အဲဒီအခါ ဒါရိ အသံတစ်သံ ပြန်ကြားလိုက်တယ်။ ဒံယေလရဲ့ အသံပေါ့။ သူက ဒါရိကို ‘ယေဟောဝါရဲ့ ကောင်းကင်တမန်က ခြင်္သေ့တွေရဲ့ ပါးစပ်ကို ပိတ်ထားတဲ့အတွက် ကျွန်တော့်ကို အန္တရာယ်မပြုပါဘူး’ လို့ဖြေတယ်။ ဒါရိ ပျော်လိုက်မယ် ဖြစ်ခြင်း။ ဒါနဲ့ တွင်းထဲကနေ ဒံယေလကို ဆွဲတင်ဖို့ အမိန့်ပေးလိုက်တယ်။ ဒံယေလမှာ ထိခိုက်ဒဏ်ရာ တစ်ခုမှ မရှိဘူး။ အဲဒီနောက် မင်းကြီးက ‘ဒံယေလကို စွပ်စွဲသူတွေကို ခြင်္သေ့တွင်းထဲ ပစ်ချလိုက်’ လို့ အမိန့်ပေးတယ်။ အဲဒီလူတွေကို တွင်းထဲပစ်ချလိုက်တာနဲ့ ခြင်္သေ့အစာ ဖြစ်သွားကြတယ်။

အဲဒီနောက် ဒါရိက ‘လူအားလုံး ဒံယေလကိုးကွယ်တဲ့ ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့ရိုသေကြစေ။ အဲဒီဘုရားက ဒံယေလကို ခြင်္သေ့တွေရဲ့ ရန်ကနေ ကယ်တင်လိုက်ပြီ’ ဆိုတဲ့အမိန့်ကို ထုတ်ပြန်လိုက်တယ်။

သင်ကော၊ ဒံယေလလို ယေဟောဝါကို နေ့တိုင်း ဆုတောင်းသလား။

ဧသတာဟာ ပါးရှားပြည်၊ ရှုရှန်မြို့မှာ နေထိုင်တဲ့ ဂျူးမိန်းကလေး ဖြစ်တယ်။ နေဗုခဒ်နေဇာဟာ သူ့မိသားစုကို ဂျေရုဆလင်မြို့ကနေ ဖမ်းလာခဲ့လို့ ဒီကို ရောက်နေတာ။ သူဟာ အစ်ကိုဝမ်းကွဲဖြစ်တဲ့ မော်ဒကဲ လက်ထဲမှာ ကြီးလာတယ်။ မော်ဒကဲက ပါးရှားဘုရင် အာရွှေရုရဲ့ အမှုထမ်းဖြစ်တယ်။

ဘုရင်အာရွှေရုဟာ မိဖုရားအသစ် တင်မြှောက်ချင်တယ်။ ဒါနဲ့ အမှုထမ်းတွေဟာ ဧသတာအပါအဝင် တိုင်းပြည်က အလှဆုံးမိန်းကလေးတွေကို ခေါ်လာပြတယ်။ ဘုရင်ဟာ ဧသတာကို မိဖုရား တင်မြှောက်လိုက်တယ်။ ဂျူးလူမျိုးဆိုတာ မပြောဖို့ ဧသတာကို မော်ဒကဲ မှာထားတယ်။

မာနကြီးတဲ့ ဟာမန်ဟာ မှူးမတ်တွေရဲ့ ခေါင်းဆောင်ဖြစ်တယ်။ လူတိုင်း သူ့ကို ဦးချတာ လိုချင်တယ်။ မော်ဒကဲက ဦးမချတော့ စိတ်ဆိုးပြီး သူ့ကို သတ်ချင်တယ်။ မော်ဒကဲဟာ ဂျူးလူမျိုးဖြစ်မှန်း ဟာမန်သိသွားတော့ တိုင်းပြည်မှာရှိတဲ့ ဂျူးအားလုံးကို သတ်ဖို့ ကြံစည်တယ်။ ‘ဂျူးတွေဟာ အန္တရာယ်ရှိသူတွေ။ သူတို့ကို ရှင်းပစ်ရမယ်’ လို့ပြောတော့ ဘုရင်အာရွှေရုက ‘မင်းကြိုက်သလိုလုပ်’ လို့ပြောပြီး အာဏာပေးလိုက်တယ်။ ဒါနဲ့ ဟာမန်က အာဒါလ ၁၃ ရက်နေ့မှာ ဂျူးအားလုံးကို သတ်ရမယ်ဆိုတဲ့ အမိန့်ထုတ်လိုက်တယ်။ ဒါကို ယေဟောဝါ စောင့်ကြည့်နေတယ်။

ဧသတာဟာ အဲဒီအမိန့်စာအကြောင်း မသိဘူး။ ဒါနဲ့ မော်ဒကဲက အမိန့်စာကို ဧသတာဆီပို့လိုက်ပြီး ‘ဘုရင်ဆီ သွားပါ’ လို့ မှာတယ်။ ဧသတာက ‘ဘုရင် မခေါ်ဘဲ ဝင်တွေ့သူမှန်သမျှ အသတ်ခံရမှာ။ ကျွန်မကို ဘုရင် မခေါ်တာ ရက် ၃၀ ရှိပြီ။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်မ သွားတွေ့မယ်။ သူ့ရာဇလှံတံကို ကမ်းပေးရင် ကျွန်မ အသက်ရှင်မယ်။ မဟုတ်ရင်တော့ သေရမှာပဲ’ လို့ အကြောင်းပြန်တယ်။

ဧသတာဟာ ဘုရင့်နန်းတော်ဆီ သွားတော့ ဘုရင်က ရာဇလှံတံကို ကမ်းပေးလိုက်တယ်။ ဘုရင်က ‘ဘာလိုချင်လို့လဲ၊ ဧသတာ’ လို့ မေးတဲ့အခါ ‘ကိုယ်တော်နဲ့ ဟာမန်ကို စားသောက်ပွဲ ဖိတ်ချင်လို့ပါ’ လို့ပြောတယ်။ စားသောက်ပွဲမှာ ဧသတာက နောက်တစ်ခေါက် ထပ်ဖိတ်တယ်။ ဒုတိယအကြိမ်မှာ ဘုရင်က ‘ဘာလိုချင်သလဲ’ လို့ထပ်မေးတဲ့အခါ ‘ကျွန်မနဲ့ ကျွန်မလူမျိုး အသတ်ခံရပါတော့မယ်။ ကျေးဇူးပြုပြီး ကယ်ပါ’ လို့ အသနားခံတယ်။ ဘုရင်က ‘မင်းကို ဘယ်သူသတ်ချင်တာလဲ’ လို့မေးတော့ ‘ဒီလူဆိုး ဟာမန်ပါပဲ’ လို့ ပြန်ဖြေတယ်။ အာရွှေရု စိတ်ဆိုးသွားပြီး ဟာမန်ကို ချက်ချင်း သတ်ခိုင်းလိုက်တယ်။

ဟာမန်ထုတ်တဲ့ အမိန့်စာကို ဘုရင်အပါအဝင် ဘယ်သူမှ ပြန်ရုပ်သိမ်းလို့မရဘူး။ ဒါကြောင့် ဘုရင်က မော်ဒကဲကို မှူးမတ်တွေရဲ့ခေါင်းဆောင်အဖြစ် ခန့်ထားပြီး အမိန့်စာအသစ် ထုတ်ခွင့်ပေးလိုက်တယ်။ ဂျူးတွေဟာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ကာကွယ်နိုင်တယ်ဆိုတဲ့ အမိန့်စာကို မော်ဒကဲ ထုတ်ပြန်တယ်။ အာဒါလ ၁၃ ရက်ရောက်တဲ့အခါ ဂျူးတွေဟာ ရန်သူတွေကို အောင်ပွဲခံရလို့ အာဒါလ ၁၄ ရက်မှာ နှစ်တိုင်း ပွဲကျင်းပကြတယ်။