အေဒီ ၃၀၊ နွေဦးပေါက်အချိန်မှာ ဂျေရုဆလင်မြို့ကို ယေရှုသွားတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ တခြားသူတွေလည်း ပသခါပွဲအတွက် ရောက်နေကြတယ်။ ပွဲတော်ကျင်းပတဲ့အခါ ဗိမာန်တော်မှာ တိရစ္ဆာန်တွေ ပူဇော်လေ့ရှိတယ်။ ဒါကြောင့် တချို့က တိရစ္ဆာန်တွေကို တစ်ပါတည်း ယူလာတယ်၊ တချို့ကျတော့ ဂျေရုဆလင်မြို့ရောက်မှ ဝယ်ကြတယ်။

ဗိမာန်တော်ကို ယေရှု သွားတဲ့အခါ အဲဒီမှာ တိရစ္ဆာန်တွေ ရောင်းနေကြတယ်။ ယေဟောဝါကို ဝတ်ပြုတဲ့အိမ်တော်ထဲမှာ အမြတ်ထုတ်ပြီး စီးပွားရှာနေကြတာ။ ဒီတော့ ယေရှု ဘာလုပ်သလဲ။ ကျာပွတ်နဲ့ သိုးနွားတွေကို မောင်းထုတ်ပစ်တယ်။ ငွေလဲလှယ်သူတွေရဲ့ စားပွဲတွေကို မှောက်ပစ်လိုက်တယ်။ ဒါနဲ့ ငွေပြားတွေ ပြန့်ကျဲကုန်တယ်။ ယေရှုက ချိုးငှက်ရောင်းသူတွေကို ‘ဒါတွေ အကုန်ယူသွား၊ ငါ့အဖအိမ်တော်မှာ အရောင်းအဝယ် မလုပ်ကြနဲ့’ လို့ ပြောတယ်။

ယေရှုလုပ်တာကို ဗိမာန်တော်မှာရှိနေတဲ့လူတွေ အံ့အားသင့်ကုန်ကြတယ်။ ‘ယေဟောဝါရဲ့ အိမ်တော်အတွက် စိတ်ထက်သန်မှု အပြည့်ရှိတယ်’ ဆိုတဲ့ မေရှိယအကြောင်း ကြိုဟောချက်ကို တပည့်တွေ သတိရသွားတယ်။

အေဒီ ၃၃ ခုနှစ်မှာလည်း ဗိမာန်တော်ကို ဒုတိယအကြိမ် ယေရှု ရှင်းလင်းတယ်။ ဖခင်အိမ်တော်ကို မလေးမခန့်လုပ်တာ ယေရှု ခွင့်မပြုနိုင်ဘူး။

ပသခါပွဲအပြီး ယေရှုနဲ့ တပည့်တွေ ဂါလိလဲဆီ အပြန်ခရီးမှာ ရှမာရိနယ်ကို ဖြတ်သွားတယ်။ ရှုခါမြို့အနီးက ယာကုပ်ရေတွင်းဆိုတဲ့ နေရာမှာ ယေရှု ခဏနားနေတုန်း တပည့်တွေက မြို့ထဲမှာ စားစရာ သွားဝယ်နေကြတယ်။

ဒီအချိန်မှာ မိန်းမတစ်ယောက် ရေလာခပ်တယ်။ သူ့ကို ယေရှုက “ရေနည်းနည်းလောက် တိုက်ပါလား” လို့ပြောတော့ သူက ‘ကျွန်မကို ဘာလို့စကားလာပြောတာလဲ။ ကျွန်မက ရှမာရိလူမျိုးပါ။ ဂျူးတွေက ရှမာရိတွေကို စကားမှမပြောတာ’ လို့ပြန်ပြောတယ်။ ယေရှုက ‘ကျွန်တော် ဘယ်သူမှန်း ခင်ဗျား သိခဲ့ရင် ကျွန်တော့်ဆီက ရေတောင်းသောက်မှာပဲ။ ကျွန်တော်က အသက်ရေ ပေးမှာ’ လို့ပြောတယ်။ ဒါနဲ့ အမျိုးသမီးက ‘ဘာပြောချင်တာလဲ။ ရှင့်ဆီမှာ ရေပုံးတောင် မရှိတာ’ လို့ပြောတော့ ယေရှုက ‘ကျွန်တော်ပေးတဲ့ရေကို သောက်တဲ့သူက ဘယ်တော့မှ ရေငတ်တော့မှာ မဟုတ်ဘူး’ လို့ပြောတယ်။ ဒီတော့ အမျိုးသမီးက “ဆရာ၊ ကျွန်မကို အဲဒီရေ တိုက်ပါလား” လို့ ပြောတယ်။

ဒါနဲ့ ယေရှုက ‘ခင်ဗျားရဲ့ယောက်ျားကို သွားခေါ်လာခဲ့’ လို့ပြောတော့ ‘ကျွန်မမှာ ယောက်ျားမရှိပါဘူး’ လို့ ဖြေတယ်။ ယေရှုက ‘ခင်ဗျားပြောတာ မှန်တယ်။ တကယ်ဆိုရင် ခင်ဗျားမှာ ယောက်ျား ၅ ယောက် ရှိခဲ့ဖူးတယ်။ အခု အတူနေတဲ့လူဟာ ခင်ဗျားရဲ့ယောက်ျား မဟုတ်ဘူး’ လို့ပြောတော့ ‘ဆရာဟာ ပရောဖက်ဖြစ်မှန်း ကျွန်မသိပြီ။ ကျွန်မလူမျိုးက ဒီတောင်ပေါ်မှာ ဘုရားကို ကိုးကွယ်နိုင်တယ်လို့ ယုံတယ်။ ဂျူးတွေကတော့ ဂျေရုဆလင်မြို့မှာပဲ ကိုးကွယ်ရမှာဆို။ မေရှိယရောက်လာရင် ကျွန်မတို့ ဘယ်လိုကိုးကွယ်ရမယ်ဆိုတာ ပြောပြပေးလိမ့်မယ်လို့ ယုံတယ်။’ ဒီအခါ ယေရှုက ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောပြဖူးတဲ့ စကားကို ပြောတယ်၊ ‘ငါဟာ မေရှိယပဲ’ တဲ့။

အမျိုးသမီးက မြို့ထဲ အမြန်ပြန်ပြီး ‘ကျွန်မ မေရှိယကို တွေ့ပြီထင်တယ်။ ကျွန်မအကြောင်း သူ အကုန်သိတယ်။ လာကြည့်ပါဦး’ လို့ပြောတော့ ရေတွင်းဆီ လူတွေ လိုက်လာပြီး ယေရှု သွန်သင်ပေးသမျှကို နားထောင်ကြတယ်။

ရှမာရိလူတွေက သူတို့ဆီမှာ ယေရှုကို တည်းခိုင်းတယ်။ အဲဒီမှာ နှစ်ရက်နေပြီး သွန်သင်ပေးတဲ့အခါ သူတို့ယုံကြည်တဲ့အတွက် ‘သူဟာ လောကရဲ့ကယ်တင်ရှင် အမှန်ဖြစ်မှန်း ငါတို့သိပြီ’ လို့ ပြောကြတယ်။