Gênesis

16 Labão har twai määkes. Dai ülst däir Leia haite, un dai jüngst Raquel. 17 Leia sijn oogen däire ni schijne, åwer Raquel wäir air sër fain määke woore. 18 Jacó däir Raquel sër lijbe. Soo hät hai sägt: “Ik häw im wile 7 jårelang tau dij arbëre for Raquel, dij jüngst määke.” 19 Dun hät Labão sägt: “Is beeter wen ik eer tau dij geewe dau, as tau air anerd kërl. Blijw hijr wånen.” 20 Un Jacó hät 7 jårelang arbërt for Raquel. Åwer tau em, wäir dat as wen bloos pår dåg wäire, weegen em sij lijb up eer. 21 Jacó hät dun tau Labão sägt: “Dai tijd is nuu üm. Geew mijn fruug mij dat ik mij mit eer t’hoopleege dau.” 22 Dårweegen, Labão hät dai lüür dår t’hoopnöögt un hät air fest måkt. 23 Åwer, åwends, hai hät sij määke Leia nå Jacó henbröcht dai hai mit eer t’hoopleege däir. 24 Labão hät uk Zilpa tau sijm määke Leia geewt taum tau eer arbëre. 25 Morgens, Jacó hät saie dat Leia dat wäir. Soo hät hai tau Labão sägt: “Wat häst duu tau mij måkt? Ik häw arbërt for Raquel. Woweegen häst duu mij bedråge?” 26 Labão hät sägt: “Hijr is ni ine moor dat dai jüngst airste frijge däit. 27 Fijr dai week mit dëse fruug. Nåheer dau ik dij uk dai anerd fruug geewe un duu däist nog 7 jårelang tau mij arbëre.” 28 Jacó hät soo måkt. Hät dai week mit der fruug fijrt un nå dit Labão hät em sij määke Raquel em geewt taum frijgen. 29 Hai hät uk Bila tau Raquel geewt taum tau eer arbëre.