Romanos

13 Ale schåle ståe uuner dai wat macht häwe taum regijren, weegen dai sin bloos dat God dat erlaubt. Dai wat macht häwe taum regijren sin henstelt woore up eer stele for God. 3 Weegen, wen’s duu gaure daile mökst, bruukst kair angst häwe for dai wat regijre daue, åwer wen’s duu slechte daile mökst, häw angst fon eer. Wen’s duu kair angst häwe wilst fon dai wat macht häwe, duu must ümer gaure daile måke un dårweegen dai wat macht häwe daue dij låwe, 4 weegen sai daue God daine taum gaure daile måke tau dij. Åwer, wen’s duu wat slechtes mökst, häw angst, weegen is ni unnüte dat dai wat macht häwe dai espada benutse daue. Weegen sai daue God daine taum God sijn wuut wijse un dai stråfe wat slechte daile måke. 5 Soo, is nöörg dat jij ståe uuner der een macht, ni bloos weegen dësem wuut, åwer uk weegen juuch forstand. 6 Is dårweegen uk dat jij stüür betåle, weegen dai wat regijre arbëre tau God un daue dai gans tijd oiwer dëse arbëd måke. 7 Geewt ale dat wat eer tauhöört: Wee stüür forlangt, dai stüür, wee gild forlangt, dat gild, wee angst forlangt, dai angst un wee ëren forlangt, dat ëren. 8 Daut irgends nischt kaim schüülig sin, åwer bloos air der andrer lijbe. Weegen wee dai andrer lijbt horgt genau dai Lei. 9 Weegen dai geboote - “dau ni dat truug woord breeke, dau ni doodmåke, dau ni steele, dau ni gijle”, un irgends ain anerd geboot wat geewe däit - kümt fon dëse wöör: “Lijb dijne näigste soo as dij selwst.” 10 Dat lijb mökt nischt wat slechtes gëgen der näigste. Dårweegen dat lijb is dai lei genau horge. 13 Dat wij fornünftig gåe daue, soo as am hele dag, ni in feste wat oiwerhand neeme un suuperig, uk ni in huurerig un daile måke wat taum schäämen sin un ni in strijren un groot oogen häwe.