Eclesiastes

5 Weegen dai leewige waite dat sai doodblijwe, åwer dai doore daue gewiss nischt mër waite, dai häwe kair loon mër, weegen al andenken fon eer is forgeete woore. 6 Uk eer lijb, eer hass un eer afgünigkët sin ni mër, un sai häwe nischt mër tau dauen wat uuner der sün måkt wart. 7 Gå, eet dat eeten mit fruir un drink de wijn mit fröölig härts, weegen wat’s duu måkt häst hät dai wår God gefale. 10 Ales wat dijn hand fijnt taum måken, måk mit al dijn kraft, weegen is kair arbëd, kain indenken, kair kenen, kain klaukhët im Graw, dai stel woo’s duu hengëst. 11 Ik häw nog air anerd dail uunerm sün saie: Dai flinksche daue ni ümer dat loopen gewine, un dai starke daue ni ümer dat kämfen gewine; dai klauke häwe ni ümer eeten, dai uutgelërte häwe ni ümer rijkhët, dai wat feel måken forståe kåme ni ümer gaud uut, weegen dai tijd un dat wat wij ni luure kümt oiwer ale dai. 18 Dai klaukhët is beeter as dai krijg wafen, åwer bloos air wat süün mökt kan feel gaure daile schåre.