1. João

2 Mijn klain kiner, ik dau tau juuch dës daile srijwe dat jij kain süün måke. Åwer, wen air ain süün måke däit, häwe wij aine wat helpe däit t’hoop mit’m Fåter: Jësus Kristus, air gerecht. 2 Hai is anbåre woore dat oos süün forgeewt ware däire, ni bloos oos süün, åwer uk ale dai lüür sijn süün. 15 Lijbt ni dai wild, uk ni dai daile ine wild. Wen air dai wild lijbt, hät ni dem Fåter sij lijb, 16 weegen ales wat upe wild is, dai wünsch fom körper, dai wünsch fone oogen un sich pråle mit dat wat man hät, kümt ni fom Fåter, åwer fone wild. 17 Un uk, dai wild gäit forbij, un uk der sijn wünsch, åwer wee God sijne wile mökt, blijwt up ümer.