1. Samuel

4 Dai kërls wat bij Davi wäire, häwe tau em sägt: “Dit is dai dag wat Jehovaa tau dij sägt: ‘Ik geew dijne faind in dijn hand, un duu kast måke mit em wat’s duu wilst.’” Soo, hät Davi mit langsåm air stük afsneere fon Saul sij tüüg åne mooge. 6 Hai hät sägt tau sijn soldåte: Dat däir ni Jehovaa gefale wen ik soo wat måke däir tau mijm her, dai uutgesöcht fon Jehovaa, ik dör ni mijn hand hoogmåke gëgen em, weegen hai is dai uutgesöcht fon Jehovaa. 12 Dat Jehovaa mank mij un dij gerichte schal, un dat Jehovaa dij tröögbetåle däit for mij, åwer ik dau ni mijne hand gëgen dij måke.