Tiago

1 Tiago, God sij eskrav un uk fon dem Her Jësus Kristus. 2 Mijn bruirers un swesters, daut juuch fröölig forneeme wen jij al sort pruiwen doirsete, 3 weegen jij waite dat wen juuch gloobe pruiwt wart, gåe jij foirwärts. 4 Åwer låt dat dat foirwärtsgåen eene arbëd trecht krijgt, dat jij gans ful ware un gerecht in ales, dat nischt an juuch fëgelt. 5 Soo, wen air fon juuch kain klaukhët hät, dat dai bijblijwe däit tau God forlange - weegen hai däit dat tau ale mit fraiwile geewe, åne dat forbaire - un hai däit dat em geewe. 6 Åwer dat hai bijblijwt forlange mit gloobe, oiwer nischt twijbel häwe, weegen wee twijbel hät is soo as ain wel fom meer, wat fon aine sijr tau na anerd sijr smete wart fom wind. 7 Gans sicher, soo’ne mësch dört ni denke dat dai wat fon Jehovaa krijgt, 12 Glüklig is dai wat bijblijwt forwärtsgåe wen dai pruiwt wart, weegen wen dai dat pruiwen oiwerstäit, krijgt dai kroon fom leewend wat Jehovaa forspråke hät tau dai wat bijblijwe em lijbe. 13 Wen air wat slechtes doirsete däit, dat kair sägt: “God bringt dës slecht dail oiwer mij.” Weegen, mit slechte daile, God kan ni stråft ware un hai stråft kaine. 14 Åwer jërer ainsig wart forsöcht wen anlokt un forfuirt wart mit sijn aigen wünsch. 15 Wen dai wünsch wasse däit, den kümt dai süün int wild, un dai süün, wen dai måkt wart, giwt der dood ruuter. 17 Jërer gaur dail wat wij krijge un jërer geschenk åne fëgel kümt fon båwen, kümt ruuner fon dem Fåter fon dai himijlisch lichte ... 19 Häwt dit ine gedanke, mijn lijbe bruirers un swesters: ale muite trecht sin taum höören, åwer muite langsåm sin im fortelen un ni licht wüütend ware; 20 weegen dem mësche sij wuut bringt ni God sijn gerechtigkët. 22 Daut God sij Woord någåe, ni bloosig hööre, sich alaine bedraige mit forkërd gedanke. 23 Weegen, wen air God sij Woord hööre däit un gäit dår ni nå, is grår soo as air mësch wat ine spëgel sijn aigen gesicht kijke däit. 24 Dai kijkt sich an, gäit weeg un däit sich glijk forgeete wat fon sort mësch as hai is. 25 Dai wat dai lei åne fëgel gaud uunersöcht, wat tauhöört tau dai fraihët, un bliwt bij dai hööre, is air woore wat ni licht forgeete däit, åwer mökt der arbëd. Un dës mësch wart fröölig in dat wat dai mökt. 26 Wen air denke däit dai däit God anbeere, åwer däit ni sijn tung hule, dai däit sijn aigen härts bedraige, un sijn religion is åne wërd. 27 Dai religion wat rëgen un åne fëgel is nå oos God un Fåter sijn mainung is dës: dai wat åne papa un mama sin un dai witfruuges in eer swårhëte uppasse, un sich åne drek fone wild hule.