Atos

15 Wek kërls sin fon Judeia ruunerkåme un häwe anfånge dai bruirers inlëre: “Wen jij juuch ni afsnijre låte, nå Moisés sijn moor, koine jij ni rert ware.” 2 Åwer nådem dat Paulo un Barnabé sich ni mit eer t’hoop forståe häwe un sër streng fortelt häwe, is uutsöcht woore dat Paulo, Barnabé un wek andrer nå Jerusalém rupergåe däire taum oiwer dit mit dai apostels un ülster fortele. 3 Nådem dat dai gemaind bij eer wääst is ain stük fon dem weeg, dës kërls sijn wijrer rëst doir Fenícia un Samaria, sai däire genau säge wosoo lüür fon andrer gëgende anfånge häwe God dijne un dat däir dai ganse bruirers sër frööge. 12 Dårweegen, al dai kërls sin stil bleewe un häwe anfånge Barnabé un Paulo fortelen höört al dai schööne un bewunrige daile wat God doir eer måkt har mank dai folker. 13 Nådem dat sai uutfortelt hare, Tiago hät sägt: “Kërls, bruirers, höört mij. 14 Simeão hät genau fortelt wosoo as God, mit sijn gedanke up airst mål trööguut gåe is nå dai andrer gëgende taum fon eer air folk tau sijn nåme ruuterhåle. 15 Un dit löt soo as wat dai profëts sägt häwe soo as sreewe is: 16 ‘Nåheer kåm ik tröög un dau werer Davi sijn hüt uprichte wat ruunerfale is. Ik dau dat huus nåbuuge taum nijg ware, 17 dat dai rest fone lüür mit raschhët Jehovaa suike, t’hoop mit lüür fon al gëgende, lüür wat mit mijn nåme nent ware, sägt Jehovaa, dai wat dës daile måke däit, 18 wat kent sin fon früür an.’ 22 Dun dai apostels un dai ülster, t’hoop mit dai gans gemaind, häwe uutsöcht na Antioquia henschike uutgesöcht kërls mank eer, t’hoop mit Paulo un Barnabé. Häwe sai Judas schikt, wat uk Barsabás haite däir, un Silas, kërls wat dai bruirers un swesters lenke däire. 23 Sai häwe dëse braif sreewe un häwe der mit eer mitschikt: “Dai apostels un dai ülster, juuch bruirers, daue dai bruirers wat mank dai folker sin in Antioquia, Síria un Cilícia grüüsse. 24 Wij häwe waiten kreege dat wek mank oos ruutergåe sin un häwe wat sägt wat juuch problems geewt häwe, un häwe forsöcht juuch doirenaner låte. Åwer wij hare nij ais tau eer belërungs dåroiwer geewt. 25 Dårweegen sin wij oiwerain kåme, un häwe kërls uutsöcht taum nå juuch henschike t’hoop mit oos lijb bruirers Barnabé un Paulo, 26 kërls wat eer leewend riskijrt häwe for oos Her Jësus Kristus sijne nåme. 27 Soo, wij häwe Judas un Silas schikt taum juuch dës neemlige daile säge. 28 Tau dem hailig gaist un tau oos wäir gaud kain dracht juuch oiwerlege mër as dai daile wat nöörg sin: 29 dat jij bijblijwe juuch trööghule fone daile wat der falsche godes anbåre wart, fom blaud, fon dat wat afwörgt woore is un fon dai huurerig. Wen jij genau fon dës daile trööghule daue, den, gäit ales gaud mit juuch. Wijdsen, blijwt gesund!” 30 Dun, as dai kërls wegschikt sin, dai sin nå Antioquia hengåe, häwe sich ale t’hoopforsamelt un eer der braif afgeewt. 31 As sai der braif leest häwe, häwe sich sër fröögt mit dai koråsch wat sai kreege häwe. 36 Pår dåg nåheer, Paulo hät sägt tau Barnabé: “Nuu wiman’s trööggåe un dai bruirers besuike in jërer stad woo wij Jehovaa sij woord bekandmåkt häwe, taum saien wosoo as dat gäit mit eer.” 37 Barnabé wul João mitneeme, wat Marcos haite däir. 38 Paulo däir ni anneeme em mitneeme, weegen hai hät eer dår in Panfília låte un is ni mitgåe mit eer upe arbëd. 39 Sai häwe sich soo dul inenaner fortöönt un sin weggåe air fon dem ande. Dun Barnabé hät sich Marcos mitnåme un sin mitm schif na Chipre gåe. 41 Hai is doir Síria un Cilícia gåe un hät dai gemainde stärkt.