1. Coríntios

16 Den, wen ik dai gaure nijges preege dau, dit is kair dail taum mij grootdaue, weegen ik mut dat måke. Ik wäir nischt wen ik dai gaure nijges ni preege däir! 17 Wen ik dat uuten wile måk, häw ik air beloonen. Åwer lijkerst wen ik dat ni uut mijn wile måk, häw ik dat oiwer mij. 20 Tau dai judeus bün ik woore soo as judeu, taum dai judeus gewine; 21 Tau dai åne lei, bün ik woore soo as åne lei... 22 Tau dai swake bün ik swak woore, dat ik dai swake hulpe krëg. Ik bün al sort daile woore tau al sort lüür, tau up al årt soo as mööglig is wek rere. 23 Åwer ik måk ales weegen dai gaure nijges, taum dai bekandmåken tau dai andrer. 25 Ale dai wat air dail måke taum saie wee dai best is, mut sich hule krijge in ales. Dai måke dat taum aine kroon krijge wat foråse däit, åwer wij aine wat ni foråst. 26 Soo, ik dau ni loope ån waite woo hen, ik lenk mijn slåen hen dat ik ni dai luft slåe dau, 27 ik dau mij körper stråwe un dau der kwääle soo as eskravo, dat nåheer dat ik tau der andrer preegt häw, ik selwst nischt måke dau wat God ni gefült.