Números

14 Dun hät dat folk anfånge srijge un sin dai gans nacht oiwer bijm hüülen bleewe. 2 Dai ganse israeliten däire sich oiwer Moisés un Arão klåge un dat gans folk däir gëgen eer fortele, sai däire säge : “Wen wij doodbleewe wäire in dat land fon Egito urer wen wij doodbleewe wäire in dës sandland! 3 Woweegen hät oos Jehovaa nam dës land henbröcht dat wij mit espadas doodmåkt ware? Sai daue mit gewald oos fruuges un oos kiner neeme. Wäir ni beeter tau oos dat wij na Egito trööggåe daue?” 4 Sai däire sogår air der anerd säge: “Wiman’s air her oiwer oos uutsuike un wiman’s na Egito trööggåe!” 5 Dun, häwe un Moisés un Arão sijn gesicht na ër ruunerböögt foir dai gans folk fon Israel wat dår t’hoop wäir. 6 Josué, Num sijn jong un Calebe, Jefuné sijn jong wat mank dai wäire wat dat land nåkeeke häwe, häwe sijn tüüg kaputreete 7 un häwe dit tau dat gans folk fon Israel sägt: “Dat land wat wij henwääst sin taum nåkijke is sër, sër gaud land. 8 Wen wij Jehovaa gefale daue, gans sicher däit hai oos an dat land henbringe un däit oos dat land geewe, ain land wat melk un hoinig giwt. 9 Åwer blijwt ni gëgen Jehovaa un dau kain angst häwe fon dai lüür fon dat land, weegen wij daue eer licht gewine. Sai häwe ni wat eer behüüte däit un Jehovaa is bij oos. Daut kain angst fon eer häwe.” 11 Dun hät Jehovaa tau Moisés sägt: “Bet wonair däit dit folk mij mit kain respekt behandle un bet wonair daue sai kaine gloobe an mij häwe, lijkerst weegen dai bewunrige daile wat ik mank eer måkt häw?