Salmo

104 Dat ik Jehovaa låwe dau. Ach Jehovaa, mij God, duu büst sër groot. Duu büst angetrekt mit herligkët un fainhët. 5 Hai hät dai ër inset in sijne faste borem; sai wart nij ais uut eer stel ruutermåkt. 14 Hai löt gras wasse tau dem fai un plante wat dai lüür benutse koine, dat dat upe ër eeten giwt. 15 Dai wijn, wat dem kërl sij härts fröölig mökt. Dai oliveööl, wat dat gesicht blank mökt. Un dat brood, wat dem kërl sij härts werer stärkt. 24 Woo feel daile häst duu måkt, ach Jehovaa! Häst ale dai måkt mit klaukhët. Dai ër is ful mit dijn arbëds. 25 Dår is dai meer, soo groot un braid, ful sër feel daile wat leewe, klain un groot. 27 Dai ale luure dat’s duu eer eeten in dai richtig tijd geewe däist. 28 Wat’s duu eer geewe däist, daue sai t’hoopsamle. Wen’s duu dijn hand upmökst, ware sai mit gaure daile sat. 31 Jehovaa sij ëren bliwt up ümer. Jehovaa däit sich frööge mit sijn arbëd. 33 Ik dau tau Jehovaa singe in mij gans leewend lang. Ik dau lijrer singe tau mij God solang as ik leewe dau.