Provérbios

11 Wee sij land bearbërt wart feel eeten häwe, åwer wee hijner daile åne wërd löpt, hät kaine gaure forstand. 14 Fon sijn wöör dai mësch wart sat fon dat wat gaud is un hät beloonen for de arbëd wat sijn häin måke. 16 Dai dum wart glijk wüütend, åwer wen dai wat forständig is uutschimpt wart, gäit dat uutmweeg. 18 Wöör ån denken säge is soo as air mite espada steeke, åwer dere klauke eer tung is air kurijren. 20 dai wat taureere taum freere häwe sin lustig 22 Jehovaa hasst dai wat loigen fortelt. Åwer dai wat reäl is gefült em sër. 24 Dem flinksch sijn hand däit regijre, åwer dem fuule sijn hand mut twang arbëd måke. 25 Dai unruigkët in aine mësche sij härts löt der sër traurig. Åwer air gaur woord löt dat härts fröölig.