Êxodo

20 Dun hät God al dës wöör sägt: 2 “Ik bün Jehovaa, dij God, wat dij fraimåkt hät fon Egito, dat land fon swåre arbëd. 3 Dau kaine andrer God häwe, bloos mij. 4 Dau ni tau dij måke air gemåkt dail, ni wat air dail bedüürt ine himels båwen, urer upe ër uuner, urer im wåter uunerm ër. 5 Dau dij ni ruunerbööge foir eer un dau dai ni dijne, weegen ik, Jehovaa, dij God, bün air God wat forlangt dat bloos sich an mij hule wart un stråft dat kind weegen dem papa sijn forkërde daile, der drüre un firte afstamige fon dai wat mij hasse daue, 6 åwer ik dau mij rëal lijb wijse bet dai duusendst afstamige fon dai wat mij lijbe daue un wat mijn geboote horge daue. 7 “Dau ni dij God sijne nåme, Jehovaa, unnüte säge, weegen Jehovaa däit stråwe dai wat sijne nåme unnüte säge. 8 “Dau andenke dat dai sunåwend tau God hööre däit. 9 Dau al dijne arbëd in söss dåg lang måke. 10 Åwer dai soiwend dag is ain sunåwend tau Jehovaa dij God. Dau kain arbëd måke. Ni duu, ni dijn kiner, ni dijn eskravos, ni dijn tijre, un ni dai uutländisch mësch wat in dijne stäärer is. 11 Weegen in söss dåg hät Jehovaa dai himel, dai ër, dai meer, un ales wat in eer is, måkt. Un der soiwend dag hät hai sich uutroogt, dårweegen hät Jehovaa dai sunåwend seegent weegen dai höört em. 12 “Dau dijne papa un dij mama ëre, dat’s duu lang tijd leewe kast up dai ër wat Jehovaa dij God dij giwt. 13 “Dau ni doodmåke. 14 “Dau ni t’hooplëge mit air wat forfrigt is. 15 “Dau ni steele. 16 “Dau kain falsch tüügen geewe gëgen dijn näigster. 17 Dau dij ni wünsche dijn näigster eer huus, dau dij ni wünsche dijn näigster sijn fruug, ni em sijn eskravos, ni sijne bule, ni sijn staineesel, ni irgends ain dail wat dijn näigster hööre däit.