Gênesis

41 Åwer Esaú har wuut gëgen Jacó, weegen dat em sij papa der seegent har. Un Esaú har ine gedanke: “Dai truur dåg fon mijn papa sin bald raner. Nå dit dau ik mijne braurer Jacó doodmåke.” 42 As Rebeca waiten kreege hät wat eer ülst kind Esaú måke wul, sai hät glijk raupe låte sij jüngst kind Jacó un hät sägt: “Pass up, dij braurer Esaú hät sich uutdacht dij tröögtåle un wil dij doodmåke. 43 Den, mij kind, måk wat ik dij säg: dau rasch weggåe nå mijn braurer Labão sij huus in Harã. 44 Blijw ain tijdlang dår, bet dij braurer ruig ware däit, 45 bet hai kaine wuut mër oiwer dij hät un forgeet wat’s duu tau em måkt häst. Den dau ik dij beschaid säge låte taum tröögkåme. Woweegen schul ik mit ais ån juuch bëd blijwe?” 46 Nåheer hät Rebeca tau Isaque sägt: “Ik hass mij leewend weegen dai määkes fon Hete. Wat däir mit dat nog leewe loone wen Jacó frijge däir mit ain for dai määkes fon Hete, soo as dai määkes fon dësem land?”