Apocalipse

9 Nå dit ik häw ain groot grup folk saie, wat kair mësch telt krëg, fon al dai gëgende, stame, folke un språke, wat ståe däire foir dem troon un foir dem Jonge Schåp, angetrekt mit wit lang tüüg, un hare palmijtblääre in eer häin. 10 Un sai däire luur juuche: “Dat reren kümt fon oosen God, dai wat upm troon sit, un dem Schåp.” 14 Soo, ik häw em glijk sägt: “Mij her, duu büst dai wat dat wät.” Hai hät mij sägt: “Dës sin dai wat uut der groote nood ruutergåe; sai häwe eer lang tüüg uutwusche un dat uutblaikt in dem Jonge Schåp sij blaud. 16 Dai ware ni mër hungre, un ni mër döstre; un ni mër dai sün un dai groot hit däit eer stråwe, 17 weegen dai Jong Schåp, wat mir im troon is, däit dai këre un lenke nåne wåterkwele fom leewend. Un God wart al tråne fon eer oogen afwische.”