Marcos

23 Höör wee oore hät taum hööre. 24 Un hät nog mër tau eer sägt: ‘Daut uppasse wat jij hööre daue. Mit dai neemlig naig wat jij meete daue, jij ware meet, un mër wart juuch tauset. 26 Hai hät nog mër sägt: “Den, God sij Regirung is soo as air kërl wen wat såd strööge däit upe land. 28 Dai ër, fon sich selwst, giwt mit langsåm frucht: airst dai spijle, nåheer dai kop un taum lätst dai rijp köörn an der kop. 36 Nå dat sai dai lüür wegschikt häwe, sai häwe em ine schif måkt, soo’s hai wäir. Un andrer schife wäire bij em. 37 Dun, is air groot unweerer upkåme, un dai wele däire sich up dat schif smijte, soo dat schif hät anfånge ful wåter ware. 38 Åwer Jësus wäir hijner in dat schif un däir slåpe up air küsse. Sai häwe em upwåkt un häwe tau em sägt: “Schaullërer, wij sin taum doodblijwe, däist duu dij ni ankëre an oos?” 39 Dårweegen is hai upståe, hät der wind hule kreege un hät tau der meer sägt: “Hul dij! Blijw stil!” Dai wind hät anhule, un dai meer is gans ruig bleewe. 40 Dun hät hai tau eer sägt: “Woweegen daue jij soo dul juuch ängste? Häwe jij nog kaine gloobe?” 41 Åwer sai häwe groot angst fornåme un häwe air tau der ande sägt: “Wee is wirklig dës mësch? Sogår dai wind un dai meer daue em horge.”