Gênesis

1 Am anfang God hät dai ër un de himel måkt. 12 Un dai ër hät anfånge gras up bringe, plante wat såd dråge un bööm wat frucht mit såd dårin dråge daue, ales nå eene sort. Dun hät God saie dat dat gaud wäir. 13 Dat wäir åwend un dat wäir morgens, drür dag. 21 Un God hät dai groote tijre fone meer måkt un al dai tijre im wåter wat sich beweege un feel sin soo as eer sort, un ales wat flaige däit soo as eer sort. Un God hät saie dat wäir sër gaud. 24 Dun hät God sägt: “Dat dai ër leewig tijre schal häwe, jërer ainsig nå eer sort: huustijre, tijre wat krupe daue un wijldtijre fone ër, jërer ainsig nå eer sort.” Un soo is dat passijrt. 25 God hät dai wijltijre fone ër måkt soo as eer sort, dai huustijre soo as eer sort un al dai tijre wat krupe un sleepe daue soo as eer sort. Un God hät saie dat wäir gaud. 26 Dun hät God sägt: “Wij måke der nå oos, soo as wij beschafe sin, un dat sai sich hule oiwer dai fisch in meer, oiwer al dai tijre wat uunerm himel flaige, oiwer dai huustijre, oiwer al dai ër un oiwer al dai tijre wat krupe daue wat sich beweege upe ër.” 27 Un God hät der kërl måkt soo as hai beschafe is, soo as God beschafe is hät der måkt; kërl un fruug hät hai måkt. 28 Un nog, God hät eer seegent un God hät tau eer sägt: “Häwt kiner un wart feel, måkt dai Ër ful un bearbërt dai, hult juuch oiwer dai fisch im meer, oiwer dai tijre uuner’m himel wat flaige daue un oiwer al dai leewig tijre wat sich beweege upe Ër.” 31 Dun hät God saie ales wat hai måkt hät, un ales wäir sër gaud. Dat wäir åwend un dat wäir morgens, söxt dag.